Zmierzchnica trupia główka, najsłynniejsza ćma kina

Zmierzchnica trupia główka została tak nazwana ze względu na swój wzór przypominający czaszkę.
Zmierzchnica trupia główka, najsłynniejsza ćma kina
Luz Eduviges Thomas-Romero

Napisane i zweryfikowane przez biochemiczkę Luz Eduviges Thomas-Romero.

Ostatnia aktualizacja: 15 grudnia, 2022

Zmierzchnica trupia główka (Acherontia atropos) ma najgorszą reputację nie tylko wśród ciem, ale i wśród wszystkich łuskoskrzydłych. Wynika to głównie ze złowrogo wyglądającego wzoru czaszki, który ją zdobi.

Ponadto na odwłoku ma czarno-żółte poprzeczne paski, które przypominają żebra. A jakby tego było mało, ciemne skrzydła przednie w stanie spoczynku okrywają każdą stronę ciała jak peleryna.

W końcu, gdy zostanie naruszona, wydaje niesamowity, skrzeczący dźwięk. Te cechy razem wzięte wydają się wystarczające, by wzbudzić strach u przesądnych ludzi, którzy uważają go za zwiastuna śmierci i spustoszenia.

Zmierzchnica trupia główka ma przerażającą nazwę

Łuskoskrzydłe nie były odporne na wygląd ćmy, jeśli chodzi o nazewnictwo. Nazwa rodzajowa Acherontia wywodzi się od Acheronu, rzeki smutku w świecie podziemnym, opisanej przez mitologię grecką.

Zmierzchnica trupia główka

Z drugiej strony Atropos odnosi się do najstarszej z trzech Moiras, córek Zeusa. W mitologii greckiej Atropos był tym, który wybrał mechanizm śmierci i zakończył życie każdego śmiertelnika, przecinając jego nitkę swoimi ohydnymi nożyczkami.

We współczesnej mitologii zmierzchnica trupia główka jest również znana

Ćma Acherontia atropos jest znana, ponieważ była jednym z owadów wysłanych przez hrabiego Draculę do jego niewolnika  Renfielda. Tak było w klasycznej powieści gotyckiej Brama Stokera.

Ostatnio ćma ta stała się sławna dzięki roli, jaką odegrała w książce Thomasa Harrisa Milczenie owiec, w której morderca umieszcza poczwarkę tego gatunku w ustach każdej ze swoich ofiar.

Fakt zwycięża fikcję

Należy jednak zauważyć, że biologiczne fakty związane z tymi ćmami są być może dziwniejsze niż fikcja. Istnieją udokumentowane przypadki odwiedzania kwiatów przez zmierzchnicę trupią w celu pozyskania nektaru.

Istnieją również zapisy, że ćma przebija owoce i żywi się sokami wydobywającymi się ze zranionych drzew. Rodzaj ten jest jednak znany z zupełnie innego i wyjątkowego syndromu żerowania dorosłych: atakowania kolonii pszczółi kradzieży ich miodu.

Aby dokonać tej kradzieży, dorosły osobnik zmierzchnicy posiada wiele przystosowań, które pozwalają mu przetrwać to, co wydaje się być samobójczym stylem życia.

  • Ich nogi są krótkie i grube, z dobrze rozwiniętymi pazurami, które ułatwiają poruszanie się między komórkami.
  • Ciało jest silnie sklerotyzowane i pokryte gęstymi łuskami, które chronią pszczoły robotnice przed atakiem żądeł.
  • Ponadto ćma wydaje się być odporna na jad pszczół.
  • Wreszcie, zamiast być długą i smukłą, sonda zmierzchnicy jest krótka, mocna i spiczasta, co pozwala jej przechodzić przez zatkane komórki miodu i wysysać oślizgły miód.

Zmierzchnica trupia główka zastrasza lub hipnotyzuje swoim świergotem

Dorosły zmierzchnica trupia główka może wydawać głośne dźwięki, co jest zachowaniem powszechnie znanym jako “świergotanie”. Z pewnością ćmy ćwierkają głośno, gdy są niepokojone lub trzymane w ręku, ale również wydają te dźwięki bez przerwy, gdy atakują kolonie pszczół miodnych.

Te ćwierkania są w pewnym stopniu podobne do dźwięków wydawanych przez matki pszczele. Uważa się, że dźwięki, przekazywane w postaci wibracji przez plaster, wywołują u pszczół robotnic reakcję zamrożenia. Doprowadziło to do przypuszczenia, że dorosłe osobniki akustycznie naśladują królową pszczół i uspokajają pszczoły robotnice, wywołując reakcję zamrożenia.

Gdy już się tam znajdą, ich krótki, masywny róg z łatwością przebija wypełnione komórki. Czasami jednak, oblana miodem, nie może wydostać się przez wąskie wejście. W końcu zostaje uduszony przez grupę rozwścieczonych pszczół. W takich przypadkach pszczoły pokrywają ciało propolisem, co oznacza słodką śmierć.

Zmierzchnica na pniu drzewa

Zmierzchnica trupia czaszka zdecydowanie powoduje wystarczająco dużo szkód w ulach pszczelich, by uznać ją za głównego szkodnika pszczół. Gatunek ten uważa się za zagrożenie w krajach tak różnych jak Włochy, Arabia Saudyjska czy RPA.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Kitching, I. J. (2003). Phylogeny of the death’s head hawkmoths, Acherontia [Laspeyres], and related genera (Lepidoptera: Sphingidae: Sphinginae: Acherontiini). Systematic Entomology28(1), 71-88.
  • Brehm, G., Fischer, M., Gorb, S., Kleinteich, T., Kühn, B., Neubert, D., … & Wurdinger, S. (2015). The unique sound production of the Death’s-head hawkmoth (Acherontia atropos (Linnaeus, 1758)) revisited. The Science of Nature, 102(7-8), 43.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.