Źrenice psów i kotów: czy wiesz, jak działają?

W odróżnieniu do ludzi, psy nie widzą określonych kolorów. Koty natomiast potrafią ocenić dokładną odległość między nimi a ofiarą, nawet w ciemności.

Jak działają źrenice kotów i psów? Źrenice kotów i psów działają zupełnie inaczej niż ludzkie. Sposób, w jaki pracują, ich kształt i możliwości nigdy nie przestaną zaskakiwać badaczy i naukowców.

W tym artykule dowiesz się ciekawych rzeczy na temat tego, jak działają źrenice kotów i psów.

Fascynujące źrenice kotów

Drapieżna natura kotów jest bardziej związana z charakterystycznym pionowym kształtem jego źrenic. W 2015 r.  w magazynie Science Advances opublikowano pewne badanie. Wspomniano w nim pracę naukowców, którzy przeanalizowali funkcjonowanie źrenic u drapieżników polujących w nocy, takich jak koty.

Według badań pionowa orientacja źrenic kota pomaga im ocenić dokładną odległość między nim a ofiarą w warunkach, gdy nie dochodzi światło słoneczne.

Należy wziąć pod uwagę, że metoda polowania kota opiera się głównie na elemencie zaskoczenia. Dlatego też ta cecha jest niezbędna do oceny, jak wysoko kot musi skoczyć, aby znienacka rzucić się na swoją ofiarę.

Drapieżniki posługujące się tą metodą polowania zwykle stosują dwie techniki oceny odległości między nimi a ofiarą:

• Za pomocą metody znanej jako widzenie stereoskopowe mózg porównuje odległość między dwoma obrazami wyświetlanymi na siatkówce każdego z oczu. Oprócz widzenia obuocznego, źrenice wysyłają do mózgu połączone obrazy, aby stworzyć unikalny, trójwymiarowy obraz.
• Metoda ta pozwala zwierzętom skupić się na określonym obiekcie, rozmywając wszystko, co znajduje się przed lub za nim.

Pionowa orientacja źrenic kota odgrywa ważną rolę w widzeniu stereoskopowym, ponieważ przy tego typu źrenicach kot lepiej widzi kontury i głębię przedmiotów. Źrenice kociej ofiary są natomiast zwykle zorientowane poziomo.

Źrenice psów – bardziej podobne do ludzkich niż Ci się wydaje

Wygląda na to, że źrenice psów są całkiem podobne do ludzkich. Oczy psów składają się bowiem z rogówki, źrenicy, siatkówki, czopków i pręcików. Biorąc pod uwagę, że u oczy u psa są skierowane do przodu, jego widzenie peryferyjne jest nieco ograniczone.

Źrenice psów reagują na światło w taki sam sposób, jak nasze. Gdy światło przenika do rogówki i dociera do źrenicy, rozszerza się ona lub kurczy i w ten sposób kontroluje ilość światła wpadającego do oka. Potem światło przechodzi do siatkówki i następuje przetworzenie obrazu.

Niestety, z uwagi na fakt, że psy mają mniej czopków niż pręcików, nie posiadają zdolności rozróżniania kolorów. U ludzi występują trzy różne rodzaje czopków, które absorbują światło o różnych długościach fal, wykrywając w ten sposób więcej kolorów.

Pies natomiast nie jest w stanie rozróżnić kolorów: zielonego, żółtego lub czerwonego.