Zespół jelita drażliwego u psów: przyczyny i objawy

Zespół jelita drażliwego u psów nie ma wyraźnej przyczyny. Uważa się, że jest on spowodowany kombinacją czynników, takich jak dieta i nastrój psa.

Napisane i zweryfikowane przez biologa Samuel Sanchez.

Ostatnia aktualizacja: 22 grudnia, 2022

Zespół jelita drażliwego (IBS) to patologia występująca zarówno u psów, jak i u ludzi. Jest to zaburzenie, które prowadzi między innymi do bólu brzucha i zmian w wypróżnieniach.

W niektórych regionach odsetek ludzi dotkniętych IBS szacuje się na 11,6 procent. Podobnie jest w przypadku psów – niektóre badania szacują, że 10-15% psów może zachorować na tę chorobę. Jeśli chcesz dowiedzieć się, jak wykryć to zaburzenie i jak do niego podejść, czytaj dalej.

Czym jest zespół jelita drażliwego?

W skrócie zespół jelita drażliwego to zaburzenie, które powoduje poważny dyskomfort w jamie brzusznej i jelitach. W wyniku tego jelito ulega pewnym zmianom w funkcjonowaniu, co prowadzi do biegunek, zaparć i wymiotów. Objawy te mogą być stałe lub przerywane, mogą nawet stać się przewlekłe.

Przyczyny zespołu jelita drażliwego (IBS)

Zespół jelita drażliwego charakteryzuje się przewlekłym stanem zapalnym błony śluzowej jelit. Przyczyny tej patologii są w większości przypadków nieznane, dlatego najpierw należy wykluczyć inne choroby występujące u psa: między innymi zapalenie żołądka i jelit, zapalenie okrężnicy, zapalenie trzustki i zakażenia pasożytnicze.

Po wykluczeniu wszystkich tych możliwych przyczyn nadszedł czas na podejrzenie IBS. Chociaż dokładne przyczyny nie są znane, uważa się, że są one spowodowane wieloma czynnikami, w tym następującymi:

• Alergie na niektóre składniki diety psa.
• Źle zbilansowana dieta.
• Czynniki psychologiczne, takie jak stres i niepokój.
• Niekorzystna reakcja na określone białko w diecie.
• zapalenie błony śluzowej żołądka spowodowane zakażeniem bakteryjnym.

Należy zauważyć, że zespół jelita drażliwego u psów wiąże się z przewlekłym zapaleniem jelit i dyskomfortem u zwierzęcia, ale zazwyczaj nie jest związany z żadną patologią żołądka. Podobnie jak u ludzi, nie predysponuje pacjenta do rozwoju innych chorób.

Objawy

Najczęstszym objawem IBS u psów jest przewlekła i sporadyczna biegunka jelita grubego. Oprócz tego bardzo widocznego wydarzenia są też inne znaki, np:

• Przerywane epizody biegunki/zaparcia, które ustępują samoistnie.
• Epizody śluzu w stolcu.
• Nudności i wymioty.
• Depresja i senność
• Utrata apetytu i utrata wagi, jeśli obraz kliniczny utrzymuje się przez kilka miesięcy.

Według portali weterynaryjnych objawy będą się różnić w zależności od obszaru ciała zwierzęcia, którego dotyczą. Na przykład, jeśli bardziej ucierpiał żołądek, częściej będą występować nudności i wymioty. Z drugiej strony, jeśli jelito jest bardziej zajęte, częściej występują epizody biegunkowe. Jednak oba objawy kliniczne mogą wystąpić w tym samym czasie.

Diagnoza i leczenie

Jeśli chodzi o leczenie, należy podkreślić, że musi być ono dostosowane do okresowości objawów w każdym przypadku. Wiele psów zmniejsza częstotliwość występowania objawów klinicznych, stosując dietę o wysokiej zawartości włókna, które powinno być również lekkostrawne. Lekarz weterynarii pomoże opiekunowi zaplanować nowe menu dla zwierzęcia.

Alternatywnie, epizody biegunki można leczyć loperamidem, lekiem modyfikującym motorykę jelit. W przypadkach, gdy ból brzucha wpływa negatywnie na jakość życia psa, można rozważyć podanie leków przeciwskurczowych, takich jak clinidium – do 0,25 miligrama na kilogram zwierzęcia co 12 godzin.

Należy podkreślić, że dawki powinny być przepisywane wyłącznie przez lekarza weterynarii. Podawanie leków psu bez profesjonalnej pomocy może skończyć się bardzo źle, ponieważ dawki przeznaczone dla ludzi nigdy nie będą odpowiadać tym, które są zalecane psom. Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości lub pytania, jak najszybciej zabierz swojego pupila do kliniki weterynaryjnej.

Cierpliwość i wytrwałość

Niestety, jest to zespół przewlekły, którego nie da się wyleczyć tabletką. W przypadku braku wyraźnego czynnika wyzwalającego, głównym sposobem leczenia jest monitorowanie diety psa i wprowadzanie różnych zmian w diecie i rutynie, aż do znalezienia skutecznej kombinacji, która zminimalizuje objawy.

Jako opiekun musisz być cierpliwy i zaakceptować fakt, że choroba twojego zwierzęcia będzie prawdopodobnie trwała przez całe życie. Oczywiście nie usprawiedliwia to żadnych negatywnych praktyk wobec zwierzęcia: dbaj o swojego psa z troską i czułością, bo on zrobiłby to samo dla ciebie.