Kedilerde Beslenme: Bilmeniz Gereken 4 Şey
Kediniz için doğru bir beslenme alışkanlığı oluşturmak gerçekten de çok zor olabilir. Kedi sahibi olan herkes, hayvanıyla iyi bir ilişki kurmanın en iyi yolunun, onun ihtiyaçlarını doğru anlamak olduğunu çok iyi bilir. Bu yazıda, kedi dostunuzun doğru alışkanlıklar kazanmasını sağlamak ve kedilerde beslenme ile ilgili bilmeniz gereken en önemli hususları açıklıyoruz.
Kedilerde beslenme alışkanlıklarının temelleri
Bizim tanıdığımız evcil kedilerin vahşi ataları, doğaları gereği etoburlardı ve çok geniş bir av çeşitliliğine sahiptiler. Tamamen hayvan dokularından oluşan bir yiyecek spektrumu, sonunda, kedilerde sindirim enzimlerinin kaybına ve sindirim sisteminin değişmesine neden oldu.
Evrim üzerine çalışmalar yapan uzmanlar, bu değişikliklerin, kedilerde enerji tasarrufuna izin veren özgün denilebilecek bir avantajı da ortaya çıkardığına inanıyorlar.
Kedilerde beslenme: kedilerin ne ile besleneceğini nereden bileceğiz?
Evcil kedilerin beslenme gereksinimleri ile ilgili kesinleşmiş bilgilere, akademik çevrelerin yaptığı bazı çalışmalar dışında çok az ulaşılabiliyor.
Son yıllarda, vahşi kedilerin yeme alışkanlıkları üzerine bir dizi çalışma yapıldı. Bu çalışmalar, kedilerin doğal ortamlarında ne yemeyi tercih ettiklerinin bilgisine ulaşmak için faydalı çalışmalardı.
Bir kedinin günlük enerji ihtiyacı, yaklaşık olarak % 52 protein,% 46 yağ ve % 2’den az olacak şekilde nitrojen içermeyen ekstrakttan (NFE) oluşur. Bu NFE, şeker ve nişasta gibi karbonhidratlar içerir.
1. Kedilerde beslenme düzeni neden bu kadar çok proteine ihtiyaç duyar?
Vahşi kedilerin midelerinin üzerine yapılan analizler, tükettikleri besinlerin yaklaşık % 78’inin memeliler (başlıcaları kemirgenler ve tavşanlar),% 16’sının kuşlar, % 3,7’sinin sürüngenler ve amfibik hayvanlar ve % 1.2’sinin omurgasızlardan oluştuğunu gösteriyor.
Kediler, doğaları gereği, etobur canlılardır, yani hayatta kalmak için ete ihtiyaç duyarlar. Beslenme listelerinde büyük miktarlarda taurin, arginin, araşidonik asit, yağ asitleri ve vitaminler gerekir – ki bunların hepsi sadece ette yeterli miktarda bulunuyor.
Kedilerde beslenme düzeninin yüksek protein gereksinimi yaratmasının en büyük sebebi, esas olarak, bu hayvanın, proteinlerin sindiriminde kullandığı enzimleri “durduramaması” nedeniyledir.
Hatta, balıklar ve kuşlar da dahil olmak üzere, diğer etobur hayvanlar da, proteinlerin metabolizmaya kazandırılması ile ilgili aynı mekanizmayı zaman içerisinde geliştirmişler. Bu durumun etobur hayvanlara önemli bir avantaj sağladığı söylenebilir.
2. Kediler beslenirken neden taurine ihtiyaç duyar?
Birçok hayvan taurini diğer amino asitlerden sentezleyebilse de, kediler vücutlarında yeterli seviyede bu maddeden üretemezler. Bunun nedeni, bunun için gerekli enzimlere sahip olmamalarıdır.
Bu durumda, taurin, kedi diyetinin önemli bir parçası haline gelmiş oluyor. Taurin, hem kediler hem de köpeklerde bağırsak sisteminde safra üretimi için kullanılıyor. Bu nedenle, bu madde, yağların ve yağda çözünen vitaminlerin emilmesi için gerekli ve önemli.
Taurin, ayrıca, bir kedinin nörolojik gelişimi ve kandaki su ve tuz seviyelerini düzenlemek için de önemli. Bir kedi, yeterli taurin almazsa, retinalarında ışığı algılayan ve ışığa tepki veren hücresel bileşenler olan foto reseptörlerin dejenerasyonu da gündeme gelebilir.
Son olarak, taurin eksikliği, üreme sistemi sağlığı ile de yakından ilişkilidir ve sık olarak fetal kardiyomiyopati gibi durumlar da dahil olmak üzere yavrularda gelişimsel veya kalp ile ilgili problemlere yol açar.
Burada, taurinin sebze gibi gıdalarda bulunmadığını vurgulamak önemli. Taurin, kas dokularında ve kandaki ikinci en yaygın amino asit olduğu için, kediler için açık ara en iyi taurin kaynağı et olacaktır.
3. Kedilerde beslenme: kedilerin neden karbonhidrat tüketmesine gerek yok?
Diğer hayvanlarda, nişasta ve glikoz gibi karbonhidratlar, amilaz enzimi tarafından metabolizmaya kazandırılıyor. Fakat, kedilerin karbonhidratları düzgün bir şekilde metabolize etme yeteneğinden yoksun oldukları biliniyor. Kedilerin tükürüklerinde bulunan amilazın pek de aktif olmadığı, pankreas ve bağırsaklardaki amilazın ise neredeyse hiç aktif olmadığı, bugüne kadar yapılan çalışmalarda ortaya konulmuş.
Ayrıca, kedilerde, basit şekerleri metabolize etmek için gerekli olan diğer enzimlerin de büyük kısmı çok düşük seviyelerde mevcut. Hatta, kediler, Tas1R2 reseptörüne sahip olmadıkları için, şekerin tadını bile alamazlar.
Etçil hayvanların beslenmesinde rol oynayan hayvan dokuları az miktarda glikoz, glikojen, glikoproteinler, glukolipidler ve pentoz içerse bile, herhangi bir nişasta türü içermiyor.
Bununla birlikte, bir kedi, avının bütününü yerse, yediği hayvanın bağırsakları bazen küçük nişasta izleri içerecektir. Bu küçük miktardaki nişasta, kedigillerin, sınırlı bir şekilde de olsa, karbonhidratları sindirme yeteneğini sürdürüyor olmasının nedeni olabilir.
Kedilerin, büyük miktarlarda karbonhidratların tadını alamayışı veya metabolize edemeyişinin yanında, ince bağırsakları da bu maddenin emilimini yapamıyor.
4. Avlarını bir bütün olarak yemelerinin avantajları
Bir etobur hayvan için, avının tamamını yemek, kıkırdak, kollajen ve glikozaminoglikanlar gibi birçok yararlı madde alımını açısından oldukça faydalı.
Bu bileşenleri sindiriyor olmak, aslında bağırsak sağlığını iyileştirmeye de oldukça yardımcı oluyor. Bunu yapmak, bağırsak florasını dengelemeye yardımcı olacak, bir çeşit faydalı bakteri alt grubunun gelişmesini sağlar. Yani, sonuçta, kedinizin doğru beslenmesi, bağırsak ve bağışıklık sistemlerinin en sağlıklı durumlarını sağlamak ve sürdürmek açısından faydalı olacaktır.
Konuyu toparlayacak olursak, uzmanlar, kedilerin karbonhidratları nasıl metabolize ettiklerini tam olarak tanımlayamamış olsa da, bulgular, kedilerin karbonhidratları sindirme yeteneklerinin sınırlı olduğunu gösteriyor. Kedinizin doğru beslenmesini sağlamak istiyorsanız, kabaca % 52 protein, % 46 yağ ve sadece % 2 karbonhidrat olacak şekilde bir beslenme düzeni oluşturmalısınız.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Rollins, A. W., & Murphy, M. (2019). Nutritional assessment in the cat: Practical recommendations for better medical care. Journal of feline medicine and surgery, 21(5), 442-448.
- Plantinga, E. A., Bosch, G., & Hendriks, W. H. (2011). Estimation of the dietary nutrient profile of free-roaming feral cats: possible implications for nutrition of domestic cats. British Journal of Nutrition, 106(S1), S35-S48. https://core.ac.uk/download/pdf/29232468.pdf
- Hewson-Hughes, A. K., Hewson-Hughes, V. L., Miller, A. T., Hall, S. R., Simpson, S. J., & Raubenheimer, D. (2011). Geometric analysis of macronutrient selection in the adult domestic cat, Felis catus. Journal of Experimental Biology, 214(6), 1039-1051.