Zastoinowa niewydolność serca u psów
Zastoinowa niewydolność serca u psów jest chorobą coraz częściej diagnozowaną u zwierzaków, szczególnie u psów w średnim lub starszym wieku. Nie ma na nią lekarstwa, ale wczesne rozpoznanie pozwala na zastosowanie skuteczniejszego leczenia, które gwarantuje dobrą jakość życia.
W poniższym artykule dowiecie się więcej o tego rodzaju niewydolności serca i konsekwencjach tej choroby.
Co to jest zastoinowa niewydolność serca u psów?
Zastoinowa niewydolność serca to termin medyczny opisujący kilka schorzeń związanych ze słabym sercem. Czasami schorzenie to jest również nazywane niewydolnością serca. Określenie „niewydolność” może być stosowane w przypadku każdego organu, który nie funkcjonuje w prawidłowy sposób, z powodu różnych stanów medycznych.
W przypadku zastoinowej niewydolności serca, narząd ten nie jest w stanie pompować wystarczającej ilości krwi do organizmu.
Aby utrzymać stan równowagi, ciało aktywuje pewne mechanizmy, które zapewniają transport tlenu do narządów i tkanek. Intensywne bóle serca mogą jednak negatywnie wpływać na te funkcje. Zastoinowa niewydolność serca działa podobnie zarówno u ludzi, a także u psów i kotów.
Źródło: Soggydan Benenovitch
Według danych krajowych i międzynarodowych, American Heart Association stwierdziło, że w samych Stanach Zjednoczonych blisko sześć milionów ludzi cierpi na zastoinową niewydolność serca.
Przyczyny niewydolności serca u psów
Najczęstszą przyczyną zastoinowej niewydolności serca u psów jest poważnie rozwinięta kardiomiopatia. Stan ten osłabia ściany serca. U kobiet osłabienie ścian serca i zastawek może być spowodowane przez ciążę.
Ten stan chorobowy jest również związany z następującymi czynnikami:
- Nagromadzenie płynu w worku osierdziowym.
- Choroba zastawek serca.
- Dirofilarioza psa (zakażenie nicieniami).
- Zmiana rytmu serca
- Nadciśnienie tętnicze.
- Infekcja zastawek serca (zapalenie wsierdzia).
- Nowotwory serca.
Przyczyny niewydolności serca
Niewydolność serca może dotyczyć prawej, lewej lub obu komór serca. Przyczyna tego schorzenia wpłynie na jego cechy i sposób ich rozwoju. Po pierwsze, jeśli niewydolność serca dotyczy prawej strony narządu, krew, która nie może swobodnie przepływać, będzie się gromadzić w jamie brzusznej.
Jeśli choroba serca oddziaływuje na lewą komorę, może spowodować zatrzymanie płynu w płucach. W obu przypadkach nagromadzenie krwi jest bardzo niebezpieczne, ponieważ może prowadzić do przekrwienia i krwawienia.
Co więcej, niewydolność serca u psów może powodować stopniowe zwiększanie się lewej komory. Schorzenie to jest powszechnie znane jako „powiększone serce”, a w cięższych przypadkach może powodować, że serce będzie tak słabe, że nie będzie w stanie pompować krwi przez całe ciało.
Objawy niewydolności serca u psów
Najbardziej oczywistym objawem jest gromadzenie się płynu w różnych częściach ciała, który następnie powoduje widoczne obrzęki. Pies może wyglądać, jakby miał duży brzuch, ale jest to właśnie z powodu obrzęku w tym miejscu.
Inne typowe objawy to:
- Zmęczenie, brak zainteresowania różnymi czynnościami, osłabienie.
- Kaszel i trudności w oddychaniu.
- Zmiana rytmu serca lub ciśnienia krwi.
- Trudności lub nietolerancja wykonywania czynności fizycznych.
- Częste omdlenia.
- Zmiana koloru dziąseł (na szary lub niebieski kolor)
- Przewracanie się.
W miarę postępu choroby objawy te stają się coraz bardziej widoczne, co jest spowodowane stopniowym osłabieniem struktury serca. Dlatego też ważne jest wystawienie wczesnej diagnozy, aby zagwarantować skuteczne leczenie i wydłużyć życie psa.
Zastoinowa niewydolność serca u psów – rozpoznanie choroby
Jeśli zauważysz którykolwiek z powyższych objawów, udaj się bezpośrednio do weterynarza, aby mógł on zbadać psa i przeprowadzić niezbędne testy.
Rozpoznanie zastoinowej niewydolności serca obejmuje następujące badania:
- Krew: w celu wykrycia zakażenia nicieniami
- Ciśnienie krwi i test wysiłkowy
- RTG klatki piersiowej
- Elektrokardiogram (EKG)
- Echo-kardiogram: sprawdzenie budowy i funkcji struktury serca
Leczenie niewydolności serca u psów
- Określone leczenie zależy od stanu zdrowia psa i przyczyny choroby. Pies, u którego zdiagnozowano dirofilariozę, może potrzebować na przykład natychmiastowego odrobaczenia, aby pozbyć się nicieni.
- Prawie wszystkie psy, u których zdiagnozowano niewydolność serca, muszą przez resztę życia przyjmować leki. Pozwoli im to wieść wygodne życie, dzięki poprawie pracy serca, chociaż psiaki muszą być badane co 6 miesięcy.
- Jeśli stan ten jest umiarkowanie zaawansowany, pies może potrzebować hospitalizacji i terapii tlenem. Jeśli w płucach lub jamie brzusznej gromadzi się płyn, należy zapewnić zwierzakowi kontrolowane odsysanie go.