Obrzęk limfatyczny u psów: objawy, przyczyny i leczenie

Obrzęk limfatyczny u psów jest stanem przewlekłym, ale może być kontrolowany dzięki odpowiedniemu leczeniu. Dowiedz się więcej o tym schorzeniu tutaj.
Obrzęk limfatyczny u psów: objawy, przyczyny i leczenie
Sara González Juárez

Napisane i zweryfikowane przez psychologa Sara González Juárez.

Ostatnia aktualizacja: 02 marca, 2022

Obrzęk limfatyczny u psów jest spowodowany zaburzeniami w układzie limfatycznym, sieci organów, przewodów i naczyń, przez które krąży limfa. Ten przejrzysty, białawy płyn jest odpowiedzialny za transport komórek odpornościowych (zwłaszcza limfocytów) oraz chyle, płynu pochodzącego z jelit i zawierającego białka i tłuszcze.

Chociaż niektóre rasy są bardziej podatne na obrzęk limfatyczny, prawda jest taka, że każdy pies może na niego cierpieć. W tym artykule znajdziesz wszystko, co powinieneś wiedzieć o tej chorobie, jej przyczynach i sposobach leczenia. Nie przegap tego.

Co to jest obrzęk limfatyczny?

Obrzęk limfatyczny u psów to nagromadzenie płynu w przestrzeni śródmiąższowej, czyli przestrzeni wokół komórek. W tym przypadku występuje on głównie na poziomie tkanki podskórnej. Przyczyna tego nagromadzenia leży w nieprawidłowym funkcjonowaniu sieci limfatycznej, zarówno jeśli chodzi o węzły chłonne, naczynia, jak i narządy.

Obrzęk limfatyczny jest dziedziczny, przewlekły i może być chorobą samą w sobie lub występować w połączeniu z innymi patologiami. Prowadzi to do rozróżnienia pomiędzy obrzękiem limfatycznym pierwotnym (kiedy problem leży w samym układzie limfatycznym) lub wtórnym do innych procesów patologicznych.

Czasami takie nagromadzenie płynu śródmiąższowego pojawia się po operacji.

Objawy obrzęku limfatycznego u psów

Głównym objawem, który zauważysz u swojego psa jest obrzęk dotkniętego obszaru. Najczęściej pojawia się na kończynach przednich, genitaliach, brzuchu i uszach. Ten spuchnięty obszar jest charakterystyczny, ponieważ posiada następujące właściwości:

  • Kiedy pojawia się w kończynie, zwykle zaczyna się w najbardziej dystalnym miejscu, ze względu na działanie grawitacji. W ten sposób możesz zobaczyć spuchnięte palce u psa, ale z czasem rozprzestrzeni się to na tułów poprzez nagromadzenie.
  • Kiedy naciskasz na dotknięte miejsce, ślad utrzymuje się przez kilka sekund.
  • Skóra w obszarze dotkniętym chorobą jest zwykle cieńsza, wygląda na porowatą i kruchą.
  • Zazwyczaj jest to bezbolesne.
  • W przeciwieństwie do obrzęków, obrzęk limfatyczny nie jest ciepły w dotyku. Nie jest też chłodniejsza niż zwykle.
  • Czasami węzłów chłonnych w tej okolicy nie można znaleźć palpacyjnie.

Z powodu dyskomfortu spowodowanego opuchlizną pies może być mniej aktywny. Jeśli odczuwałby ból, mógłbyś zobaczyć jak liże i skubie to miejsce, ale nie powinieneś mu na to pozwalać: mogłoby to spowodować obrażenia, które później trudno byłoby wyleczyć, jak również stworzyć punkt wejścia dla infekcji oportunistycznych.

Przyczyny

W zależności od tego czy jest to obrzęk pierwotny czy wtórny, obrzęk limfatyczny u psów ma różne przyczyny. Tutaj możesz zobaczyć je osobno:

  • Pierwotny obrzęk limfatyczny: jest on zazwyczaj spowodowany wadami w rozwoju naczyń limfatycznych i węzłów chłonnych, czyli jest wrodzony. Rasy takie jak buldog, owczarek niemiecki, labrador retriever, dog niemiecki czy jamnik są podatne na te zaburzenia.
  • Wtórny obrzęk limfatyczny: kiedy to inna patologia powoduje tę chorobę, zazwyczaj jest to pojawienie się guzów, niedrożność naczyń limfatycznych, operacje, urazy i choroby zapalne.

Aby ustalić źródło problemu, konieczne jest przeprowadzenie u psa szeregu badań diagnostycznych. Obejmują one badania krwi, badanie moczu, biopsję skóry, radiografię z kontrastem (w celu obejrzenia stanu węzłów chłonnych) oraz rezonans magnetyczny.

Badania te są również wykorzystywane do diagnostyki różnicowej z innymi chorobami, takimi jak obrzęk żylny.

Leczenie

Ponieważ jest to stan przewlekły, nie istnieje terapia, która definitywnie wyleczy obrzęk limfatyczny u psów.

Psy te mogą jednak nadal cieszyć się wysoką jakością życia, jeśli tylko szybko podejmie się działania w momencie wykrycia obrzęku. Niektóre z zastosowanych technik są następujące:

  • Opatrunek uciskowy Roberta-Jonesa: dość przydatny na początku choroby, ponieważ pomaga zapobiegać gromadzeniu się płynu w dystalnej części łap.
  • Sztywne bandaże: dla bardziej zaawansowanych stadiów. Często stosuje się szynę lub gips.
  • Leki: w krótkim okresie czasu może być leczony diuretykami, ale leczenie to powinno być przedłużone. W ostatnich latach wypróbowano nikotynian tokoferolu i hydrat sulfonianu sodu, które wydają się dawać dobre rezultaty.
  • Chirurgia: Kiedy wszystko inne zawodzi, stosuje się interwencję chirurgiczną. Wiąże się to zazwyczaj z usunięciem obrzękniętej tkanki, rekonstrukcją lub, w najgorszym przypadku, amputacją kończyny.

Jeśli obrzęk limfatyczny jest spowodowany inną chorobą, leczenie będzie w pierwszej kolejności ukierunkowane na jej wyleczenie.

Otyły labrador, obrzęk limfatyczny

Jak widzisz, bardzo ważne jest, aby udać się do weterynarza, gdy tylko pojawią się pierwsze objawy, ponieważ może to oznaczać różnicę między opatrunkiem a operacją. Ponadto wiele objawów obrzęku limfatycznego jest podobnych do objawów zastoju żylnego, niewydolności serca lub nerek, marskości wątroby i hipoproteinemii, dlatego przed rozpoczęciem leczenia konieczne jest przeprowadzenie diagnostyki różnicowej.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Seo, M. G., Choi, Y. W., Jung, D. I., Lee, H. C., & Hong, I. H. (2021). Massive lymphangiosarcoma in a dog: a case report. Korean Journal of Veterinary Research61(4).
  • Hsu, J. F., Yu, R. P., Stanton, E. W., Wang, J., & Wong, A. K. (2021). Current Advancements in Animal Models of Postsurgical Lymphedema: A Systematic Review. Advances in Wound Care.
  • Fossum, T.W., Miller, M.W. (1992). Lymphedema ethiopathogenesis. J Vet Inter Med; 6:238
  • Fossum, T.W., King, L.A., Miller, M.W. Butler, L.M. (1992). Lymphedema clinical signs, diagnosis and treatment. J. Vet Intern Med Assoc; 6:312

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.