Koń kędzierzawy: tajemniczy i hipoalergiczny
Konie to majestatyczne zwierzęta. Jedną z ich najbardziej uderzających cech jest lśniąca sierść, która występuje we wszystkich maściach i wzorach. Właśnie ze względu na sierść, koń kędzierzawy jest tak interesującą rasą: wełniste loki tych zwierząt są nadzwyczajne i nie przypominają żadnej innej rasy.
Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o tym wspaniałym zwierzęciu, jego historii i najważniejszych cechach.
Koń kędzierzawy: krótka historia jego pochodzenia
„Koń kędzierzawy” (z ang. Curly Horse) to zasadniczo tylko jedna z wielu nazw tego zwierzęcia. Jego pełna polska nazwa brzmi: amerykański baszkirski koń kędzierzawy. Nazywa się je również Bashkir Curlie, American Bashkir Curlie lub zwyczajnie „Curly”.
Konkretne pochodzenie tego zwierzęcia jest wciąż przedmiotem dyskusji. Niektórzy twierdzą, że konie te mogą pochodzić z Iberii. Inni uważają, że wywodzą się one od dzikich zwierząt z Gór Skalistych w USA.
Znane są również historie, które sugerują, że rasa tych koni jest znacznie starsza niż nam się wydaje. Pierwsze wzmianki o zwierzętach przypominających rasę koni kędzierzawych datuje się na początek II wieku. Nie można jednak mieć pewności co do dokładności tych danych.
Istnieją również dokumenty, które mówią o tym, że jeden z koni w stadninie cesarza Tang Taizonga był wyjątkowy ze względu na swoją kręconą sierść. Zgodnie z historią, jego nazwa brzmiała Quanmaogua („kędzierzawy”) i odnosiła się właśnie do tej szczególnej cechy.
Ciekawostka: jeśli odwiedzisz grobowiec tego cesarza (który jest obecnie popularnym monumentem), znajdziesz tam rzeźby niektórych jego koni. To konie, które wiozły go podczas bitew w latach 636-649 n.e.
Wiele lat później koń kędzierzawy zyskał sławę dzięki pracy Karola Darwina. Ten brytyjski naukowiec wysnuł interesującą teorię na temat związku między sierścią konia a kształtem kopyt.
Wspomniał również o prawdopodobnym istnieniu koni kędzierzawych w Rosji. Znał także historię hodowli tych zwierząt w Los Angeles.
Wiele plemion rdzennych Amerykanów, takich jak Siuksowie, postrzegało konie kędzierzawe jako mistyczne stworzenia. Europejscy kolonizatorzy mieli o nich inne mniemanie, uważając je po prostu za brzydkie zwierzęta ze względu na ich „kędzierzawą” sierść.
Wygląd i temperament koni kędzierzawych
Rzeczą oczywistą jest, że najbardziej uderzającą cechą koni kędzierzawych jest ich gruba, kręcona sierść.
Jeśli chodzi o umaszczenie, konie te mogą być jedno, dwu lub trzykolorowe, z różnymi wzorami. Jako konia kędzierzawego eksperci określają również zwierzę, które posiada słynne „kopyta przypominające paski zebry”.
Konie kędzierzawe są na ogół średniej wielkości, cechują się proporcjonalnym, muskularnym ciałem i posiadają mocne kopyta. Choć budowa jest krępa, zwierzęta te są bardzo zwinne i potrafią się bardzo precyzyjnie i elegancko poruszać.
Ich ogony na ogół nie są umieszczone zbyt wysoko na ciele, a biodra nie są szerokie, co sprzyja zachowaniu bardzo wyprostowanej postawy. Mają ciemne oczy w kształcie migdałów, które są również bardzo wyraziste.
Temperament koni kędzierzawych jest równie godny uwagi, jak ich wygląd. Rasę tą cechuje zrównoważona, aktywna osobowość. Dzięki tresurze konie te są bardzo spolegliwe. Ponadto, są one niezwykle skore do nauki.
Podobnie jak wszystkie inne konie, konie kędzierzawe są niesamowicie inteligentne i wrażliwe. Potrafią tworzyć głębokie więzi ze swoimi opiekunami i są nastawione towarzysko wobec innych zwierząt.
Oprócz podstawowej opieki zdrowotnej konie tej rasy potrzebują również dużo fizycznej i psychicznej stymulacji. Mogą dzięki temu zachować stabilność.
Zagadka kręconych włosów
Ta wyjątkowa cecha jest wynikiem mutacji genetycznej. Najprawdopodobniej była to odpowiedź adaptacyjna na klimat miejsca, z którego pochodzi ta rasa. „Kędzierzawe” włosy tych koni zapewniają im dodatkową, gęstą sierść, która chroni je przed zimnem.
Co dziwne, sierść krótkowłosych koni kędzierzawych niekoniecznie jest kręcona. W tym przypadku włosy są nadal faliste i bardziej puszyste niż u innych ras, ale brak jest dłuższych loków. Loki, które występują, są szczególnie zaznaczone w okolicach uszu, stawu skokowego, grzywy i ogona.
Latem często obserwuje się również dużą zmianę u koni kędzierzawych. Zrzucają one grubsze włosy, aby w okresie cieplejszych temperatur sierść była rzadsza. Gdy zbliża się zima, ich włosy odrastają, a wraz z nimi powracają loki. Jest to idealna adaptacja do zimna.
Sierść koni kędzierzawych sprawia, że zwierzęta te wyglądają bardzo ciekawie. Ponadto ich sierść czyni je jedyną hipoalergiczną rasą koni.
Jest to główna korzyść dla wszystkich hodowców, jeźdźców lub innych osób borykających się z alergiami. Dzięki temu rasa ta doskonale nadaje się do hipoterapii (terapia z udziałem koni) i sportów jeździeckich.