Żabnica prążkowana

Żabnica jest rybą o ciekawej technice polowania. Dzięki posiadanej przez siebie przynęcie jest w stanie przyciągnąć różne ofiary o różnych rozmiarach.

Napisane i zweryfikowane przez biologa Elsa M. de Arribas.

Ostatnia aktualizacja: 17 września, 2022

Żabnica prążkowana ma różne nazwy w zależności od regionu, w którym występuje. Jest to bardzo efektowna i interesująca ryba, zarówno ze względu na przynętę, jaką posiada do chwytania ofiar, jak i na zdolność do kamuflażu.

Znana jest pod różnymi nazwami, takimi jak: ropucha paskowana, ryba zebrowa czy ryba rozdzielnopłetwa, należy do gatunku Antennarius striatus. Nazwa “Antennarius” pochodzi od łacińskiego “antenna”, odnoszącego się do trzonu, na którym zawieszona jest przynęta lub zanęta.

Jeśli chodzi o nazwę “striatus”, to wskazuje ona na pasiasty wzór obecny na ciele tej ryby. Żabnica prążkowana to niewielkich rozmiarów zwierzę, którego kształt przypomina nadmuchany balon.

Ogólna charakterystyka

Jej ciało ma wzór pasków i owalnych plamek, w odcieniach od białego do czarnego . Zwykle jest przeważnie beżowa z ciemnymi pasami na różnych rozwidlonych kolcach, ponieważ nie posiada łusek.

Długość żabnicy prążkowanej waha się między 5 a 40 centymetrów. Z drugiej strony, ryby te nie mają okularów, czyli rudymentarnego narządu wzroku, dzięki któremu mogą postrzegać światło.

Jedną z najbardziej charakterystycznych cech tego gatunku są płetwy piersiowe, które przypominają przednie nogi ropuchy, oraz płetwa grzbietowa . Inną ciekawą cechą jest przekształcenie płetwy grzbietowej w trzy kolce, z których przedni wydłuża się i przybiera kształt żyłki wędkarskiej.

Ten przedni grzbiet przypomina wędkę, a na jego końcu znajduje się przynęta. Przynęta używana przez ten gatunek do wabienia ofiar ma kształt robaka.

Przynęta składa się z od 2 do 7 wyrostków, które przyjmują kształt robaka. Dodatkowo w przypadku utraty przynęty przez żabnicę prążkowaną, regeneruje się ona.

Wśród osobników tego gatunku można zauważyć pewien dymorfizm płciowy. Samce mają bardziej rozległe wyrostki skórne niż samice.

Siedlisko i rozmieszczenie

Żabnica jest szeroko rozpowszechniona, występuje w regionach, w których można nurkować, takich jak Indonezja, Filipiny, Borneo i inne części Azji . Występuje również w Oceanie Atlantyckim, u wybrzeży Afryki i u wybrzeży Ameryki, w tym na Bahamach, w Zatoce Meksykańskiej i na Karaibach.

Żabnica prążkowana występuje zawsze w regionach morskich o klimacie tropikalnym. Nie są łatwe do zauważenia przez nurków, ponieważ bardzo dobrze się kamuflują.

Gatunek ten najczęściej występuje na głębokości około 40 metrów, choć można go spotkać na głębokości od 10 do 200 metrów. Jest to więc zwierzę bentosowe, które zamieszkuje morskie dno wodne.

Gatunek ten występuje na dnie piaszczystym i skalistym, a także na rafach koralowych lub w estuariach. W takim środowisku morskim łatwiej się kamuflują, czekając na nieostrożną ofiarę.

Żywienie

Żabnica jest rybą o dużym apetycie, potrafi pożreć ryby tej samej wielkości. Technika, którą stosuje, by zwabić ofiarę, polega na wabieniu jej przynętą podobną do robaka.

Kiedy ofiara znajduje się w pobliżu, otwiera pysk, rozwiera szczęki i wytwarza duże ssanie. To zasysanie ściąga całą wodę przed pysk żabnicy, a także nieostrożne ryby pływające w pobliżu.

Wreszcie, kiedy ofiara jest już w pysku, zęby zamykają się na niej, uniemożliwiając jej ucieczkę. Duże ofiary są chwytane przez zęby i powoli wpychane do środka.

Jeśli w pobliżu nie ma ofiary, może jej szukać, podchodząc do wejść do schronień lub zakamarków. Po wejściu unosi się przynęta obok lub nad wejściem.

Ponieważ żabnica prążkowana nie posiada pęcherza pławnego, porusza się wykorzystując pęd wytwarzany przez skrzela. Konkretnie, emituje strumień wody przez szczelinę skrzelową.

U tej ryby zaobserwowano ziewanie i uważa się, że ziewanie pozwala jej na zmianę położenia szczęk po spożyciu pokarmu.

Ciekawostki

Żabnica prążkowana została zaklasyfikowana przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody (IUCN) jako zwierzę o niskim ryzyku wyginięcia. Wydaje się, że jedynym zagrożeniem dla tego gatunku jest zniszczenie jego siedliska, ponieważ człowiek interesuje się wyłącznie akwarystyką.

Gatunek ten charakteryzuje się dużą odpornością i potrafi podwoić swoją populację w ciągu mniej niż 15 miesięcy. Musimy jednak wspierać ochronę wszystkich gatunków, tak jak w przypadku tej osobliwej ryby.