Wirusowe zapalenie nosa i tchawicy kotów

Choroba ta może przenieść się na inne koty drogą powietrzną, poprzez kichanie. Po zarażeniu, koty są jej nosicielami przez całe życie. Zła wiadomość jest taka, że nie ma na tę chorobę lekarstwa, a jej konsekwencje mogą być poważne. Jednak większość kotów dochodzi do siebie, jeśli jest prawidłowo leczona.

Z dzisiejszego artykułu dowiesz się nieco o częstej i wysoce zakaźnej kociej chorobie. Wirusowe zapalenie nosa i tchawicy kotów (FVR) wywoływane jest przez kociego herpeswirusa (FCV). Koty zarażają nim przez bezpośredni kontakt. Chociaż samo leczenie jest proste, w niektórych przypadkach dochodzi do zgonu lub trwałego uszkodzenia.

Podstawowe rzeczy, które należy wiedzieć

Jest to infekcja wirusowa górnych dróg oddechowych, znana jako koci katar i może wystąpić u kotów w każdym wieku. Jednakże najczęściej to młode i stare koty zapadają na tę chorobę i doświadczają jej poważnych konsekwencji.

Oba wirusy rozprzestrzeniają się bardzo szybko wśród kotów i, w przypadku grupy, ciężko jest się go pozbyć. Dlatego też wirusowe zapalenie nosa i tchawicy kotów ma tak złą reputację wśród hodowli i schronisk.

Wirusowe zapalenie nosa i tchawicy kotów – objawy

Objawy wirusowego zapalenia nosa i tchawicy zaczynają się pojawiać po 2-4 tygodniach. Przy kaliciwirusie pierwsze objawy występują już po 7-14 dniach. Oto kilka głównych objawów tej choroby:

• • Kichanie.
  • Łzawienie oczu.
  • Gorączka.
  • Produkcja śluzu.
  • Zapalenie spojówek.
  • Blefarospazm.
  • Nadmierne ślinienie się.
  • Kaszel.
  • Utrata apetytu.
  • Apatia.

Kot może mieć problemy z oddychaniem, jeśli drogi oddechowe są mocno zakażone. Wirusowe zapalenie nosa i tchawicy kotów może także doprowadzić do owrzodzenia rogówki. Kaliciwirus zazwyczaj wywołuje zapalenie płuc oraz wrzodziejące zapalenie błony śluzowej jamy ustnej.

Zarażanie wirusowym zapaleniem nosa i tchawicy

FVR łatwo rozprzestrzenia się między kotami poprzez niewielkie krople, które wydostają się podczas kichania, przez łzy oraz śluz. Ubrania lub rzeczy, z którymi miał kontakt zainfekowany kot, także mogą przenosić tę infekcję.

Koci kaliciwirus zawsze jest zakaźny, nawet jakiś czas po wyleczeniu. Herpeswirus, z drugiej strony, jest zakaźny tylko przez chwilę i zazwyczaj łączy się ze stresem.

Koty już na zawsze pozostają nosicielami wirusa. Oprócz zarażania innych kotów, mogą też mieć krótkie, niewielkie nawroty choroby.

Leczenie

Weterynarz zrobi odpowiednie badania, aby prawidłowo zdiagnozować tę nieuleczalną chorobę. Jedyne, co weterynarz może zrobić, to złagodzić objawy i zapobiec/wyleczyć infekcje wtórne. Jednym z leków wykorzystywanych przez weterynarzy jest amoksycylina, która ma wiele działań. Ponadto:

• Twój kot potrzebuje antybiotyku w formie kropli do oczu, jeśli ma ropne zapalenie spojówek.
• Prawidłowa dieta jest niezbędna dla młodych i podatnych na chorobę kotów.
• Jeśli Twój kot jest odwodniony, trzeba podać mu kroplówkę.
• Dobrze jest też podać zwierzęciu kortykosteroidy, jeśli ma limfocytowo-plazmocytowe zapalenie jamy ustnej (występuje u nosicieli kaliciwirusa).
• Domowe środki dezynfekujące to świetny sposób na zabicie wirusa, jednak należy też dbać o ogólną higienę.
• Odizoluj wszystkie chore koty oraz te, u których podejrzewasz infekcję.

Na szczęście, większość kotów dochodzi do siebie po prawidłowym leczeniu. Jednak wiele z nich ponosi nieodwracalne konsekwencje zdrowotne, takie jak niedrożność nosa, nadmierne wydzieliny z nosa lub chroniczne infekcje oczu.

Jak w każdej sytuacji, lepiej dmuchać na zimne, więc upewnij się, że kot jest zaszczepiony. Pamiętaj jednak, że szczepionki osłabiają infekcję, ale nie zawsze jej zapobiegają i nie powstrzymują przed zostaniem nosicielem choroby.