Co jedzą kijanki?

W zależności od gatunku, kijanki płazów mogą, ale nie muszą, wykazywać keratodonów o różnym stopniu twardości. Z tego powodu nie wszystkie są zwykle kanibalami, ponieważ nie mają „zębów” do żucia.
Co jedzą kijanki?
Cesar Paul Gonzalez Gonzalez

Napisane i zweryfikowane przez biologa Cesar Paul Gonzalez Gonzalez.

Ostatnia aktualizacja: 27 grudnia, 2022

Płazy bezogonowe przechodzą złożony cykl życiowy, który prowadzi do całkowitego przeobrażenia, aż do osiągnięcia stadium dorosłego osobnika. Innymi słowy przechodzą proces metamorfozy, w którym zmieniają swój wygląd z larw i przeobrażają się w typowe żaby lub ropuchy. Zanim to jednak nastąpi, doświadczają formy kijanek, w których żyją, jedzą i zachowują się inaczej niż dorosłe osobniki bezogonowe. Mimo ich znaczenia, larwom żab i ropuch poświęca się niewiele uwagi, ponieważ na tym etapie spędzają zaledwie kilka tygodni. Ze względu na przemijanie wiele z ich diety, zachowań i cech charakterystycznych jest pomijanych. Dlatego w tym artykule pokazujemy więcej o ich biologii. Czytaj dalej i dowiedz się, kim są i co jedzą kijanki. 

Czym są kijanki?

Kijanki stanowią część cyklu życiowego płazów bezogonowych. Wygląd larw jest bardzo podobny do wyglądu małej ryby, a ich długi ogon i zewnętrzne skrzela nadają im charakterystyczny wygląd. Ten etap jest wyjątkowy u płazów bezogonowych (anuranów), ponieważ ich siostrzana grupa (ogoniaste) ma larwy bardziej podobne do dorosłych.

Innymi słowy, te kijanki wykluwają się po inkubacji jaja i pozostają w tym stanie średnio od 1 do 3 miesięcy. W tym czasie przechodzą metamorfozę, czyli całkowitą przemianę z ich „rybiego” wyglądu do postaci żaby lub ropuchy. Proces ten postępuje stopniowo, więc każda struktura pojawia się stopniowo.

Kijanka w wodzie

Można powiedzieć, że cykl ten podsumowuje lata ewolucji w ciągu kilku miesięcy, ponieważ zmiana ta przypomina przejście istot żywych z wody na ląd. Jeśli chcesz to zobaczyć w prostszy sposób, proces metamorfozy jest podobny do tego, co musiała przeprowadzić ryba, aby dać początek reszcie kręgowców. To jedna z najbardziej fascynujących cech płazów.

To ostatnie jest tylko analogią, ponieważ metamorfoza i ewolucja to bardzo różne procesy. Ten ostatni wyraża się po tysiącach lat specjacji.

Co jedzą kijanki?

Głównym celem kijanek jest jak najszybszy wzrost, aby osiągnąć wymagania swojej metamorfozy. Z tego powodu Twoja dieta powinna zawierać pokarmy bogate w wodę. To wyjaśnia, dlaczego są to organizmy roślinożerne, ponieważ rośliny są zwykle jednym z najłatwiejszych do znalezienia zasobów. Oprócz tego mogą również żywić się osadami lub filtrując wodę podczas pływania.

Chociaż mówi się, że kijanki wolą jeść rośliny, sposób, w jaki to robią, zależy w dużej mierze od budowy ich pyska. W rzeczywistości mogą mieć bardzo proste zęby zwane keratodontami, które służą do gryzienia kamieni lub miażdżenia jedzenia. Podobnie, w zależności od twardości tych „zębów”, larwy są zdolne do zjadania szczątków zwierząt lub innych kijanek.

Te ostatnie mogą cię zaintrygować, jak wspomniano powyżej, że były one roślinożercami. Jednak w rzadkich przypadkach kijanki są bardziej oportunistyczne i jedzą wszystko, co jest dostępne w ich środowisku. W końcu to, czego potrzebują najbardziej, to wzrost, ponieważ w wodzie mogą paść ofiarą wielu drapieżników.

Im szybciej kijanka stanie się żabą lub ropuchą, tym szybciej wyjdzie ze swojego najdelikatniejszego stadium.

Co mam zrobić, jeśli mam kijankę w niewoli?

Ponieważ żaby i niektóre ropuchy stały się popularnymi zwierzętami domowymi, jest prawdopodobne, że w pewnym momencie będziesz myśleć o ich hodowli. Dlatego możesz się zastanawiać, co jedzą kijanki w niewoli lub jakie są niezbędne środki, aby się nimi zająć.

Przede wszystkim warto pamiętać, że prawo niektórych krajów nie zezwala na zbieranie jaj, kijanek czy okazów niektórych żab i ropuch. Oznacza to, że musisz być ostrożny przy zakupie, sprzedaży i chwytaniu gatunków chronionych, które nie są dozwolone na twoim obszarze. Ponadto pamiętaj, że są żywymi istotami, a nie obiektami testowymi, więc upewnij się, że mają to, czego potrzebują, aby przetrwać.

Pokarm kijanek w niewoli

Gdy kijanki zostaną zainstalowane i przymocowane do ich sztucznego siedliska, musisz je nakarmić jakimś rodzajem roślinności. Mają szczególne upodobanie do rodzaju Elodea, chociaż jeśli uda się zdobyć algi innego rodzaju, które go uzupełnią, byłoby znacznie lepiej. Świeża sałata i szpinak działają całkiem dobrze, pamiętaj tylko o ich dokładnym umyciu, aby uniknąć choroby.

Możliwe jest również zastosowanie komercyjnego peletu dla ryb, którego skład to głównie algi np. spirulina. Unikaj ich, jeśli cechy przetworzonej żywności nie są spełnione, ponieważ wiele wariantów wykorzystuje materiał pochodzenia zwierzęcego, który może im zaszkodzić. Wszystko to jest ściśle związane z roślinożernymi nawykami kijanek, ponieważ pamiętasz, że jest to ich główny sposób żywienia.

Ile razy dziennie jedzą kijanki?

Jeśli chodzi o ilość, nie ma reguły. Dzieje się tak, ponieważ będzie to w dużej mierze zależeć od dostępności składników odżywczych, które każdy gatunek ma w swoim naturalnym środowisku. Jednak ogólne zalecenie jest takie, aby 2-3 posiłki dziennie były podawane w bardzo małych ilościach. W ten sposób będziesz mógł obserwować, ile materiału pozostaje i będziesz mógł dostosować dawkę, aby zmniejszyć straty.

Chociaż w normalny sposób jedzenie jest zwykle miażdżone, nie jest to konieczne, ale pozwala na lepszą kontrolę nad ilościami. Gdy rosną i pojawiają się ich kończyny, kijanki zaczną spożywać mięso, więc możesz kontynuować stosowanie peletu lub rozpocząć dietę owadożerną. Na tym etapie lepiej jest używać larw, robaków lub niektórych mikrostawonogów, które uzupełniają ich odżywianie.

W fazie dorosłej wszystkie żaby i ropuchy są owadożercami.

Jeśli zobaczysz grupę kijanek w strumieniu, możesz pokusić się o zabranie ich do domu. Jednak ich pielęgnacja nie jest zabawą ani nie należy jej lekceważyć, ponieważ mówimy tu o żywej istocie, a nie o zabawce. Wszystkie gatunki mają w sobie szczególne piękno, które można docenić ze środowiska naturalnego.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Teplitsky, C., Plénet, S., Léna, J. P., Mermet, N., Malet, E., & Joly, P. (2005). Escape behaviour and ultimate causes of specific induced defences in an anuran tadpole. Journal of evolutionary biology, 18(1), 180-190.
  • Eterovick, P. C., & Barros, I. S. (2003). Niche occupancy in south-eastern Brazilian tadpole communities in montane-meadow streams. Journal of tropical ecology, 19(4), 439-448.
  • Caut, S., Angulo, E., Díaz-Paniagua, C., & Gomez-Mestre, I. (2013). Plastic changes in tadpole trophic ecology revealed by stable isotope analysis. Oecologia, 173(1), 95-105.
  • Mijares-Urrutia, A. (1998). Los renacuajos de los anuros (Amphibia) altoandinos de Venezuela: morfología externa y claves. Revista de Biología Tropical, 46(1), 119-143.
  • Altig, R. (2006). Tadpoles evolved and frogs are the default. Herpetologica, 62(1), 1-10.
  • Crump, M. L. (1986). Cannibalism by younger tadpoles: another hazard of metamorphosis. Copeia, 1986(4), 1007-1009.
  • Kupferberg, S. J. (1997). The role of larval diet in anuran metamorphosis. American Zoologist, 37(2), 146-159.
  • O’Rourke, D. P., & Rosenbaum, M. D. (2015). Biology and diseases of amphibians. In Laboratory animal medicine (pp. 931-965). Academic Press.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.