Klindamycyna dla psów: jakie są zastosowania?

Klindamycyna jest podawanym doustnie psom i kotom antybiotykiem. Leczy niektóre infekcje bakteryjne. W tym artykule przeczytasz, na co dokładnie pomaga klindamycyna dla psów działa i kiedy się ją stosuje.
Klindamycyna dla psów: jakie są zastosowania?

Ostatnia aktualizacja: 06 czerwca, 2021

Leki weterynaryjne dla psów – zwłaszcza te na receptę, takie jak antybiotyki – w tym klindamycyna, nie mogą być przepisywane lekką ręką. Jeśli uważasz, że Twój pies potrzebuje leku lub podejrzewasz, że cierpi na jakąś konkretną dolegliwość, zawsze powinieneś zabrać go do weterynarza, aby potwierdzić diagnozę, a następnie rozpocząć odpowiednie leczenie. W tym artykule przedstawimy Ci zastosowania klindamycyny u psów.

Jeśli nie zgadzasz się z procedurą wybraną przez specjalistę lub nie widzisz, by stan Twojego zwierzaka stawał się lepszy, zawsze masz możliwość uzyskania drugiej opinii od innego weterynarza. Niemniej jednak nic nie zastąpi konsultacji weterynaryjnej.

Rodzaje leków weterynaryjnych

Zanim przejdziemy do klindamycyny, porozmawiamy ogólnie o lekach weterynaryjnych. W dziedzinie medycyny weterynaryjnej klasyfikuje się leki w zależności od ich zastosowania terapeutycznego lub od prawnego punktu widzenia.

Pierwsza klasyfikacja jest szersza, ponieważ odnosi się do funkcji i mechanizmu działania leku. Oto rodzaje istniejących leków weterynaryjnych:

  • Antybiotyki. Weterynarze przepisują je do leczenia wszelkich bakteryjnych chorób zakaźnych. W tej grupie znajdujemy również różne rodzaje klasyfikacji według spektrum działania i funkcji danej substancji. Na przykład klindamycyna działa na kilka gatunków Staphylococcus i Streptococcus.
  • Leki przeciwgrzybicze. Leczą infekcje grzybicze. Najczęściej stosowane są itrakonazol i flukonazol.
  • Środki przeciwpasożytnicze na pasożyty wewnętrzne i zewnętrzne. Właściciele psów czy kotów je zwykle kupują je w klinikach weterynaryjnych, aby odrobaczyć swoje zwierzęta.
  • Leki przeciwzapalne. Są to leki objawowe, co oznacza, że ​​nie leczą podstawowej przyczyny. Zmniejszają obrzęk spowodowany urazem, chorobą lub operacją.
  • Środki antyseptyczne i dezynfekujące. Są one przeznaczone do stosowania miejscowego w celu kontrolowania lub zapobiegania infekcjom skóry.
  • Leki sercowo-naczyniowe, nerkowe, oddechowe lub neurologiczne.
  • Leki na układ rozrodczy.
  • Płynoterapia dożylna – to kategoria obejmująca leki podawane dożylnie hospitalizowanym zwierzętom.
  • Leki biologiczne. Ta grupa obejmuje szczepionki specyficzne dla każdego gatunku zwierząt, między innymi na wściekliznę, kaszel kenelowy czy leiszmaniozę.
pies z tabletką w pysku

Leki te są zwykle przepisywane do leczenia określonych chorób, takich jak nadciśnienie, choroba nerek i problemy trawienne, w celu złagodzenia bólu i innych dolegliwości.

Druga klasyfikacja, o której wspomnieliśmy powyżej, uwzględnia prawne aspekty każdego leku. W tych dwóch kategoriach zawierają się wszystkie poprzednio opisane typy:

  • Leki weterynaryjne na receptę są wydawane przez zarejestrowanych weterynarzy. Zaliczają się do nich antybiotyki lub niektóre leki o specyficznym działaniu. Niektóre wymagają specjalnej recepty (np. środki odurzające).
  • Leki dostępne bez recepty (OTC).

Klindamycyna dla psów

Klindamycyna jest antybiotykiem, co oznacza, że ​​zwalcza infekcje bakteryjne. Antybiotyki nie tylko bezpośrednio zabijają te patogeny, ale mogą również wpływać na ich funkcje życiowe, ostatecznie zapobiegając ich rozprzestrzenianiu się.

Klindamycyna należy do klasy linkozamidów, które są antybiotykami hamującymi syntezę białek bakteryjnych. Lek ten działa głównie na organizmy beztlenowe, takie jak niektóre gatunki Staphylococcus, Streptococcus, Bacteroides, Clostridium i Fusobacterium.

Zahamowanie syntezy białek jest możliwe dzięki różnicom strukturalnym między rybosomami eukariontów, istot wielokomórkowych i prokariontów, istot jednokomórkowych, takich jak bakterie i pierwotniaki.

Klindamycyna wykrywa składniki rybosomów bakteryjnych. W ten sposób lek paraliżuje produkcję bakterii w organizmie. Substancja ta jest środkiem bakteriostatycznym. Może jednak również działać bakteriobójczo, w zależności od jej stężenia i specyfiki mikroorganizmu, przeciwko któremu działa.

Inne antybiotyki, które mają podobny mechanizm działania do klindamycyny, to między innymi chloramfenikol, linkomycyna i doksycyklina.

Klindamycyna dla psów: główne zastosowania

Ten antybiotyk jest stosowany zarówno u psów, jak i u kotów. Jest przeciwwskazany u innych zwierząt, takich jak króliki, świnki morskie, chomiki, szynszyle, konie czy przeżuwacze. Dlaczego? Ponieważ może on powodować zaburzenia żołądkowo-jelitowe.

Oto typowe zastosowania klindamycyny u psów:

  • Do leczenia zakażonych ran jamy ustnej, ropni i infekcji spowodowanych przez wrażliwe na klindamycynę gatunki z rodzaju Staphylococcus, Streptococcus, Bacteroides lub przez Clostridium perfringens i Fusobacterium necrophorum albo z nimi spokrewnione.
  • Jako lek komplementarny w leczeniu infekcji dziąseł lub przyzębia.
  • W leczeniu zapalenia kości i szpiku wywołanego przez Staphylococcus aureus.

Powinieneś/aś podawać psu dawkę wskazaną przez weterynarza tak długo, jak specjalista uzna to za stosowne. Przestrzeganie tego co do joty jest bardzo ważne, jeśli chodzi o antybiotyki, ponieważ pozwala uniknąć nawrotów i oporności na antybiotyki. Ponadto ważne jest, aby nie łączyć klindamycyny z innymi lekami weterynaryjnymi, takimi jak chloramfenikol.

Ponadto należy być bardzo ostrożnym przy podawaniu tych leków psom z problemami z nerkami i/lub wątrobą. W takich przypadkach pies może potrzebować testów i badań, aby można było prawidłowo ocenić, jak wątroba i nerki reagują na leczenie.

klindamycyna dla psów

Na koniec należy zauważyć, że klindamycyna jest podawana wyłącznie doustnie, a data ważności jest podana na pudełku. Nie podawaj swojemu psu przeterminowanego leku.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Agencia española de medicamentos y productos sanitarios.
  • Enfermedades Infecciosas y Microbiología Clínica. Elsevier. Mecanismos de acción de los antimicrobianos .Vol. 27. Núm. 1. páginas 44-52 (Enero 2009).
  • MERCK & CO., INC. El manual Merk de veterinaria. Barcelona, Océano Grupo Editorial, 2000.
  • PLUMB .Manual de Farmacología Veterinaria. Buenos Aires, Intermédica, 2006.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.