Zakaźna anemia łososi - czy wiesz co to?
Zakaźna anemia łososi pojawia się w wylęgarniach. Pojawia się w powodu wirusa.
Chorobę tę po raz pierwszy zgłoszono w latach 80. Obecnie zakaźna anemia łososi spowodowała śmiertelność na poziomie blisko 90% w niektórych gospodarstwach hodowlanych. W tym artykule podamy więcej szczegółów na temat tej choroby, jej objawów i diagnozy.
Zakaźna anemia łososi – historia
W połowie lat osiemdziesiątych w Norwegii wykryto pierwsze przypadki nieznanej wcześniej choroby. Wszystkie dotknięte nią zwierzęta należały do tego samego gatunku: Salmo salar – tak zwany łosoś atlantycki.
Początkowo, z powodu spowodowanych przez nią objawów choroba została ochrzczona jako zespół krwotoczny nerki.
Ponieważ zdiagnozowano więcej przypadków i odkryto czynnik sprawczy, zmieniono jej nazwę na ISA, odnosząc się do jej akronimu w języku angielskim: zakaźna niedokrwistość łososia (Infectious Salmon Anemia).
Wspólnym mianownikiem wszystkich tych przypadków jest to, że dotknięte nią osobniki były hodowane w gospodarstwach morskich. W wielu przypadkach oznaczały one znaczną stratę ekonomiczną.
Przyczyny
Przyczyną tej choroby jest wirus. Potocznie znany jest pod nazwą zakaźnego wirusa anemii łososi lub ISAV, jako skrót w języku angielskim.
Na poziomie biologicznym należy do rodziny Orthomyxoviridae. Ta grupa wirusów, w której możemy również znaleźć wirusy wywołujące grypę, atakuje wyłącznie organizmy kręgowców.
Oprócz łososia atlantyckiego odnotowano przypadki tej choroby u innych gatunków wodnych, takich jak łosoś srebrny (Oncorhynchus kisutch) lub pstrąg tęczowy (Oncorhynchus mykiss). W przypadku ludzi wirus ten jest nieszkodliwy.
Zakaźna anemia łososi – objawy i przenoszenie
Istnieje wiele objawów, które mogą wskazywać na obecność anemii. Najczęściej są to:
- Ciemna skóra.
- Letarg.
- Krwawienie w oczach.
- Intensywna niedokrwistość, która powoduje, że skrzela wydają się blade.
- U niektórych okazów śledziona i wątroba są zbyt duże.
Jednym z najważniejszych wyzwań w przypadku tej choroby jest kontrolowanie jej przenoszenia. Kiedy wirus znajduje się w zbiorniku bardzo szybko przenosi się na wszystkie ryby. Do zakażenia może również dochodzić między różnymi zbiornikami, ale wolniej.
Czy istnieje lekarstwo?
Ponieważ mowa o wirusie to środki farmakologiczne lub weterynaryjne są dosyć ograniczone.
Dlatego najlepsze zabiegi obejmują szereg środków kontroli biologicznej w połączeniu z bardzo rygorystyczną higieną i dezynfekcją w gospodarstwach. Stosując te środki można zmniejszyć częstość występowania wirusa.
W tym celu należy stosować specjalne produkty sanitarne w zbiornikach, maszynach i na osobach mających kontakt z rybami. W przypadku wykrycia choroby dotknięte zwierzęta należy szybko usunąć.
Jedną z najlepszych technik zapobiegawczych jest oddzielenie od siebie farm i zbiorników na tyle, aby wirus nie mógł się rozprzestrzeniać.
Mimo tym środkom ostrożności niektóre hodowle poniosły milionowe straty. Dlatego też zakaźna anemia łososi podniosła alarm w tym przemyśle w ostatnich latach.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Amos, K. H., Gustafson, L., Warg, J., Whaley, J., Purcell, M., Rolland, J., … & Kerwin, J. (2014). US response to a report of infectious salmon anemia virus in western North America. Fisheries, 39(11), 501-506.
- Mardones, F. O., Perez, A. M., & Carpenter, T. E. (2009). Epidemiologic investigation of the re-emergence of infectious salmon anemia virus in Chile. Diseases of Aquatic Organisms, 84(2), 105-114.