Przyczyny, objawy i leczenie ropni u kotów

Kiedy pojawiają się ropnie u kotów, ważne jest podjęcie szeregu odpowiednich działań. Pomimo tego, że jest to powszechna sytuacja u kotów, złe traktowanie może mieć nieprzyjemne konsekwencje i poważnie wpłynąć na ich samopoczucie.
Przyczyny, objawy i leczenie ropni u kotów
Daniel Aguilar

Napisane i zweryfikowane przez weterynarza Daniel Aguilar.

Ostatnia aktualizacja: 27 grudnia, 2022

Skóra tych zwierząt jest naprawdę niesamowite. Uważany za największy organ w organizmie, jest odpowiedzialny za szereg funkcji, które umożliwiają zdrowie i ochronę jednostki. Struktura ta nie jest jednak wolna od przejawów różnych patologii. Jednym z najczęstszych chorób układu integracyjnego objawia się w postaci ropni u kotów.

Jeśli masz w domu kociego pupila, zapraszamy do przeczytania tego artykułu. W poniższych sekcjach podzielimy się podstawami tej częstej sytuacji, jej charakterystyką i właściwym sposobem postępowania w celu uniknięcia wtórnych powikłań. Sprawdźmy to!

Czym są ropnie u kotów?

Ropień powstaje, gdy znaczna ilość materiału ropnego gromadzi się w obrębie jamy. Ropnie u kotów stanowią najczęstszą infekcję bakteryjną powłoki wspólnej u tego gatunku. Typowym obszarem występowania jest skóra, ale każdy organ może być dotknięty tym schorzeniem.

Gołym okiem, ropnie u kotów pojawiają się jako zaczerwienione i zapalne obszary. W niektórych przypadkach, gdy skóra doznała poważniejszego urazu, na ranie pojawią się oznaki owrzodzenia. Niezależnie od tego, w której części ciała Twojego zwierzęcia zauważysz nieprawidłowości, ważne jest, abyś odwiedził swojego lekarza weterynarii w celu wykonania badania kontrolnego.

Przyczyny ropni u kotów

Jedną z głównych funkcji skóry jest działanie jako bariera ochronna przed obcymi czynnikami w środowisku. Kiedy kot doznaje urazu, czy to w wyniku ugryzienia lub zadrapania przez innego kota, otwierają się drzwi dla bakterii oportunistycznych, które kolonizują kota i rozpoczynają serię niekorzystnych skutków, które prowadzą do powstania ropnia.

Oprócz docierania do ran, zarazki mają zdolność wnikania do organizmu kotów innymi drogami. Ich celem jest dotarcie do odległych regionów, w których możliwe jest wytworzenie ropni u kotów. Najważniejsze z nich to:

  • Krwiobieg: gdy bakterie dostaną się do krążenia, posocznica będzie miała wpływ na całe ciało Twojego zwierzaka. W tym momencie ropnie u kotów będą mogły pojawić się w dowolnym narządzie wewnętrznym (wątroba, nerki i trzustka to tylko kilka przykładów).
  • Drogi oddechowe: czasami koty mogą przypadkowo wdychać niesterylne obce cząsteczki i zarazki, które przedostają się do płuc i powodują rozwój ropni.
  • Procesy stomatologiczne: dobrze wiadomo, że jama ustna kotka jest pełna bakterii, które są nieszkodliwe dla samej w sobie jamy ustnej, ale natomiast są niebezpieczne, jeśli rozmnażają się w innych regionach. Gdy w jamie ustnej powstają małe rany, które umożliwiają dostęp tym bakteriom, łatwo może dojść do rozwoju ropni.
Kobieta trzyma kota

Objawy ropnia u kotów

Objawy wywoływane przez ropnie u kotów nie zawsze są takie same i wszystko zależy od dotkniętego obszaru, jego wielkości i zaangażowanych bakterii. Twój kot może być niespokojny, agresywny lub nienaturalnie aktywny z powodu powodowanego dyskomfortu.

Ropa może występować w różnych postaciach: płynnej, kruchej lub woskowej. Nacisk wywierany przez tę akumulację spowoduje pojawienie się następujących znaków:

W niektórych przypadkach pękają skupiska ropne, a przebieg choroby staje się bardziej skomplikowany z powodu rozwoju przetok. Ponadto sprzyja to przedostawaniu się bakterii do krwi zwierzęcia (bakteriemia).

Główne ropnie u kotów

Chociaż prawie żadna część ciała nie jest wolna od zmian, ropnie u kotów mają tendencję do pojawiania się w niektórych regionach. Tutaj pokazujemy najczęstsze z nich.

Ropień okołoodbytniczy u kotów

Na krawędziach odbytu znajdują się struktury zwane gruczołami odbytu, które ze względu na swoją lokalizację i funkcję są obarczone dużym ryzykiem wystąpienia infekcji, która prowadzi do pojawienia się nowych ropni. Pierwszym oczywistym znakiem będzie nieprawidłowe zabarwienie obszaru.

Gdy ropień się rozrasta i pęka, widoczny jest materiał ropny i wyczuwalny jest charakterystyczny nieprzyjemny zapach. Przypadki mogą być nasilone po rozwoju przetoki okołoodbytniczej, a ból spowodowany przez ropnie okołoodbytnicze u kotów jest często bardzo silny. Oczyszczenie obszaru wraz z zastosowaniem antybiotyków znacznie zmniejszy dyskomfort i przyspieszy powrót do zdrowia.

Ropnie po ugryzieniu u kotów

Charakterystyczne dla kotów zachowania obronne i zaloty sprawiają, że ugryzienia nie są uważane za dziwne czynności. Te otarcia, jakkolwiek małe mogą się wydawać, mają duże prawdopodobieństwo zakażenia ze względu na duże obciążenie bakteryjne, jakie ma ślina kociaka (tym bardziej, jeśli jest on dziki).

Nie bądź zbyt pewny siebie: chociaż powierzchownie zmiana wydaje się dobrze goić, wewnętrznie może gromadzić się ropa, która wywołuje reakcje, o których wspomnieliśmy. Zanieczyszczone miejsce należy poddać zabiegowi higienicznemu, aby zmniejszyć ryzyko infekcji, a jeśli to możliwe, należy zasięgnąć porady lekarza.

Ropień zęba u kotów

Kiedy kotki cierpią na zapalenie dziąseł lub zapalenie przyzębia, w błonie śluzowej powstają małe zmiany, które dają zarazkom dostęp do wywołania ropni u kotów. Chociaż nie jest łatwo sprawdzić wnętrze jamy ustnej zwierzęcia, łatwo będzie rozpoznać ten stan z powodu trudności w jedzeniu i zmniejszonego apetytu z powodu bólu.

Ze względu na jego skomplikowane leczenie, najlepiej pozostawić go w rękach lekarza weterynarii. Po badaniu kontrolnym, wskazane będzie usunięcie zaatakowanych zębów i głębokie wygojenie okolicy w celu jej poprawy.

Diagnostyka ropni u kotów

Większość pacjentów przyjmowanych na konsultację ma wyczuwalną namacalną masę, gorącą w dotyku, która przy manipulacji powoduje ból u zwierzęcia. Podczas badania fizykalnego guzek ten mógł pęknąć i wydalić cuchnącą substancję o zabarwieniu od zielonkawożółtego do brązowego, co jest najważniejszą oznaką ropni u kotów.

Inne testy są potrzebne do diagnozowania ropni wewnętrznych. Na przykład badania obrazowe, takie jak prześwietlenia rentgenowskie i ultrasonograficzne, pozwalają na obserwację wewnętrznych struktur ciała. Jeśli Twój zwierzak ma dziwne wybrzuszenie w środku, może to wskazywać na ropień.

Leczenie ropni u kotów

Po zdiagnozowaniu choroby nadszedł czas na rozpoczęcie leczenia. Podejście kliniczne opiera się na następujących punktach.

Zastosowanie antybiotykoterapii

Jak w przypadku każdego rodzaju infekcji, niezbędna będzie antybiotykoterapia. Aby uzyskać najlepsze wyniki, zaleca się wcześniejsze wykonanie testu typu antybiogram. Najbardziej zalecane są leki o szerokim spektrum (przeciw różnym typom bakterii), takie jak cefalosporyny, klindamycyna i wszystkie pochodne penicyliny.

Oczekuje się, że po około 48 godzinach od rozpoczęcia leczenia ropnie u kotów ustąpią. U niektórych pacjentów z immunosupresją (lub skolonizowanych przez wysoce oporne mikroorganizmy) trzeba będzie wybrać inne leczenie.

Drenaż i czyszczenie

Aby zlikwidować ropnie u kotów, konieczne jest wyeliminowanie źródła zakażenia. W tym celu lekarz weterynarii poda Twojemu zwierzęciu niewielką dawkę środka znieczulającego. Następnie wykona on nacięcie nad dolną częścią zmiany i usunie ropny płyn z jamy.

Jeśli występują obszary tkanki martwiczej, będą musiały zostać usunięte, aby ułatwić gojenie. W celu usunięcia całej zawartości ropnia wykonuje się płukanie roztworem soli fizjologicznej. Lekarz może podjąć decyzję o umieszczeniu stałego systemu drenażowego w celu zapewnienia ciągłego drenażu dotkniętego obszaru przez kilka następnych dni.

Chory kot

Jak uniknąć ropni u kotów?

W przypadku jakichkolwiek ran na skórze Twojego pupila zalecamy ogolenie obszaru i oczyszczenie go roztworem soli fizjologicznej i roztworem antyseptycznym. Nie zakrywaj rany, ponieważ ważne jest, aby zapewnić dobrą wentylację, aby przyspieszyć gojenie.

Miej oko stan swojego zwierzaka. Jeśli zauważysz, że to się nie poprawi, udaj się do lekarza w celu oceny. Ropnie u kotów zwykle nie wykazują powikłań w ich diagnostyce i leczeniu, jednak ważna jest stała komunikacja z profesjonalistami. Nie pozwól, aby mały problem przerodził się w naglącą sytuację.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.



Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.