Rasa Maremmano – jakie są początki tych koni?
Rasa maremmano jest prawie wymarła w swojej pierwotnej formie, ale nadal istniejąca zmodyfikowana rasa koni. Wyewoluowała ona z konia neapolitańskiego i innych ras europejskich. Pierwotnie był wykorzystywany do prac rolniczych oraz do hodowli zwierząt w toskańskim regionie Maremma, na północ od Rzymu.
Bez wątpienia jest to jedna z najważniejszych i najstarszych ras włoskich. Obecnie istnieje systematyczny program rozmnażania tych koni w celu zachowania starożytnego genotypu i zagwarantowania szerszej różnorodności w obrębie rasy.
Historia pochodzenia
Historia tej rasy koni sięga czasów starożytnych. Jak już wspomnieliśmy, koń maremmano ma swoje korzenie we Włoszech, pomimo długiej historii mieszania się z innymi rasami.
Koń ten był obecny na wybrzeżu Morza Tyrreńskiego. W rzeczywistości była to rasa koni Etrusków (800 pne), pierwszych Włochów, którzy poważnie potraktowali hodowlę koni.
W czasach Cesarstwa Rzymskiego rasa została skrzyżowana z wieloma innymi. W tym czasie Rzymianie zignorowali i zapomnieli o starannych środkach reprodukcyjnych stosowanych przez Etrusków.
Później nastąpił długi okres bezproduktywności. Jednak w okresie renesansu (XVI w.) nastąpiło odrodzenie w naukowej hodowli koni.
Rasa maremmano: powstanie i upadek
Jego mocna budowa oraz bujna grzywa i ogon są wysoko cenionymi cechami.
Nie ma wątpliwości, że w czasach Państwa Papieskiego Wielkiego Księstwa Toskanii dużą wagę przywiązywano do hodowli koni maremmano. Biorąc pod uwagę siłę i potężną budowę tych zwierząt, ludzie w tamtych czasach używali ich do ciągnięcia okazałych powozów.
W tym okresie historii krew ogierów arabskich, koni berberyjskich i andaluzyjskich zmieszała się z maremmano. Po zjednoczeniu Włoch (1860) sława tej rasy rozszerzyła się. W celu ulepszenia innych ras koni wysłano wiele maremmano do całych Włoch. W większ ości były to ogiery, ale niektóre klacze także udały się w podróż.
Konie maremmano cieszyły się dużym zainteresowaniem, jeśli chodzi o kawalerię. Co więcej, staranna hodowla koni pełnej krwi zaowocowała silnymi końmi wierzchowymi o dobrym wyglądzie i doskonałej budowie.
Po drugiej wojnie światowej rasa prawie wyginęła. Jednak w latach siedemdziesiątych zainteresowanie tymi zwierzętami odżyło.
Rasa maremmano: charakterystyka
Ciekawe jest odkrycie, że warunki środowiskowe naturalnego środowiska tego konia (region Maremma) determinowały jego przystosowanie do trudnych warunków.
Historycznie rzecz biorąc, region nigdy nie miał sprzyjających warunków, co zaowocowało wyborem silnego, oszczędnego, płodnego i długowiecznego zwierzęcia.
Co więcej, rasa maremmano jest bardzo odporna na choroby. Z tego powodu źrebaki cieszą się wysokim wskaźnikiem przeżycia, chociaż dojrzewanie trwa dłużej.
Rasa maremmano może nie jest najszybszą lub najbardziej atrakcyjną rasą, natomiast konie są krzepkie i pracowite.
Cechy fizyczne
Wysokość tych koni w kłębie wynosi około 158 cm u samców w wieku 42 miesięcy. Jeśli chodzi o samice, ich średni wzrost w tym samym wieku wynosi 155 cm.
Zazwyczaj mają duże głowy, które w niektórych przypadkach są wypukłe. Ich reprodukcja jest wierna swojemu typowi i mają różne cechy charakterystyczne, takie jak profil głowy i gęsta sierść. Co więcej, mają długą, często pofalowaną grzywę.
Jednocześnie, rasa ta ma mocny i dosyć długi grzbiet, mocne tylne kończyny i dobrze osadzony ogon. Nogi są krótkie, mocne, czyste i o szerokiej kości. Jeśli chodzi o kopyta, są twarde i mocne.
Koń Maremmano jest może być dowolnego, jednolitego koloru. Często spotyka się je z umaszczeniem czarnym, brązowym, laurowym i kasztanowym (tylko w przypadku klaczy).
Wykorzystanie koni maremmano
Tradycyjnie, konie maremmano były zawsze największymi końmi w jednostkach rolniczych, a ich selektywna hodowla była dostosowywana do różnych potrzeb. Na przestrzeni lat duży wpływ na ich rozwój miały zmieniające się wymagania.
Wraz z mechanizacją armii w XX wieku, a także większości form rolnictwa, przyszłość tej rasy wygląda ponuro. Obecnie maremmano i konie czystej krwi utrzymują podobne systemy produkcyjne.
Biorąc pod uwagę ich uległość, rasa ta jest idealnym towarzyszem dla każdego dziecka lub dorosłego, który ma ochotę na jazdę konną. Jest to również jeden z powodów, dla których włoska policja konna nadal wybiera konie maremmano jako część swoich sił.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Silvestrelli, M. (1991). The Maremmano horse. Animal Genetic Resources/Resources génétiques animales/Recursos genéticos animales, 8, 69-77. http://www.fao.org/3/a-u6405t.pdf#page=74
- Felicetti, M., Lopes, M. S., Verini‐Supplizi, A., da Câmara Machado, A., Silvestrelli, M., Mendonça, D., & Distl, O. (2010). Genetic diversity in the Maremmano horse and its relationship with other European horse breeds. Animal genetics, 41, 53-55.