Allopurinol dla psów: dawkowanie i skutki uboczne

Allopurinol dla psów to lek stosowany wspomagająco w leczeniu leiszmaniozy. Dowiedz się, jaka jest jego funkcja.

Istnieje wiele scenariuszy, w których leki stosowane w medycynie ludzkiej można zastosować u zwierząt. Tak jest w przypadku leku znanego jako allopurinol, związku, który stosuje się w leczeniu leiszmaniozy u psów, choć u ludzi jest to skuteczna metoda obniżania poziomu kwasu moczowego we krwi.

Szacuje się, że 7% populacji psów w regionach, takich jak Hiszpania cierpi na leiszmaniozę. Ponadto jest to choroba, która rzadko jest całkowicie wyleczona, chociaż zwierzę może żyć bez wyraźnych objawów klinicznych. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o leczeniu tej choroby, oto podstawowe informacje na temat allopurinolu.

Co to jest allopurinol dla psów?

Allopurinol to składnik aktywny, który działa jako inhibitor enzymu białka, które metabolizuje ksantynę do kwasu moczowego. Ponieważ związek ten nie eliminuje pasożyta leiszmaniozy, jest stosowany jako lek wspomagający w leczeniu soli antymonowych i miltefozyny, które mają działanie pasożytobójcze.

Lek ten podaje się doustnie, a leczenie trwa początkowo od 6 miesięcy do 1 roku. Okres ten można jednak wydłużyć w zależności od stanu zdrowia zwierzęcia, a nawet przepisać na całe życie. W zależności od psa, różne leki przeciw leiszmaniozie łączy się w zindywidualizowany sposób.

Allopurinol dla psów z leiszmaniozą

Leiszmanioza to choroba pasożytnicza wywoływana przez pierwotniaka Leishmania infantum. Pasożyt dostaje się do organizmu zwierzęcia poprzez ugryzienie muchówek ćmiankowatych (najczęściej Phlebotomo perniciosus i Phlebotomo ariasi). Ponadto jest to choroba odzwierzęca, której można zapobiegać jedynie poprzez profilaktykę.

Gdy pies zostanie zaatakowany przez pasożyta, osadza się w tkankach narządów zwierzęcia, upośledzając jego funkcje podczas rozmnażania. W zależności od stanu zdrowia psa, pogorszenie będzie przebiegało szybciej lub wolniej, aż do niewydolności ogólnoustrojowej powodującej śmierć.

Miltefozyna i antymoni są lekami leiszmanobójczymi, to znaczy eliminują pasożyta z organizmu. Niestety patogen ten bardzo szybko się namnaża, więc czasami jego zastosowanie jako środków przeciwpasożytniczych nie wystarcza. Tutaj pojawia się allopurinol ze swoim działaniem leiszmanistatycznym, ponieważ hamuje namnażanie się pasożyta.

Dawka allopurinolu dla psów

Allopurinol dla psów jest sprzedawany w 2 formatach: 100 i 300 miligramów na tabletkę. To weterynarz określi dokładną ilość, jaką powinien przyjmować Twój pies w stosunku do masy ciała. Zwykle podaje się go doustnie 2 razy dziennie.

Pamiętaj, że allopurinol, jak każdy inny lek, nie powinno się podawać bez zalecenia lekarza weterynarii. Podobnie, nie możesz przerywać leczenia bez ich zgody, bez względu na to, jak bardzo stan zdrowia Twojego psa wydaje się poprawiać.

Skutki uboczne allopurinolu

Ze względu na wpływ, jaki allopurinol wywiera na metabolizm kwasu moczowego, zaburzenie tej równowagi może prowadzić do zmian w metabolizmie kwasu moczowego. Konkretnie, istnieją 2 najczęściej występujące efekty:

1. Ksantynuria: przewlekłe stosowanie allopurinolu może powodować nadmierne gromadzenie się ksantyny we krwi. Kiedy tak się dzieje, związek eliminuje się wraz z moczem.
2. Kamica moczowa: nagromadzona ksantyna może wiązać się z resztkami materii organicznej i nieorganicznej w moczu, krystalizując i tworząc kamienie moczowe.

W przypadku wystąpienia tych działań niepożądanych, najbardziej oczywistymi objawami klinicznymi są objawy ze strony układu moczowego. Możecie je przeczytać poniżej:

• Dysuria: ból podczas oddawania moczu.
• Krwiomocz: obecność krwi w moczu.
• Niemożność utrzymania moczu
• Niedrożność dróg moczowych: występuje z powodu nagromadzenia kamieni moczowych. To jest nagły wypadek weterynaryjny.
• Ból brzucha: będziesz wiedział, że pies odczuwa ból brzucha, ponieważ psy mogą przyjmować pozycję przypominającą zaproszenie do zabawy – nisko na przednich łapach, z zadem uniesionym do góry. Dodatkowo ich mięśnie będą napięte.

Alternatywy dla allopurinolu dla psów

Ze względu na te działania niepożądane, skuteczność Allopurinolu dla psów została zakwestionowana w środowisku naukowym. Z drugiej strony dzisiaj wiadomo, że w leczeniu wszystkich leiszmaniozy należy uwzględnić specyficzną dietę, która wzmacnia układ odpornościowy, stan skóry i kontroluje stabilność nerek psa.

Jedną z alternatywnych metod leczenia allopurynolu jest Impromune, suplement diety na bazie nukleotydów, który wzmacnia układ odpornościowy zwierzęcia. Jego spożycie pomaga spowolnić postęp leiszmaniozy bez negatywnych skutków.

Ciągłe poświęcenie

Głównym problemem niektórych opiekunów są wysokie koszty leczenia leiszmaniozy. Dotyczy to zarówno tradycyjnych, jak i alternatywnych metod leczenia, choć przynajmniej w przypadku tych ostatnich oczekuje się, że ich cena będzie spadać w miarę utrwalania się ich skuteczności. Opieka nad psem z tą chorobą jest wymagająca zarówno pod względem emocjonalnym, jak i finansowym.

Na koniec należy zaznaczyć, że artykuł ten ma na celu informowanie, a nie diagnozowanie. Jak wspomniano powyżej, zarówno diagnostyka, jak i leczenie leiszmaniozy powinny być prowadzone przez specjalistę weterynarii. W przeciwnym razie życie zwierzęcia będzie poważnie zagrożone.