Neosporoza psów: przyczyny, objawy i leczenie
Neospora caninum, pasożyt kokcydiów występujący u koni, bydła i innych ssaków, powoduje chorobę znaną jako neosporoza. Pies jest jego jedynym stałym żywicielem, dlatego patogen zwykle osadza się w jego mięśniach w postaci cyst tkankowych.
Ogólnie rzecz biorąc u wielu zarażonych psów choroba przebiega bezobjawowo, jednak szczenięta dotknięte chorobą mogą mieć bardzo złe rokowania. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o neosporozie psów i jak ją rozpoznać, znajdziesz więcej informacji w dalszej części artykułu.
Co to jest neosporoza psów?
Jak wspomniano wcześniej, zakażenie to jest wywoływane przez kokcydię Neospora caninum, bezwzględnego pasożyta wewnątrzkomórkowego. Do niedawna naukowcy uważali, że jedynym żywicielem ostatecznym był pies, ale badania wykazały, że inne psowate, takie jak kojoty, szare wilki i dingo, również mogą być żywicielami ostatecznymi.
Profesjonalne witryny weterynaryjne szacują, że częstość występowania pasożyta – liczba zarażonych psów w danej populacji – waha się od 0 do 100% w zależności od regionu.
Na przykład w Stanach Zjednoczonych dane pokazują, że w niektórych obszarach tego kraju około 7% wszystkich psów uzyskało wynik pozytywny. W Anglii zachorowalność wynosi od 5,5 do 23,6%.
Bezpańskie psy i osoby mające kontakt ze zwierzętami są bardziej narażone na zarażenie.
Pasożyt ma 3 formy w zależności od etapów swojego cyklu życiowego. Są to:
- Oocysty: czyli jaja pasożyta, które rosną w jelitach psa i są wydalane z kałem.
- Tachyzoity: formy zakaźne, które rozmnażają się z oocyst po ich spożyciu przez psa.
- Bradyzoity: które tworzą cysty w mięśniach zwierzęcia.
Objawy
Jak wspomnieliśmy, wiele zarażonych psów nigdy nie wykazuje żadnych objawów. Niestety, objawy kliniczne mogą wystąpić u niektórych dorosłych psów oraz u szczeniąt. Objawy te są wynikiem obecności tachyzoitów powodujących stan zapalny i martwicę w dotkniętych tkankach.
Zatem najczęstsze objawy to te nerwowo-mięśniowe. Wśród nich znajdujemy:
- Typowy objaw infekcji występuje u szczeniąt poniżej 6 miesiąca życia. Mogą one powodować paraliż tylnych nóg, który postępuje od tylnych części ciała do przodu. Tego typu symptomy zwykle zaczynają się pojawiać w wieku 3-9 tygodni.
- Rozległy zanik mięśni, który postępuje w podobny sposób. Na początku tylne nogi są zwykle bardziej dotknięte niż przednie.
- Kolejnym etapem choroby mogą być trudności w połykaniu, paraliż szczęki i wyraźne osłabienie szyjki macicy.
- Inne powikłania to także zapalenie płuc, drgawki, anoreksję, osłabienie, zapalenie mięśnia sercowego a nawet śmierć.
- U szczeniąt z objawami choroby zanik mięśni postępuje i skutkuje ciągłymi skurczami zaatakowanych mięśni. Kiedy pojawia się ten obraz kliniczny, rokowanie jest bardzo złe.
Leczenie
Musimy pamiętać, że do tej pory nie ma w 100% skutecznego leczenia. Niektóre antybiotyki podawane szczeniętom przynoszą poprawę, ale leki nie gwarantują, że zwierzę przeżyje. W prawie wszystkich przypadkach podaje się klindamycynę na okres od 3 tygodni do 2 miesięcy.
Ogólnie rzecz biorąc, dorosłe psy lepiej reagują na leczenie niż szczenięta. Gdy u zwierzęcia pojawią się objawy kliniczne nerwowo-mięśniowe, rokowanie staje się bardzo złe.
Jeżeli leczenie jest szybkie i stosowane przed wystąpieniem paraliżu, rokowania są nieco lepsze.
Neosporoza u psów – zapobieganie
Ponieważ na tę chorobę nie wynaleziono jeszcze skutecznego leku, najlepszym sposobem jest jej zapobieganie. Stowarzyszenia weterynaryjne informują nas, że ciężarne suki mogą przenosić patogen na swoje szczenięta przez łożysko, dlatego właściciele ciężarnych suk muszą być szczególnie ostrożni.
Ogólnie rzecz biorąc psy zapadają na tę chorobę po bliskim kontakcie z tkankami mięsa lub bydła, które mają cysty bradyzoitowe.
Weterynarze nadal nie wiedzą, czy oocysty w środowisku naturalnym są niebezpieczne także dla psów – gdyż najczęściej stwierdza się je u zwierząt gospodarskich. Z tego powodu najlepszym środkiem jest maksymalne ograniczenie kontaktu tych zwierząt z psami.
Podsumowując, neosporoza u psów często pozostaje niezauważona, ale kiedy pojawiają się jej objawy – może okazać się śmiertelna. Jeżeli w Twojej okolicy pojawiły się przypadki tej choroby, ogranicz kontakt swojego psa ze zwierzętami hodowlanymi i terenami wiejskimi.
W przypadku chorób zakaźnych zawsze lepiej jest zapobiegać niż leczyć.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Neosporosis, capcvet.org. Recogido a 21 de diciembre en https://capcvet.org/guidelines/neosporosis/
- Dubey, J. P., & Lindsay, D. S. (1996). A review of Neospora caninum and neosporosis. Veterinary parasitology, 67(1-2), 1-59.
- Dubey, J. P., Schares, G., & Ortega-Mora, L. M. (2007). Epidemiology and control of neosporosis and Neospora caninum. Clinical microbiology reviews, 20(2), 323-367.
- McAllister, M. M., Dubey, J. P., Lindsay, D. S., Jolley, W. R., Wills, R. A., & McGuire, A. M. (1998). Rapid communication: Dogs are definitive hosts of Neospora caninum. International journal for parasitology, 28(9), 1473-1479.