Wieloryb: siedlisko, zachowanie i cechy
Mówią, że wieloryb to największe zwierzę na świecie, ponieważ jest w stanie osiągnąć trzydzieści metrów długości i ważyć 150 ton. Dziś chcemy z Wami porozmawiać o siedlisku, zachowaniu i cechach tych fiszbinowców. Wybierasz się w tą ekscytującą podróż?
Charakterystyka wielorybów
Istnieją różne gatunki wielorybów, ale wszystkie mają podobne cechy. Wieloryb posiada włosy, choć wielu nie zdaje sobie z tego sprawy. Jest tak cienki i lekki, że wydaje się, że nie istnieje. Ich krew jest ciepła, więc temperatura ciała jest wysoka, zwłaszcza ze względu na środowisko, w którym żyją.
Ponieważ ich włosy są bardzo krótkie i cienkie, potrzebują tkanki tłuszczowej, aby utrzymać odpowiednią temperaturę ciała. Tak więc, mądra natura sprawiła, że młode wieloryby mają więcej włosów niż dorosłe osobniki, dając jednocześnie czas na rozwój tkanki tłuszczowej. Gdy to nastąpi, włosy zanikają.
Jego płetwy nie są zbyt duże w porównaniu z jego ciałem, ponieważ głównym motorem do poruszania się, jaki mają, jest ogon, który jest w nim bardzo widoczny i wyróżniający się. Zwykle na ich ciałach roi się od pasożytów lub pąkli, które przyklejają się do ich skóry.
Jego oczy są małe w porównaniu z jego rozmiarami, a jego paszcza jest niczym innym jak szczeliną biegnącą od oka do oka, jakby próbował się uśmiechnąć.
Siedlisko wielorybów
Nie trzeba być odkrywcą, by zgadywać, że wieloryb żyje w morzu, więc rozmowa o jego środowisku naturalnym może okazać się zbędna. Jednak jest tego więcej, ponieważ wieloryby żyją w rejonach, gdzie woda jest cieplejsza.
To normalne, że zimą widuje się wieloryby bardzo blisko wybrzeża, gdzie woda jest cieplejsza. Dlatego też w różnych regionach świata, w miesiącach zimowych, na plażach można spotkać wieloryby.
Jednak kiedy zima jest u szczytu, mają one tendencję do migracji w cieplejsze miejsca. Ciekawe jest to, że większe wieloryby zawsze żyją w zimnych regionach, takich jak Arktyka, ponieważ dzięki dużej zawartości tkanki tłuszczowej mogą samodzielnie utrzymywać swoją temperaturę.
Chociaż wiele osób uważa, że wieloryby żyją tylko w słonej wodzie, nie jest to prawdą, ponieważ wiele gatunków wielorybów można znaleźć również w słodkiej wodzie. Więc nawet jeśli planujesz podróż tam, gdzie nie ma plaży, ale zamiast jej są jeziora, możesz również dostrzec wieloryby.
Zachowanie wielorybów
U wszystkich gatunków wielorybów występują pewne wzorce zachowań. Oto niektóre:
- Nie sypiają zbyt wiele. Wieloryby nie śpią przez długi okres czasu z jednego prostego powodu: muszą wypływać na powierzchnię, aby oddychać. Chociaż są to zwierzęta wodne, do życia potrzebują tlenu w powietrzu.
- Są to zwierzęta migrujące. Niektóre podróżują nawet do 9000 kilometrów, aby dotrzeć do swoich terenów lęgowych.
- Śpią z aktywną połową mózgu. Aby mieć pewność, że wypłyną zaczerpnąć powietrza, że będą w stanie uciec na wypadek, gdyby kłusownicy na nie polowali, odpoczywają tylko z jedną aktywną półkulą mózgu. Jest to jednak dla nich wystarczający odpoczynek.
- Ich genitalia pozostają ukryte, gdy nie są w użyciu. Jak można sobie wyobrazić, genitalia samca wieloryba są ogromne, a ich ukrycie pozwala mu pływać szybciej.
- Pływają z prędkością ponad 48 km/h.
- Nawołują się piskami. Aby komunikować się ze sobą i trzymać się blisko siebie, przynajmniej trzy- lub czteroosobowa grupa komunikuje się za pomocą przypominających dźwięk pisków, które można usłyszeć z daleka.
- Ponieważ nie mają drapieżników, żyją spokojnie, eksplorując swoje środowisko bez obaw i strachu.
Wieloryb i jego rodzaje
Formalnie każdy członek grupy waleni nazywany jest wielorybem. Oznacza to, że istnieje co najmniej 15 różnych gatunków, ale w niektórych przypadkach mają one inną nazwę zwyczajową. Wszystkie z nich charakteryzują się tym, że są dużymi ssakami morskimi. Każdy z nich jest wymieniony poniżej:
- Płetwal zwyczajny (Balaenoptera physalus).
- Płetwal czerniakowy (Balaenoptera borealis).
- Pływacz szary (Eschrichtius robustus).
- Płetwal Bryde’a (Balaenoptera brydei).
- Wal grenlandzki (Balaena mysticetus).
- Płetwal tropikalny (Balaenoptera edeni).
- Płetwal błękitny (Balaenoptera musculus).
- Waleń japoński (Eubalaena japonica).
- Płetwal karłowaty (Balaenoptera acutorostrata).
- Humbak lub Długopłetwiec oceaniczny (Megaptera novaeangliae).
- Płetwal skryty (Balaenoptera omurai).
- Płetwal antarktyczny (Balaenoptera bonaerensis).
- Waleń południowy (Eubalaena australis).
- Waleń biskajski (Eubalaena glacialis).
- Walenik mały (Caperea marginata).
Zagrożenie wyginięciem
Na wieloryby polowano przez długi czas ze względu na ich tkankę tłuszczową. Z substancji tej produkowano paliwa, smary, glicerynę, a nawet margarynę. Z tego powodu 9 z 15 obecnych gatunków znajduje się w jakiejś kategorii ryzyka.
To wszystkie informacje, jakie udało nam się do tej pory wydobyć na temat wielorybów. Jak wiadomo, nauka stale czyni postępy i być może wkrótce dowiemy się znacznie więcej o tym majestatycznym i imponującym zwierzęciu.