Szczekuszki: poznaj ich środowisko naturalne i cechy

Czytając dzisiejszy artykuł dowiesz się więcej na temat tych bardzo małych ssaków nazywanych szczekuszkami, które w niektórych kulturach noszą nazwę gwiżdżących królików. Co kryje się za tym niespotykanym i charakterystycznym gwizdaniem? Poznaj odpowiedzi na te i inne pytania.

Napisane i zweryfikowane przez biologa Samuel Sanchez.

Ostatnia aktualizacja: 27 czerwca, 2021

Szczekuszki przypominają z wyglądu popularne świnki morskie. Zwierzęta te żyją w dużych społecznościach, zasiedlając zarówno obszary górzyste, jak i tereny płaskie.

Te futrzane stworzonka z pyszczkami jak misie zauważono kilka razy w Tienszan, wysokich skalistych górach z zielonymi dolinami położonych w północno-zachodnich Chinach. Szczekuszki to fascynujące zwierzątka, które chowają się między skałami i wydają gwiżdżące odgłosy, aby zwrócić na siebie uwagę swoich kompanów. Właśnie stąd wzięła się ich nazwa.

Czym są szczekuszki?

Szczekuszki to małe ssaki, które żyją głównie w górach. Należą do rodzaju Ochotona, grupy zajęczaków z rodziny Ochotonidae. Te piękne zwierzęta z wyglądu przypominają małe myszy lub króliki z powodu swoich zręcznych i szybkich ruchów.

Wydawane przez nie od czasu do czasu nietypowe piski sprawiają, że w niektórych miejscach nazywa się je gwiżdżącymi królikami. Zamieszkują niektóre obszary Azji, jednak w Europie występuje tylko jeden gatunek (Ochotona pusillus). W północnej Ameryce żyje kilka innych gatunków.

Główne cechy

Przyjrzyjmy się cechom, które sprawiają, że szczekuszki nie są ani myszami, ani królikami, tylko znajdują się gdzieś pomiędzy tymi dwoma światami. Oto kilka z nich:

• Rozmiar szczekuszek mieści się w przedziale od 12 do 13 cm, zaś ich waga waha się od 100 do 300 gramów.
• Mają miękkie i grube futro w różnych kolorach, w zależności od gatunku.
• Ich uszy są okrągłe, podobnie jak ich oczy. Mają twarze z krótkim i wąskim pyszczkiem, a ich usta przypominają usta myszy.
• Ten zajęczak ma krótkie odnóża oraz bardzo krótki ogon. Jest tak krótki, że trudno go zauważyć.
• Gwizd wydawany przez szczekuszki pełni wiele funkcji. Używają różnych tonów, aby ostrzec przed obecnością drapieżników, w celu komunikacji lub w celach reprodukcji.
• Nie jest łatwo je zauważyć. Poza tym wiele gatunków należących do tego taksonu jest zagrożonych wyginięciem.

Siedlisko

Szczekuszki zasiedlają skaliste obszary górskie w zimniejszych klimatach. Jednak niektóre gatunki żyją w obszarach zalesionych. Bez względu na to, czy mieszkają w skałach czy w lesie, starają się sprawić, aby wybrany obszar stał się ich domem. Chowają się w płytkich norkach, w których składują również swoje pożywienie.

To stworzenia, które żyją w społecznościach, ponieważ współpracują z innymi szczekuszkami w celu zbierania pożywienia i ochrony przed drapieżnikami, takimi jak ptaki drapieżne i mięsożerne ssaki. Zwierzęta te żywią się liśćmi z krzaków, suszonymi warzywami i nasionami.

Z terytorialnością szczekuszek wiąże się pewna ciekawostka. Otóż mogą być wobec siebie agresywne, starając się podkraść pożywienie innemu osobnikowi. Mają nawyk składowania jedzenia w swoich norkach na zimę, aby wystarczyło go na miesiące, w których brakuje zasobów.

Szczekuszki w górach

Co ciekawe, kiedy szczekuszki budują swoje norki, poprawiają jakość ziemi. Kiedy się załatwiają, ich odchody dostarczają związki organiczne i w konsekwencji umożliwiają rozwój roślin na danym obszarze.

Jeśli kiedykolwiek poczują się zagrożone, chowają się w swoich norkach i czekają, póki nie poczują się bezpieczne. W okresie zimowym szczekuszki wykorzystują swoją umiejętność łatwego poruszania się między skałami, aby się pod nimi schronić i obronić się przed niskimi temperaturami.

Szczekuszki to gatunek zagrożony wyginięciem

Na koniec należy podkreślić, że szczekuszkom grozi wyginięcie, ponieważ ich naturalne środowisko skurczyło się o 71%. Dochodzi do tego z powodu zmian klimatycznych oraz przesiedleń, które są wymuszane przez zwiększanie zaludnienia obszarów górskich, w których żyją te zwierzęta.