Wydry: charakterystyka, zachowanie i siedlisko
Wydry są ssakami wodnymi, które żyją w rzekach, ale także w morzu. Uważa się, że są one jednymi z najbardziej inteligentnych gatunków na naszej planecie, ponieważ potrafią nawet budować narzędzia. Wydry to fascynujące zwierzęta, więc opowiemy Ci o nich wszystko:
Cechy charakterystyczne wydr
Wydry to gatunek z rodziny łasicowatych, czyli spokrewniony z fretkami lub borsukami. Bobry to gryzonie, więc nie mają nic wspólnego z wydrami, mimo że sądzimy, że są spokrewnione.
Są to zatem ssaki wodne o dużym, hydrodynamicznym i lekko spłaszczonym ciele. Mogą mieć od 60 do 85 centymetrów długości, z wyjątkiem ogona, który może stanowić prawie połowę ich ciała. Ich nogi są krótkie, a między palcami mają membranę, która pomaga im nurkować i pływać.
Jeśli chodzi o ich futro, mają brązowy grzbiet i szary brzuch; a ich włosy są wodoodporne, co pomaga im utrzymać ciepło ciała w wodzie. Pod względem długowieczności wydry żyją od 8 do 15 lat, choć w niewoli mogą żyć nawet dwa razy dłużej.
Wbrew temu, w co wierzy wielu ludzi, wydry nie jedzą jagód i roślin. Głównie jedzą ryby, więc można powiedzieć, że są mięsożerne, chociaż niektóre gatunki żywią się żabami; a inni, którzy żyją w obszarach tropikalnych, kopią na dnie rzek, aby znaleźć krewetki lub kraby.
Siedlisko wydry
Wydry żyją prawie na całym świecie – z wyjątkiem Australii i Antarktydy – i zwykle żyją nad brzegami rzek lub jezior, ale są też gatunki morskie, które zazwyczaj preferują świeżą i ciepłą wodę.
Chociaż dzięki wodoodpornym włosom i kilku warstwom tłuszczu są w stanie wytrzymać zimną wodę. Zamieszkują płytkie wody, bo choć są wodne, wiele godzin dziennie spędzają na lądzie wygrzewając się w słońcu.
Zwykle gniazdują na terenach podmokłych, bagiennych lub w otoczonych wodą lasach, co pozwala im bardzo dobrze się ukryć i uciec przed drapieżnikami. Podobnie należy zauważyć, że wydry nie mają zbyt wielu drapieżników: ich największym zagrożeniem są ludzie, którzy pożądają ich skór.
Mimo że są zwierzętami wodnymi, przebywają na lądzie. Niektóre kopią w ziemi, aby zrobić nory, a inne budują gniazda z gałęzi na skalistych brzegach.
Jeśli nie jest to sezon lęgowy, wydry nie mieszkają w norach i nie mają stałego domu. I to jest to, że określają terytorium, na którym żyją i bronią, i po którym się poruszają.
Okazy tych zwierząt możemy znaleźć w różnych miejscach, takich jak Azja i Afryka, w wodach tropikalnych. Również w Ameryce Północnej występuje rodzaj wydry morskiej, która również żywi się mięczakami. Uderzające jest to, że w Ameryce Południowej występuje rodzaj wydry olbrzymiej, która choć występuje w wielu różnych krajach, większość z nich żyje na wybrzeżach Amazonki w Brazylii.
Gatunki wydry
Istnieje 13 różnych gatunków, chociaż niektóre podgatunki pozostają do rozważenia, takie jak wydra (Lutrogale perspicillata maxwelli), która jest krytycznie zagrożona. Oto najbardziej znane:
- Wydra morska występuje w Ameryce Północnej i na Pacyfiku. Ma najbardziej okrągłą twarz ze wszystkich gatunków wydr i żywi się rybami, które łowią w grupach.
- Wydra europejska żyje w słodkiej wodzie różnych części Europy. Są rozpoznawalne, ponieważ szarość brzucha jest bardziej rozległa niż u pozostałych gatunków i sięga prawie połowy ciała.
- Wydra olbrzymia żyje w Ameryce Południowej, a jej populacja koncentruje się na wybrzeżach Amazonki. Mogą ważyć od 30 do 40 kilogramów i osiągać nawet kilka metrów długości.
- Wyderka białolica to okaz, który pojawia się w Afryce i jest jednym z najmniejszych gatunków. Są zwinne i żywią się małymi krabami, żabami lub robakami.
Zachowanie wydry
Wydry to potulne zwierzęta, które zwykle nie atakują bez ostrzeżenia. Są terytorialne i mogą walczyć z przedstawicielami własnego gatunku, ale zwykle bez problemu współistnieją ze zwierzętami innych gatunków.
Spędzają wiele godzin w ciągu dnia poza wodą, na brzegu, opalając się. Ich godziny największej aktywności odpowiadają nocy, ponieważ wykorzystują dzień do ukrycia.
Wydry mają umiejętność korzystania z narzędzi, które pomagają im w jedzeniu. W rzeczywistości widziano osobniki używające skał do kruszenia muszli, których nie mogły otworzyć własnymi pazurami. Niewiele jest zwierząt, które potrafią posługiwać się narzędziami, co świadczy o ich wielkiej inteligencji.
Pomimo tego, że są to zwierzęta potulne, które nie boją się ludzi, warto patrzeć na nie z daleka i nie przeszkadzać im w ich siedliskach. Nie wszystkim gatunkom grozi wyginięcie, ale toczy się również walkę o ich ochronę. Mogą być zestresowane i są niezbędne dla ekosystemów, w których żyją.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Carter, S. K., & Rosas, F. C. (1997). Biology and conservation of the giant otter Pteronura brasiliensis. Mammal Review, 27(1), 1-26.
- Erlinge, S. (1968). Territoriality of the otter Lutra lutra L. Oikos, 81-98.
- Prigioni, C., Balestrieri, A., & Remonti, L. (2007). Decline and recovery in otter Lutra lutra populations in Italy. Mammal Review, 37(1), 71-79.
- Siriwat, P., & Nijman, V. (2018). Illegal pet trade on social media as an emerging impediment to the conservation of Asian otters species. Journal of Asia-Pacific Biodiversity, 11(4), 469-475.