Przydacznia olbrzymia – 5 zabawnych faktów o tej małży
Przydacznia olbrzymia to osobliwy gatunek o dużych rozmiarach, który żyje w głębinach Oceanu Indo-Pacyficznego. Mimo że jego muszla jest ostentacyjna, jego cechy fizyczne są dość podobne do skalistych i koralowych środowisk tego obszaru. Z tego powodu jest często pomijany przez niedoświadczonych nurków.
Naukowa nazwa tego gatunku to przydacznia olbrzymia (Tridacna gigas). Należy do rodziny przydaczniowatych, grupy mięczaków znanych z kształtu swoich muszli i tego, że wśród nich znajdują się okazy jadalne. Czytaj dalej i poznaj kilka ciekawostek o przydaczni olbrzymiej.
Jak wygląda przydacznia olbrzymia?
Przydacznia olbrzymia jest jednym z największych małży na świecie, mierzy do 1,5 metra długości i waży maksymalnie 200 kilogramów. Mimo że muszla jest najtwardszą i najbardziej wytrzymałą częścią ciała, płaszcz (wewnętrzna część małża) staje się bardziej mięsisty w miarę wzrostu.
Ten gatunek ma serię wgłębień lub rowków wzdłuż muszli, które na krawędziach tworzą trójkąty. Chociaż zewnętrzna powierzchnia muszli jest bezbarwna, rosną na niej różne rodzaje bakterii i alg. W rezultacie kolorystyka różni się znacznie w zależności od okazu.
Mało znane fakty o przydaczni olbrzymiej
Przydacznia olbrzymia ma nie tylko ogromny wygląd, ale także kilka ciekawych faktów dotyczących jego biologii. Poniżej znajdziesz najciekawsze z nich.
1. Osiągnięcie maksymalnego rozmiaru zajmuje im około 10 lat
Aby urosnąć, małże muszą zgromadzić wystarczającą ilość węglanu wapnia, który jest niezbędnym składnikiem ich muszli. Proces ten nie jest tak szybki, jak mogłoby się wydawać, ponieważ osiągnięcie długości 1,5 metra zajmuje temu gatunkowi od 8 do 12 lat.
Skorupy małży składają się z kilku połączonych ze sobą warstw węglanu wapnia i lepkosprężystych białek. Aby uzyskać tak dużą wytrzymałość jak u przydaczni olbrzymiej, składniki te muszą być ułożone w sposób złożony i precyzyjny, co wiąże się z dużym wydatkiem energetycznym i metabolicznym. To jest powód, dla którego wzrost trwa tak długo.
2. Płaszcz okazów jest często kolorowy i przyciąga wzrok
W przeciwieństwie do muszli, wewnętrzna część przydaczni olbrzymiej (płaszcz) może mieć opalizujące kolory, takie jak niebieski, fioletowy, żółty i zielony. Te barwy są wynikiem połączenia irydoforów i endosymbiozy, jaką tworzą z zooxanthellae.
Płaszcz przydaczni olbrzymiej ma zdolność do goszczenia jaskrawo zabarwionych mikroorganizmów fotosyntetyzujących (zooxanthellae). Stworzenia te dzielą się z mięczakiem substancjami odżywczymi, które produkują, a w zamian otrzymują dom i ochronę. W ten sposób obie korzystają z ich obecności i wolą tworzyć symbiozę.
3. Może cierpieć z powodu wybielania
Podobnie jak niektóre gatunki koralowców, małże olbrzymie mogą cierpieć z powodu wybielania ich płaszcza. Oznacza to, że staje się blady i traci większość swoich charakterystycznych opalizujących kolorów.
Wybielanie jest w rzeczywistości odpowiedzią na stres środowiskowy spowodowany zmianą temperatury lub składu wody. W takich sytuacjach małż uwalnia lub eliminuje zooksantelle znajdujące się w jego płaszczu, co powoduje utratę jasnych odcieni.
4. Dorosłe osobniki nie mają gruczołów łonowych
Niektóre małże mają gruczoły łonowe, które wytwarzają substancje lepkie, umożliwiające przyleganie do podłoża. Chociaż przydacznie olbrzymie mają je w stadium młodocianym, to kiedy stają się dorosłe, tracą swoją funkcjonalność. Nie stanowi to problemu dla okazów, ponieważ ze względu na ich wagę i rozmiar, raczej nie będą się przemieszczać z miejsca na miejsce.
5. Jest sklasyfikowany jako gatunek narażony
Według Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody przydaczniee olbrzymie jest gatunkiem narażonym, którego populacja wykazuje tendencję spadkową. Chociaż istnieje kilka technik hodowli w niewoli, osobniki osiągają dojrzałość płciową w wieku 9-10 lat. Z tego powodu ustalenie strategii odbudowy i reintrodukcji jest trudne i czasochłonne.
Jak widzisz, przydacznia olbrzymia nie tylko przyciąga wzrok, ale także kryje w sobie kilka ciekawostek dotyczących jego historii naturalnej. Jednak nadal pozostaje wiele informacji do odkrycia, więc możliwe, że w przyszłości zaskoczy nas innymi enigmatycznymi i interesującymi cechami.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Griffiths, D. J., Winsor, H., & Luongvan, T. (1992). Iridophores in the mantle of giant clams. Australian journal of zoology, 40(3), 319-326.
- Norton, J. H., Prior, H. C., Baillie, B., & Yellowlees, D. (1995). Atrophy of the zooxanthellal tubular system in bleached giant clams Tridacna gigas. Journal of invertebrate Pathology, 66(3), 307-310.
- Beckvar, N. (1981). Cultivation, spawning, and growth of the giant clams Tridacna gigas, T. derasa, and T. squamosa in Palau, Caroline Islands. Aquaculture, 24, 21-30.
- Tisdell, C., Lucas, J. S., & Thomas, W. R. (1990). An analysis of the cost of producing giant clam (Tridacna gigas) seed in Australia (No. 1743-2016-140776).
- Maynard, D. M., & Burke, W. (1971). Maximum tension developed by the posterior adductor muscle of the giant clam, Tridacna gigas (Linné). Comparative Biochemistry and Physiology Part A: Physiology, 38(2), 339-350.
- Norton, J. H., & Jones, G. W. (1992). The giant clam: an anatomical and histological atlas (No. 435-2016-33687).
- Buck, B. H. (2000). Experimentally Induced Bleaching and Recovery of Tridacna gigas (Doctoral dissertation, University of Bremen).
- Lin, A. Y. M., Meyers, M. A., & Vecchio, K. S. (2006). Mechanical properties and structure of Strombus gigas, Tridacna gigas, and Haliotis rufescens sea shells: a comparative study. Materials Science and Engineering: C, 26(8), 1380-1389.
- Bonham, K. (1965). Growth rate of giant clam Tridacna gigas at Bikini Atoll as revealed by radioautography. Science, 149(3681), 300-302.
- Lucas, J. S., Nash, W. J., Crawford, C. M., & Braley, R. D. (1989). Environmental influences on growth and survival during the ocean-nursery rearing of giant clams, Tridacna gigas (L.). Aquaculture, 80(1-2), 45-61.
- Wells, S. 1996. Tridacna gigas. The IUCN Red List of Threatened Species 1996: e.T22137A9362283. https://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.1996.RLTS.T22137A9362283.en.