Omdlenie u psów lub nagłe zasłabnięcie: na co należy uważać?

Chociaż może to być bardzo niepokojące, ważne jest, aby zachować spokój, gdy pies nagle straci przytomność - dowiedz się, dlaczego tak się dzieje i jak sobie z tym poradzić!

Napisane i zweryfikowane przez lekarza weterynarii i zootechniki Sebastian Ramirez Ocampo.

Ostatnia aktualizacja: 07 września, 2023

Omdlenie u psów definiuje się jako stan, w którym zwierzę doznaje nagłej utraty przytomności i napięcia posturalnego. Charakteryzuje się krótkim czasem trwania i szybkim powrotem do zdrowia, w którym pies nie reaguje na żadne bodźce zewnętrzne.

Chociaż omdlenie samo w sobie nie jest chorobą, wiąże się z patologiami, które mogą zagrażać życiu zwierząt domowych. Zrozumienie przyczyn i poznanie objawów jest niezbędne do zidentyfikowania i właściwego rozwiązania tego poważnego problemu zdrowotnego psów. W tej treści znajdziesz wszystko, co musisz wiedzieć, jeśli twój pies cierpi na nagłe omdlenia.

Przyczyny omdleń u psów

Według publikacji opublikowanej w BSAVA Manual of Canine and Feline Cardiorespiratory Medicine, omdlenia są spowodowane krótkotrwałym spadkiem dopływu tlenu lub niezbędnych składników odżywczych do mózgu. Jak omówiono w tym dokumencie, od drgawek odróżniają je następujące czynniki:

• Brak nieprawidłowości przed wystąpieniem epizodu.
• Brak reakcji, nawet przy otwartych oczach.
• Czas trwania i natychmiastowy powrót do zdrowia, tj. od 1 do 2 minut.

Istnieją pewne rasowe predyspozycje do rozwoju tego zaburzenia.

Według badań opublikowanych w czasopiśmie Veterinary Medicine psy z brachycefalią cierpią na problemy z oddychaniem, co prowadzi do słabego dotlenienia mózgu.

Ponadto rasy takie jak bokser mają mutacje genetyczne – związane z rozwojem chorób serca – które wpływają na perfuzję krwi do mózgu. Jest to zgodne z badaniem opublikowanym w Journal Veterinary Clinics of North America.

Światowe Stowarzyszenie Weterynarii Małych Zwierząt (WSAVA) na swoim 34. kongresie stwierdziło, że można zidentyfikować następujące przyczyny lub źródła omdleń u psów.

Choroby serca

Choroby te są główną przyczyną nagłych omdleń u psów. Są one spowodowane niezdolnością serca do odpowiedniego pompowania krwi do mózgu. Główne z nich to

• Arytmogenna kardiomiopatia prawej komory (ARVC): charakteryzuje się inwazją tkanki tłuszczowej na mięsień sercowy i komorowymi zaburzeniami rytmu. Występuje u bokserów i buldogów angiel skich, u których mutacje genetyczne mogą wpływać na mięśnie serca. Może prowadzić nie tylko do omdleń, ale także do nagłej śmierci.
• Kardiomiopatia przerostowa: Występuje nieprawidłowe pogrubienie mięśnia sercowego, co utrudnia pompowanie krwi. Jest to również związane z nagłą śmiercią. Jednak oczekiwana długość życia dotkniętych nią psów może wynosić do 9 lat.
• Kardiomiopatia rozstrzeniowa: W tej chorobie mięsień sercowy staje się słaby i wydłużony. W rezultacie serce nie pompuje wystarczającej ilości krwi do reszty ciała. Psy rasy bokser są również predysponowane do tej choroby z powodu mutacji genetycznych.
• Migotanie przedsionków: Migotanie przedsionków występuje, gdy górne komory serca nie biją w koordynacji z dolnymi komorami. W rezultacie tętno jest nieregularne, a dopływ krwi słaby. Podobnie jak powyższe, może prowadzić do nagłej śmierci.
• Zespół chorej zatoki: Węzeł zatokowy jest naturalnym rozrusznikiem serca. Jest on odpowiedzialny za kontrolowanie rytmu serca poprzez impulsy nerwowe. Jego zaburzenia powodują powolne bicie serca, tj. wydłużone przerwy między uderzeniami i arytmie. Istnieje predyspozycja u West Highland Terrierów, sznaucerów miniaturowych i cocker spanieli.
• Nicienie sercowe: Chociaż rzadko, przypadki omdleń odnotowano u psów zarażonych nicieniami sercowymi, znanymi jako Dirofilaria immitis.

Pochodzenie neurokardiogenne lub wazowagalne

Według publikacji opublikowanej w czasopiśmie Clinical Autonomic Research omdlenie wazowagalne występuje, gdy bodziec zewnętrzny powoduje zaburzenie współczulnego układu nerwowego. Jego funkcją jest regulacja tętna i ciśnienia krwi.

Prowadzi to do bradykardii i niedociśnienia w organizmie, co skutkuje nagłym omdleniem lub utratą przytomności. Chociaż jego patofizjologia u psów jest niejasna, może być wywołany przez następujące sytuacje:

• Ból
• Emocje
• pobudzenie
• Długotrwały kaszel
• Intensywny wysiłek fizyczny
• Wymuszone oddawanie moczu lub defekacja

Problemy z oddychaniem

Wszystkie choroby, które utrudniają przepływ powietrza do płuc, powodują słabe dotlenienie krwi, a tym samym mózgu. Jak opisano powyżej, psy brachycefaliczne są bardziej predysponowane do cierpienia na zespół obturacyjny układu oddechowego.

Niedociśnienie

Oprócz pochodzenia neurokardiogennego, niedociśnienie może być również spowodowane przez leki rozszerzające naczynia krwionośne lub leki moczopędne. Może być również spowodowane utratą krwi lub odwodnieniem spowodowanym wymiotami i biegunką.

Nieprawidłowości żywieniowe

Badanie przeprowadzone przez Canadian Veterinary Journal twierdzi, że niski poziom glukozy we krwi może prowadzić do nagłych omdleń u psów. Dzieje się tak, ponieważ jest to składnik odżywczy, który dostarcza energii potrzebnej do funkcjonowania mózgu.

Objawy omdleń u psów

Zgodnie z publikacją w Kompendium kształcenia ustawicznego dla praktykujących lekarzy weterynarii w przypadku utraty przytomności u psów można zaobserwować następujące objawy kliniczne:

• Obecność bladych błon śluzowych.
• Możliwa mimowolna defekacja i oddawanie moczu.
• Brak reakcji na jakiekolwiek bodźce sensoryczne.
• Zwiotczenie mięśni na początku omdlenia i sztywność pod koniec.
• Zwierzę leżące na boku, jakby “martwe lub śpiące”.
• Sporadyczne zawroty głowy przed epizodem, ale zwykle omdlenie jest nagłe.

Co powinieneś zrobić, jeśli Twój pies cierpi na omdlenie?

Aby udzielić pierwszej pomocy, pierwszą rzeczą do zrobienia jest zachowanie spokoju. Ważne jest, aby pamiętać, że w większości przypadków epizod jest krótki i pies szybko wraca do zdrowia.

Przede wszystkim, jeśli pies nagle upadł, najlepiej jest trzymać go na stabilnej powierzchni, aby uniknąć wstrząsów wtórnych do omdlenia.

Twój pies powinien być ułożony w pozycji, która sprzyja oddychaniu. Oznacza to, że kończyny i głowa powinny być wyciągnięte, a także oddzielone od tułowia.

Nie próbuj podnosić zwierzęcia, dopóki nie minie epizod omdlenia. Nie podawaj mu również wody ani jedzenia, ponieważ nie wiemy, w jakim stanie jest jego ciało. Gdy zwierzę odzyska przytomność, natychmiast udaj się do lekarza weterynarii. Specjalista ten zbada zwierzę i ustali diagnozę choroby powodującej omdlenie.

Czy istnieje leczenie omdleń u psów?

Samo w sobie nie ma konkretnego leczenia utraty przytomności u psów, ale raczej należy zająć się przyczyną lub pochodzeniem omdlenia. Na przykład, jeśli jest to związane z chorobą serca, można przepisać leki, które mogą pomóc w regulacji rzutu serca i ciśnienia krwi, takie jak odpowiednio pimobendan i syldenafil.

Z drugiej strony, zgodnie z Journal of Veterinary Cardiology. W przypadku problemów z rytmem serca, takich jak choroba węzła zatokowego lub omdlenia wazowagalne, wszczepienie rozrusznika serca pozwala kontrolować oba stany.

Jeśli u Twojego psa zdiagnozowano chorobę serca, konieczne jest kontrolowanie ćwiczeń, spacerów lub wszelkiego rodzaju pobudzenia, aby uniknąć nagłego omdlenia.

Jeśli jednak jest to problem oddechowy, taki jak zespół brachycefaliczny psa, wskazana jest plastyka nosa i palatoplastyka w celu zwiększenia rozmiaru nozdrzy.

Wreszcie, jeśli jest to spowodowane hipoglikemią, utratą krwi lub odwodnieniem, lekarz weterynarii dostarczy niezbędne leki w celu przywrócenia normalnego poziomu w organizmie.

Najgorszą rzeczą do zrobienia w przypadku omdlenia jest czekanie

Często zdarza się, że wielu opiekunów, widząc, że ich pies szybko dochodzi do siebie po omdleniu, nie decyduje się na wizytę u specjalisty. Jednak, jak widzisz, za zwykłą utratą przytomności kryje się szereg patologii , które zagrażają życiu i dobrostanowi zwierząt domowych.

Dlatego przy pierwszym epizodzie omdlenia zalecamy jak najszybszą wizytę u lekarza weterynarii. Najgorsze, co można zrobić, to czekać. Większość schorzeń – związanych z tym zaburzeniem – to ciche choroby, które objawiają się, gdy są już bardzo zaawansowane.