Trzy choroby układu rozrodczego, na które mogą cierpieć psy
Układ rozrodczy jest tematem wielu konsultacji w poradni weterynaryjnej dla psów i kotów. W tym artykule przedstawiamy trzy choroby układu rozrodczego, na które mogą cierpieć nasze psy.
Samce psów domowych mogą cierpieć z powodu wielu chorób układu rozrodczego, jednak częściej mogą one pozostać niezauważone, ponieważ choroby suk wydają się być bardziej widoczne.
Przekonanie to jest do pewnego stopnia zrozumiałe, ponieważ samice mają bardziej złożone wnętrze , a priori. Mimo to, jeśli chodzi o choroby samice nie pozostają daleko w tyle. W tym artykule pokażemy trzy najczęstsze patologie reprodukcyjne, na które może cierpieć pies.
1. Choroby układu rozrodczego: załupek
Załupek mają bardziej złożone wnętrze odnosi się do sytuacji, gdy penis nie jest w stanie powrócić do swojego zwykłego miejsca wewnątrz napletka. Przyczyny są różne, ale wyróżniają się następujące:
- Bardzo mały otwór napletkowy (lub bardzo krótki napletek), zwykle z powodu wad wrodzonych.
- Skóra lub włosy, które zapobiegają cofnięciu się napletka do naturalnego miejsca.
- Najrzadszy przypadek: stan neurologiczny, który zapobiega cofaniu się penisa.
Problem polega na tym, że ten stan, jeśli nie zostanie szybko rozwiązany może przekształcić się w sytuację problematyczną. Napletek uciska żołądź w taki sposób, że zapobiega powrotowi żylnemu. Wywołuje to obrzęk i stan zapalny, odsłaniając bardzo wrażliwą śluzówkę skłonną do owrzodzeń i martwicy.
Jak się objawia i jak ją leczyć?
Najbardziej oczywistą rzeczą będzie penis zawsze poza napletkiem, zaczerwieniony i spuchnięty. Oprócz wyraźnego dyskomfortu zwierzęcia, nadmiernego lizania i oznak bólu w okolicy. Czasami pies może się ranić, a nawet samookaleczyć.
Aby zmniejszyć stan zapalny, wystarczy nałożyć lód na ten obszar i nawilży, aby umożliwić cofnięcie się penisa. W większości przypadków zwierzę może się opierać wobec tej manipulacji i może być konieczna łagodna sedacja.
Może to być zaletą, ponieważ uśpienie powoduje uogólnione zwężenie naczyń, co pomaga zmniejszyć stan zapalny.
Jeśli przyczyną jest wrodzona wada napletka, może być konieczna operacja, aby powiększyć otwór. Gdyby narząd był już nekrotyczny, jedyną opcją jest amputacja.
2. Choroby układu rozrodczego: skręt jądra
Obrót jednego z jąder wokół jego osi pionowej (czyli na powrózku nasiennym) jest dość poważny i może być spowodowany różnymi przyczynami prowadząc do zerwania więzadła mosznowego. Konsekwencje będą obejmować:
- Zamknięcie naczyń krwionośnych zaopatrujących to jądro, co powoduje najpierw jego obrzęk, a następnie martwicę.
- Zamknięcie nasieniowodu.
- Uszkodzenie nerwów zaopatrujących jądro.
Istnieje patologia, w której skręt jąder jest dość częsty. Są to nowotworowe jądra wewnątrzbrzuszne. Kiedy znacznie się powiększają, pociągają za więzadło i doprowadzają do jego zerwania.
Jak potwierdza się diagnozę? Czy konieczna jest operacja?
U chorego zwierzęcia ze stanem zapalnym moszny można podejrzewać skręt jądra. W rzeczywistości pies może nawet odmówić chodzenia lub samookaleczyć ten obszar.
Oczywiście te objawy będą pomocne tylko wtedy, gdy jądro jest na miejscu. To znaczy, jeśli nie ma wnętrostwa. W skrętach jąder w obrębie jamy brzusznej zwykle następuje pogorszenie ogólnego stanu psa i można wyczuć jędrną masę w obrębie brzucha ogonowego.
W każdym razie skręt jądra będzie wymagał korekty chirurgicznej, ale może być konieczne wcześniejsze ustabilizowanie pacjenta, jeśli jego krążenie było zaburzone przez długi czas.
3. Bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego
Prostata jest dodatkowym gruczołem płciowym, który psy mają z tyłu pęcherza. Otacza on cewkę moczową. Czasami gruczoł ten jest atakowany przez bakterie, takie jak Escherichia coli, Staphylococcus spp. lub Streptococcus spp.
Zwykłe przyczyną jest obecność innych podstawowych patologii, takich jak przerost prostaty lub metaplazja płaskonabłonkowa. Choroby te prawdopodobnie zwiększają liczbę bakterii w cewce moczowej prostaty, stąd infekcja.
Diagnoza
Na poziomie objawowym psy będą wykazywać objawy kompatybilne z każdą inną infekcją, takie jak gorączka, wymioty lub ból brzucha. Prawdą jest, że czasami pojawiają się też miejscowe objawy, (takie jak ropa w ujściu cewki moczowej), które mogą dać nam wskazówkę.
- Badanie palpacyjne odbytnicy, podczas którego można wyczuć bolesny gruczoł i nieregularny kształt.
- Badanie krwi, w którym pojawią się jednoznaczne oznaki infekcji.
- Posiew moczu lub cytologia nasienia.
Choroby układu rozrodczego – jakie mamy możliwości leczenia?
Konieczne będzie dość długie leczenie przeciwbakteryjne. Przynajmniej do czasu nieobecności bakterii w płynie prostaty. Tylko w ten sposób zapobiegniemy przewlekłości choroby. Jeśli nie uda się usunąć bakterii konieczna będzie operacja.
Pomocne może być podanie hormonów w celu zmniejszenia rozmiaru gruczołu krokowego. Ale strzeż się! Dalsze podawanie estrogenów może powodować metaplazję gruczołu krokowego. Jak widzieliśmy wcześniej, może to prowadzić do nowego zapalenia gruczołu krokowego.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- King L, Boag A. BSAVA manual of canine and feline emergency and critical care. 2nd ed.