Babirussa wąsata: pochodzenie i środowisko

Babirussa wąsata to ssak parzystokopytny, spokrewniony z dzikiem i świnią. Oprócz wyjątkowego ułożenia kłów to dziwne zwierzę ma wiele niezwykłych cech.

W naturze można spotkać różnego rodzaju ciekawe i niepowtarzalne zwierzęta, takie jak babirussa wąsata, która jest ssakiem przypominającym świnię. Pochodzi z Indonezji, ale zamieszkuje tylko niektóre wyspy tego kraju.

Mimo że jest bardzo podobna do świni, nie jest dobrze znana poza miejscem jej pochodzenia. Z tego powodu chcemy przedstawić kilka interesujących faktów na temat tego dziwnego i fascynującego zwierzęcia.

Babirussa wąsata

Gatunek ten jest spokrewniony z innymi zwierzętami z rodziny świniowatych, takimi jak dziki lub świnie domowe. W tej grupie należy do rodzaju babirussa, który składa się z czterech różnych gatunków.

Pochodzenie babirussy wąsatej

Ta osobliwa świnia pochodzi z dwóch wysp Sula, konkretnie z Mangole i Taliaby, a także z Buru, które znajdują się w Indonezji. Jej nazwa w języku malajskim oznacza „świnio-jelenia”, co związane jest z jej kłami.

Wydaje się, że gatunek ten był również obecny na wyspie Sulawesi. Jednak obecnie na wyspie nie ma tych zwierząt, więc uznano je za wymarłe. Nie ma jasnego wyjaśnienia tego, w jaki sposób przybyły na wyspy. Wydaje się jednak, że istnieją dwie opcje:

• Babirussy były prezentami od wodzów innych plemion w celu nawiązania relacji między wyspami.
• Wiele lat temu udało im się przypadkowo przekroczyć archipelag. Z czasem ewoluowały, będąc przykładem gatunków przejściowych między Australią a Azją Południowo-Wschodnią.

Cechy fizyczne

Jeśli chodzi o gatunek, babirussa nosi naukową nazwę Babyrousa babyrussa. Jej wygląd jest bardzo podobny do wyglądu świni, chociaż ma pewne cechy, które ją wyróżniają i ułatwiają identyfikację.

Świnia ta osiąga rozmiar do 76 cm i ma w przybliżeniu 90 cm i 10 cm długości. Co więcej, waży około 100 kilogramów. Jej sierść jest rzadka i rozproszone po całej skórze, a która jest gruba i pomarszczona.

Kolejna z najbardziej charakterystycznych cech babirussy wiąże się z jej kłami. Mają one tendencję do zwijania się w górę w taki sposób, że mogą przebić miąższ kufy i dotrzeć do czoła.

Ponadto należy zauważyć, że górne kły występują tylko u samców. U samic te kły są ledwo widoczne, więc dymorfizm płciowy jest bardzo wyraźny.

Babirussa wąsata: siedlisko i rozmieszczenie

Chociaż wiele informacji na temat siedliska tej świni jest nieznanych, eksperci uważają, że jest ono takie samo lub podobne do tego z B. celebensis. W związku z tym zamieszkuje lasy deszczowe, w pobliżu brzegów rzek i stawów.

Jest, ponieważ babirussy uwielbiają spędzać czas zanurzone w błocie lub wodzie. Gatunek ten dominuje we wnętrzu wyspy w porównaniu z innymi gatunkami z tego rodzaju.

Ich obecność zaobserwowano również w salinach, w których dochodzi do godów. Jednak głównym środowiskiem babirussy wąsatej jest to, w którym znajdują się drzewa Pangium edule.

Dieta

Pod względem diety, babirussa jest wszystkożerna, podobnie jak większość członków rodziny świniowatych. Jej dieta składa się z wielu różnych pokarmów, takich jak liście, korzenie, owoce lub małe martwe zwierzęta.

Biorąc jednak pod uwagę, że nie polują, aby przeżyć, możemy je zaklasyfikować jak padlinożerców małych kręgowców lub bezkręgowców. Po prostu żywią się zwierzętami, które mogą znaleźć, gdy poszukują innych pokarmów.

Więcej ciekawostek o babirussie wąsatej

Nie wszystkie cechy tego dziwnego ssaka opierają się na cechach morfologicznych. Oto kilka ciekawostek dotyczących babirussy i jej związku ze środowiskiem.

Zachowania społeczne

Babirussa jest zwierzęciem społecznym, które zwykle żyje w małych stadach. Każde stado składa się z jednego samca, kilku samic i ich potomstwa. Jednak zaobserwowano również, że nawiązują pokojowe interakcje z innymi stadami.

Babirussa wąsata a ludzie

Babirussa to zwierzę o spokojnym charakterze, nawet w niewoli. Pojawiła się także w literaturze jako pupil postaci Jules’a Verne’a w książce Dwadzieścia tysięcy mil podmorskiej żeglugi.

Ochrona

Obecnie babirussa została uznana za gatunek narażony na wyginięcie na bardzo konkretnych obszarach. Niestety eksperci nie znają dokładnej liczby dorosłych osobników i aktualnego stanu populacji.

Zmniejszenie populacji w przeszłości było przede wszystkim wynikiem ingerencji człowieka. Straciła swoje siedlisko zarówno z powodu wyrębu, jak i przekształcania ziemi pod uprawę.

Inną przyczyną, choć mniej znaną, jest polowanie na babirussy, ponieważ są uważane za przysmak. W szczególności populacje niemuzułmańskie są odpowiedzialne za polowanie na babirussę.

Dlatego im większe jest Twoje zainteresowanie i ciekawość przyrodą, tym więcej możesz dowiedzieć się o tych i innych zwierzętach. Jeśli ten artykuł wzbudził Twoją ciekawość, na naszej stronie można znaleźć o wiele więcej interesujących faktów na temat różnych zwierząt!