Zapalenie gruczołu krokowego u psów: objawy i leczenie

Stwierdzenie objawów ze strony układu moczowego u psa zawsze wymaga wizyty u lekarza weterynarii, gdyż może to być zapalenie gruczołu krokowego, bardzo bolesne zapalenie prostaty.

Prostata (jedyny dodatkowy gruczoł płciowy, który mają psie samce) znajduje się w jamie miednicy, otaczając cewkę moczową. Kiedy z jakiejkolwiek przyczyny pojawia się stan zapalny, następuje zapalenie gruczołu krokowego u psów. Leczenie jest niezbędne, ponieważ może mieć poważne skutki, jeśli stanie się przewlekłe.

Oprócz wytwarzania płynu, który wyprowadza plemniki z organizmu, prostata pełni funkcję przeciwbakteryjną poprzez płukanie cewki moczowej podczas oddawania moczu. W tej przestrzeni powiemy Ci wszystko o znaczeniu tego gruczołu i o tym, jak go leczyć, gdy dojdzie do zapalenia. Nie przegap tego.

Co to jest zapalenie gruczołu krokowego u psów?

Zapalenie gruczołu krokowego to nazwa nadana procesowi zapalnemu tkanki gruczołu krokowego, zwykle pochodzenia zakaźnego. Może pojawić się zarówno u wykastrowanych, jak i u całych (z nienaruszonymi gonadami), ale będzie mniej nasilone u psów wykastrowanych, ponieważ gruczoł krokowy jest zmniejszony po sterylizacji.

Zwykle przyczyna infekcji pochodzi z zewnątrz, to znaczy dociera do prostaty przez cewkę moczową. To zapalenie może mieć przebieg ostry lub przewlekły w zależności od czasu jego trwania i dotkniętego obszaru. Oto jego uniwersalna klasyfikacja:

• Ostre zapalenie gruczołu krokowego: dotyczy całej tkanki gruczołowej. Infekcja mogła przejść przez krew (a nie z zewnątrz), jeśli pies ma uogólnioną bakteriemię (obecność drobnoustrojów w krwiobiegu).
• Przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego: zwykle przybiera postać ropni (zbiorów otorbionej ropy) i jest wynikiem długotrwałej ostrej infekcji. Może jednak pojawić się bez wcześniej zdiagnozowanej patologii.

Przyczyny choroby

Główną przyczyną tego zapalenia, jak omówiono powyżej, jest infekcja. Najczęstsze bakterie wywołujące zapalenie gruczołu krokowego u psów to:

• Escherichia coli: jest to typowy gatunek tego typu infekcji.
• Mycoplasma i Brucella canis: są czynnikami sprawczymi brucelozy psów. Chociaż są mniej powszechne niż E. coli, należy je wcześnie wykryć, ponieważ mogą powodować bezpłodność u psa.
• Bakterie z rodziny gronkowców i paciorkowców.
• Rodzaj Proteus: to bakterie, które często występują w infekcjach dróg moczowych.
• Klebsiella: Pomimo tego, że są Enterobacteriaceae, mogą dotrzeć do prostaty przez krwioobieg.
• Pseudomonas: te pałeczki są obecne w środowisku i zwierzęta zwykle mają przed nimi mechanizmy obronne, ale mogą zainfekować okazy o obniżonej odporności.

Istnieje również szereg czynników predysponujących zwierzę do wtórnego zapalenia gruczołu krokowego. Najważniejszym jest łagodny przerost gruczołu krokowego, bardzo powszechna patologia u starszych psów polegająca na powiększeniu prostaty (coś, czego nie należy mylić z jej stanem zapalnym).

Objawy choroby

Objawy zapalenia gruczołu krokowego u psów są typowe dla infekcji dróg moczowych, z kilkoma względami. Tutaj możesz zapoznać się z konkretnymi objawami tej dolegliwości:

• Gorączka.
• Anoreksja (brak apetytu).
• Letarg.
• Niepłodność: ponieważ prostata wytwarza płyn, który przenosi plemniki podczas wytrysku, obecność toksyn bakteryjnych zmieni jej skład, zabijając gamety.
• Hematuria (obecność krwi w moczu).
• Ropne wydzieliny z cewki moczowej.
• Zaparcia: powiększenie prostaty może uciskać przewód odbytniczy i w ten sposób zapobiegać wydalaniu stolca.
• Dysuria (trudności w oddawaniu moczu).
• Zapalenie otrzewnej: jeśli w prostacie obecne są ropnie i jeden z nich pęknie, bakterie zostaną uwolnione do otrzewnej, błony, która otacza i chroni trzewia. Może to spowodować posocznicę i zagrozić życiu zwierzęcia.

Diagnoza zapalenia gruczołu krokowego u psów

Do zdiagnozowania tej infekcji konieczne jest wykonanie kilku badań, ponieważ należy wykluczyć inne dolegliwości, które dają podobne objawy lub wręcz przeciwnie, są źródłem zapalenia prostaty. Oto najbardziej podstawowe z nich:

• Palpacja odbytnicza: w ten sposób wykrywa się zapalenie gruczołu krokowego i intuicyjnie przedstawia się jego przebieg, gdyż w przebiegu przewlekłym jest on znacznie trudniejszy i wyczuwa się torbiele i ropnie.
• RTG: w tym teście obserwuje się bezpośrednio powiększenie prostaty i mineralizację cewki moczowej.
• Ultradźwięki: to test par excellence, ponieważ jest najmniej inwazyjny i najbezpieczniejszy dla psa. Ponadto możliwe jest wykrycie z nim cyst i ropni, a także zwapnień i zwłóknień.
• Badanie krwi: dzięki niemu wykrywany jest wzrost liczby białych krwinek, a także innych istotnych wartości, takich jak białka i aminotransferaza alaninowa.
• Analiza moczu: białe krwinki, czerwone krwinki (w przypadku krwiomoczu) i same bakterie znajdują się również w moczu. Psa można zmusić do wytrysku, aby również przeanalizować płyn prostaty, ale nie jest to zalecane, ponieważ w tym stanie jest to bardzo bolesne.
• Kultura i antybiogram: z tego samego moczu lub płynu z prostaty można przeprowadzić posiew, który pozwala nam dowiedzieć się, jakie konkretne bakterie wpływają na prostatę. W zależności od tego, które z nich zostaną znalezione, zostanie wykonany antybiogram w celu znalezienia najbardziej odpowiedniego antybiotyku.
• Aspiracja cienkoigłowa: Jest to sposób na wykonanie biopsji prostaty w celu zbadania tkanki. Nie jest to jednak zalecane w przypadku ropni, ponieważ mogą one zostać złamane igłą.

Leczenie

Ponieważ jest to infekcja bakteryjna, głównym sposobem leczenia są antybiotyki. Jeśli kryje się za tym kultura i antybiogram (co byłoby idealne), dla każdego przypadku można wybrać najbardziej odpowiednie leki. Czas trwania leczenia wynosi 4-8 tygodni w zależności od jego nasilenia i chronienia.

Inną opcją jest operacja, która jest wskazana w przypadkach zapalenia gruczołu krokowego, które wynika z łagodnego przerostu gruczołu krokowego. Najodpowiedniejszym rozwiązaniem obu problemów zdrowotnych jest kastracja, ponieważ rozwiązuje je zarówno w krótkim, jak i długim okresie.