Najczęstsze problemy zdrowotne małych psów: 4 przykłady

Nawet jeśli małe rasy psów mają dłuższą oczekiwaną długość życia niż duże rasy, ważne jest, aby zdawać sobie sprawę z groźnych chorób, na które mogą chorować.
Najczęstsze problemy zdrowotne małych psów: 4 przykłady
Luz Eduviges Thomas-Romero

Napisane i zweryfikowane przez biochemiczkę Luz Eduviges Thomas-Romero.

Ostatnia aktualizacja: 22 grudnia, 2022

W tym artykule omówimy najczęstsze problemy zdrowotne małych ras psów. W ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci w kilku badaniach naukowych wykorzystano informacje demograficzne psów domowych do ustalenia ich głównych problemów zdrowotnych.

Dzięki tym wysiłkom wiemy teraz na przykład, że małe rasy psów mają dłuższą oczekiwaną długość życia niż duże rasy. Pomimo tej zwiększonej długowieczności, małe psy częściej cierpią na choroby niż ich większe odpowiedniki.

Dla właścicieli zrozumienie, jakie rodzaje problemów mogą wystąpić, jest ważne, aby móc podjąć szybkie działania. Oto niektóre z najczęstszych problemów zdrowotnych u małych ras psów.

1. Najczęstsze problemy zdrowotne małych psów: zwichnięcie rzepki

Zwykle ścięgna kolana utrzymują rzepkę w stałej pozycji. Zwichnięcie rzepki występuje, gdy rzepka  zostaje przemieszczona ze swojej normalnej pozycji, czyli rowka kości stawowej.

To zwichnięcie powoduje ból i osłabienie nogi. Stan ten wpływa na tylne nogi i może zostać łatwo zdiagnozowany przez weterynarza podczas badania fizykalnego.

rasy małych psów

Mimo że może wystąpić u każdej rasy psów, bardziej podatne na tę chorobę są małe psy, takie jak boston teriery, szpice miniaturowe, chihuahua i pudle toy. W domu dość łatwo jest zauważyć objawy tego problemu, gdy pies unosi łapę, zginając kolano lub wykonując mały skok.

Dlatego jeśli kiedykolwiek zauważysz u zwierzęcia dziwny chód przypominający „kicanie królika”, skonsultuj się z weterynarzem. Istnieje kilka różnych metod, które pozwalają rozwiązać ten problem, ale gdy jest poważny, może wymagać operacji.

2. Zapadnięcie tchawicy

W normalnym stanie tchawica pozostaje otwarta dzięki chrząstce pierścieniowatej, która umożliwia swobodny przepływ powietrza. Jednak z nieznanego powodu u małych ras psów może wystąpić postępujące osłabienie tej chrząstki.

W konsekwencji zmienia się kształt pierścieni tchawicy i tchawica może zacząć się spłaszczać. To z kolei utrudnia oddychanie.

Zmiękczenie chrząstki może być związane z chorobami wrodzonymi, uciskiem gardła lub przewlekłym stanem zapalnym. Zapadanie się tchawicy zwykle występuje u małych ras psów. Problem ten najczęściej dotyka szpice miniaturowe, pudle miniaturowe, pudle toy, Yorkshire teriery, chihuahua i mopsy.

Stan ten charakteryzuje się kaszlem przypominającym krzyk gęsi i trudnościami w oddychaniu. Ważne jest, aby wiedzieć, że ten stan pogarsza się, gdy zwierzę jest otyłe lub bardzo podekscytowane.

Nawet, jeśli nie ma znanej metody zapobiegania tej chorobie, najlepszym zaleceniem jest noszenie szelek zamiast obroży i utrzymywanie prawidłowej wagi u zwierzęcia. Ważne jest również, aby unikać narażenia na dym, kurz i silne zapachy.

U wielu psów stan poprawia się dzięki leczeniu – pomagają w tej sytuacji leki przeciwkaszlowe, sterydy przeciwzapalne i leki rozszerzające oskrzela. W ciężkich przypadkach, które dokumentują zapadnięcie się dróg oddechowych, weterynarz może zalecić chirurgiczne założenie protezy lub stentu.

3. Najczęstsze problemy zdrowotne małych psów: hipoglikemia

Cukier we krwi jest głównym źródłem energii dla wszystkich biologicznych funkcji organizmu. Kiedy poziom cukru we krwi nagle spada, występuje stan hipoglikemii. Jest to powszechna choroba u ras miniaturowych, takich jak Yorkshire terier, chihuahua i pudel toy.

Objawy kliniczne hipoglikemii różnią się w zależności od przyczyny i poziomu hipoglikemii. Pewną rolę odgrywają również czas trwania, spadek poziomu cukru we krwi i zdolność mechanizmów hormonalnych regulujących stany hipoglikemiczne.

Jeśli masz psa rasy małej, musisz uważać, jeśli zauważysz, że staje się on słaby lub ospały. Możliwe, że może mieć trudności z utrzymaniem jednolitego tempa lub może występować drżenie, zwłaszcza pyszczka. To wszystko może być oznaką ataku hipoglikemii.

Hipoglikemia może być poważna. Nagły spadek poziomu cukru we krwi może nawet doprowadzić psa do potencjalnie śmiertelnej śpiączki. Dlatego ważne jest, aby u psów ze skłonnościami do hipoglikemii unikać długotrwałego postu.

4. Brak równowagi w utrzymywaniu temperatury

Warto wiedzieć, że zaburzenia w utrzymywaniu temperatury ciała powodują dysfunkcje neurologiczne i stanowią zagrożenie dla życia. U psów reakcja na stres termiczny zachodzi głównie na drodze konwekcji i parowania.

Małe psy, zwłaszcza szczenięta i psy starsze, nie tolerują ekstremalnych temperatur.

Jako właściciel małego psa musisz radzić sobie z tymi zaburzeniami w zdecydowany i szybki sposób, aby uniknąć wtórnego uszkodzenia neurologicznego.

Zachowaj również szczególną ostrożność wystawiając psa na działanie ekstremalnych warunków pogodowych, ponieważ może to spowodować śmierć psa. Na przykład, należy unikać zostawiania małych psów w zaparkowanych samochodów lub innych zamkniętych pomieszczeniach o słabej wentylacji.

U psa narażonego na ryzyko zaburzeń temperatury może wystąpić wysypka cieplna, skurcze, wyczerpanie cieplne i udar cieplny. Ponadto niektóre leki mogą doprowadzić do hipertermii i wywoływać jeden z kilku specyficznych objawów klinicznych.

zadowolony mały pies

Chociaż myślenie o problemach zdrowotnych, na które może zachorować mały pies, może wydawać się gorszące, prawda jest taka, że im więcej wiesz na ten temat, tym lepiej możesz się nim zająć. Nie ma wątpliwości, że również praktyki weterynaryjne powinny skupiać się na chorobach dotykających te rasy najbardziej.

Ogólnie rzecz biorąc, odpowiednie wykrycie ryzyka różnorodnych problemów zdrowotnych u małych ras psów pomaga w diagnostyce różnicowej i odpowiednim doborze metod leczenia.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Idowu, O., & Heading, K. (2018). Hypoglycemia in dogs: Causes, management, and diagnosis. The Canadian Veterinary Journal, 59(6), 642.  https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5949948/
  • Wangdee, C., Theyse, L. F. H., & Hazewinkel, H. A. W. (2015). Proximo-distal patellar position in three small dog breeds with medial patellar luxation. Vet Comp Orthop Traumatol, 28(4), 270-3. https://pdfs.semanticscholar.org/dcab/81ec9eb37c49c2ca04691dff7467098a9d9f.pdf
  • Kim, E., Choe, C., Yoo, J. G., Oh, S. I., Jung, Y., Cho, A., … & Do, Y. J. (2018). Major medical causes by breed and life stage for dogs presented at veterinary clinics in the Republic of Korea: a survey of electronic medical records. Peer J, 6, e5161. https://pdfs.semanticscholar.org/64a2/b883a0ce91110c5cd56722520d862476ba3e.pdf
  • Johnson, L. R., & Pollard, R. E. (2010). Tracheal collapse and bronchomalacia in dogs: 58 cases (7/2001–1/2008). Journal of veterinary internal medicine, 24(2), 298-305. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/j.1939-1676.2009.0451.x
  • Bonnett BN, Egenvall A, Hedhammar A, Olson P. 2005. Mortality in over 350,000 insured Swedish dogs from 1995–2000: I. breed-, gender-, age- and cause-specific rates. Acta Veterinaria Scandinavica 46(3):105–120DOI 10.1186/1751-0147-46-105.
  • Dorn CR. 2000. Canine Breed-Specific Risks of Frequently Diagnosed Diseases at Veterinary Teaching Hospitals. Raleigh: AKC Canine Health Foundation
  • Fleming JM, Creevy KE, Promislow DE. 2011. Mortality in North American dogs from 1984 to2004: an investigation into age-, size-, and breed-related causes of death. Journal of VeterinaryInternal Medicine 25(2):187–198DOI 10.1111/j.1939-1676.2011.0695.x.
  • Robinson NJ, Dean RS, Cobb M, Brennan ML. 2015.Investigating common clinical presentations in first opinion small animal consultations using direct observation. Veterinary Record 176(18):463DOI 10.1136/vr.102751

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.