Kedilerde Davranış Problemi: Saldırganlık Türleri

Kedilerde davranış problemleri çok yaygındır ve farklı saldırganlık türleri vardır. Birçok etkenle tetiklenir. Eğer bir kediniz varsa, bu durumlarla nasıl başa çıkmanız gerektiğini öğrenmelisiniz.
Kedilerde Davranış Problemi: Saldırganlık Türleri

Son Güncelleme: 05 Aralık, 2019

Kedilerde davranış problemi genelde insanlara ya da diğer hayvanlara yönelik saldırganlık ya da diğer tehdit edici eylemler şeklinde kendini gösterir.

Tabii ki, bütün hayvanlar kendilerini ya da bölgelerini koruma konusunda agresifleşebilir. Hatta, saldırganlık, yavrularımızı veya tehdit altında olduğumuzda kendimizi korumamızı sağlayan evrimle kazandığımız bir özelliktir.

Bugün bahsedeceğimiz kedi davranışı saldırganlıktır. Bunun içinde birçok karmaşık eylemler olduğunu ve birçok farklı durumda farklı nedenlerle gerçekleştiğini bilmek gerekir.

Kedilerde saldırgan davranış sınıflandırması

kedilerde davranış problemi

Kedilerdeki kontrol dışı agresif davranışı aşmak için önce bu davranışının arkasındaki nedeni öğrenmek gerekir.

Eğer kediniz geçmişte agresifleştiyse ya da agresifleşeceğini düşündüğünüz şekilde davranıyorsa, bu davranışa neden olacak durumları değerlendirmenin vakti gelmiştir.

Örneğin, kediniz hiç birisine saldırdı mı? Eğer saldırdıysa, ne zaman ve nerede oldu? Ayrıca, olayın yarım saat öncesinde neler yaşandı? Son olarak da kediniz için gerçek/hayali risk neydi?

Bu soruların cevabını bulmak, saldırgan tepkiyi tetikleyen durumları fark etmenize neden olur. Buna ek olarak, neden bu şekilde davrandığını da anlayabilirsiniz.

Kedilerde agresif davranışlara neden olabilecek ya da katkı sağlayabilecek sağlık durumlarını da göz önünde bulundurun: toksoplazmoz, hipertiroidism, epilepsi, çıban, eklem yangısı ve diğer şeylerin yanı sıra dental hastalıklar.

Kedilerde saldırganlığa neden olan diğer sağlık sorunları, kuduz ve travma olabilir. Yaşlı kedilerde ise derin duygu bozukluğu ya da bilişsel işlev bozukluğu olabilir. Böylece, kedinizin saldırganlık sorununu çözmedeki ilk adım, fiziksel sağlığını veterinerde kontrol ettirmenizdir.

Kedilerde saldırgan davranışların birçok farklı sebebi olabilir. Bu yüzden, tetikleyenin ne olduğunu anlayabilmek adına onları dikkatlice incelememiz gerekir.

Kedilerde davranış problemi: Kediler arası saldırganlık

kavga eden kediler

Kedilerin en belirgin ve anlaması en kolay davranışlarından birisi budur. Genelde vahşi ya da az sosyalleştirilmiş erkek kediler arasında görülmektedir. Erkekler vahşi doğada yetişkinliğe eriştiklerinde, diğer kedilere karşı eş ve bölge açısından meydan okumaya başlamaktadırlar.

Genelde sokak kedileri tehlikeli karşılaşmalara ve kavgalara girişmektedirler. Kaskatı bir şekilde oturarak ya da dikilerek gösterirler. Kabararak birbirlerinin boylarını ölçerler.Daha sonra kulaklarını geriye yatırır, hırıltı çıkarır ve tıslarlar. Bu etkileşimden sonra, kedilerden birisi nihayetinde geri çekilip gider ya da ikisinden birisi saldırır.

Evcil hayvanlar arasındaki agresif davranış, iki yabancı vahşi kedi arasındaki çatışmalara göre çok daha belirsiz ve karmaşıktır. Hatta, o kadar belirsizdir ki aile üyeleri bile fark etmez. Bu senaryoya göre, saldırganın ve kurbanın duruşları çok belirsizdir. Çoğu kedi saldırganlığı engellemek için duruşlarını gizlemeyi tercih eder.

Saldırganlık, aynı cinsiyetten ya da karşı cinsiyetten kedilerin arasında gerçekleşebilir. Fiziksel boyutla ya da etkileşimle alakalı olabilir çünkü genelde büyük kediler daha küçük ve pasif kedilere meydan okurlar. Ayrıca eksik sosyalleştirme de büyük bir rol oynar.

Korku ve savunmacı davranış

Korku kaynaklı saldırgan davranış, genelde kedi bir şeyi tehdit olarak algıladığında ortaya çıkar. Kedi için o kişi, hayvan ya da nesne ne kadar tehditkarsa, korku tepkileri de o kadar büyük olacaktır.

Korku dolu ya da savunmacı davranışlarla ilişkili yaygın vücut pozisyonları şöyledir:

  • Eğilmek, kulakları arkaya yatırmak, kuyruğu yere vurmak, yana doğru eğilmek ya da göz bebeklerin büyümesi
  • Tükürmek, tüylerin diken diken olması, hırlamak, ısırmak ya da tırnak atmak gibi agresif işaretler

Agresif işaretler, kedilerin korktuğu şeylerden kaçamadıkları durumlarda ortaya çıkar. Genelde, bu tür savunmacı saldırgan kedi davranışlarıyla baş etmek için en iyi yöntem, hayvan sakinleşene kadar kaçınmaktır.

Bölgesel kediler

Çoğu hayvan yabancıları bölgelerinden uzaklaştırmaya çalışır, buna kediler de dahildir.  Her iki cinsiyet de bölgeselcidir ancak erkekler dişilere göre daha geniş bölgeleri korur.

Kedilerin bölgesel saldırganlıkları genelde kendi türlerinin üyelerine yöneliktir. Ancak, bazen köpeklere ve insanlara da yönlendirebilirler. Örneğin, bir kedi ailedeki bazı üyelere karşı bölgesel saldırgan davranışlar sergileyebilir. Aynı şekilde, bazı kedilere saldırırken bazılarını umursamazlar. Kediler çimlerde dolaşarak, çenelerini etrafa sürterek ve idrar püskürterek bölgelerini işaretlerler. 

Aynı zamanda yabancıyı takip edebilir, kovalayabilir ya da tuzağa düşürebilir. Ancak bu durumda tıslama eşliğinde agresif vücut tavırları sergilerler. Bazı kediler takip ederken yavaş ve kesin adımlar atar. Ama bazıları agresif ve ani eylemlerde bulunabilir. Kedinin bölge anlayışı arazinin tamamı olabilir ya da bahçe gibi ufak bir kısmı da olabilir. Buna ek olarak, koca bir mahalleyi de bölge benimseyebilirler.

Kedinizle oyunlar oynamak

kovalayan kedi

Sert oyun oynama, yavru kediler ve iki yaşından küçük kediler arasında doğal ve yaygındır. Ancak, bir kedinin niyeti ne kadar oyuncu olsa da, oyunlar her zaman iyi sonuçlanmayabiliyor.

İnsanlara yönelik “oyuncu” saldırganlık genelde yaralanmalara veya maddi zararlara neden olmaktadır. Bu tür saldırganlık genelde aile üyelerine yöneliktir. Tipik avcı tavırları, takip etme ile başlayarak kovalamaya, saldırmaya, koşmaya, tuzak kurmaya, vurmaya, yakalamaya, kavga etmeye ve ısırmaya kadar gider.

Bazıları, birbirleriyle bu şekilde oynayarak genç kedilerin ısırıklarını ve tırmıklarını kontrol altına aldıklarını düşünmektedir. O yüzden bir kedi saatlerce yalnız bırakıldığında, oyunlar sırasında aşırı agresif tavırlar sergileyecektir.

Kedilerde davranış problemi: kedinizi sevdiğinizde saldırması

Bazı kediler fiziksel teması sevseler de, dokunulmaktan hoşlanmayan çok kedi vardır. Sevme kaynaklı saldırganlıklar, kediler gıcık olduğunda ortaya çıkar. Bu tür saldırganlıklar, seven kişiye tırmık atarak ya da ısırarak elinden kurtulma şeklinde ortaya çıkar.

Bunun sebebi, tekrar eden davranışların aşırı heyecan, acı ve hatta kedinin cildinde statik elektriğe neden olması olabilir. Bu yüzden, kediniz size sevmemenizi söylüyorsa, kulak verin yoksa olacaklara karışmayız…

Davranış problemi olan kedilerin mutlaka doktor kontrolünden geçmesi gerekmektedir. Veterinerler onlara acı veren bir durum olup olmadığını ve bunun arkasındaki sağlık sorununu hemen fark edecektir.

Saldırgan bir kediyi fiziksel olarak cezalandırmanın hem zalimce olduğunu hem de istenmeyen davranışı değiştirmeyeceğini unutmayın. Hatta, tersine daha da saldırgan bir davranışı tetikleyebilirsiniz. Çoğu hayvanlarda fiziksel ceza hem davranışı olumsuz etkileyecek hem de daha saldırgan bir içgüdü olan kendini koruma içgüdüsünü harekete geçirecektir.


Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.


  • Siegel, A., & Pott, C. B. (1988). Neural substrates of aggression and flight in the cat. Progress in neurobiology, 31(4), 261-283.
  • Levine, E., Perry, P., Scarlett, J., & Houpt, K. A. (2005). Intercat aggression in households following the introduction of a new cat. Applied Animal Behaviour Science, 90(3-4), 325-336.
  • Adamec, R. E., Stark-Adamec, C., & Livingston, K. E. (1980). The development of predatory aggression and defense in the domestic cat (Felis catus): II. Development of aggression and defense in the first 164 days of life. Behavioral and Neural Biology, 30(4), 410-434.
  • Chapman, B. L., & Voith, V. L. (1990). Cat aggression redirected to people: 14 cases (1981-1987). Journal of the American Veterinary Medical Association, 196(6), 947-950.

Bu metin yalnızca bilgilendirme amaçlı sunulmuştur ve bir profesyonelle görüşmeyi yerine geçmez. Şüpheleriniz varsa, uzmanınıza danışın.