Kemirgenlerde Tümör Nasıl Tedavi Edilir
Veterinerler, tümör geliştirdikleri ya da başka bir yolla hasta oldukları zaman kemirgenlerin ihtiyaç duyduğu danışmanlığı sunarlar. Birçok insan onları evcil hayvan olarak almaya devam ettikçe e gzotik hayvanlar üzerine uzmanlaşmış kliniklere duyulan ihtiyaç da yükseliş gösterdi.
Sıçanlar, fareler, gine domuzları, hamsterlar, funda sıçanları ve çöl fareleri hasta olmasalar bile düzenli olarak veterineri ziyaret etmelidir (tıpkı kedi ve köpekler gibi.) Özellikle yaşlandıkları zaman bu ziyareti planlamalısınız çünkü bu durum onların tümör sahibi olma ihtimallerini artıran bir faktördür.
Aynı diğer hayvanlar gibi kemirgenler de patolojiler geliştirebilirler. Fark ise kemirgenlerin metabolizmasının daha hızlı, buna bağlı olarak hastalık gelişimlerinin de daha hızlı olmasıdır. Maalesef bu hayvanlar birkaç gün içerisinde ölebilir.
Sahipleri önceki gün hastalığa dair hiçbir semptom görmese bile aniden ölen hamster vakaları vardır.
Bir kemirgeni evcil hayvan olarak aldığınız zaman rutinlerinde meydana gelen herhangi bir değişime karşı aşırı dikkatli olmalısınız. Mesela daha çok ya da az mı yemek yiyorlar? Bir şekilde yüz ifadeleri mi değişti?
Her kemirgen cinsinin belirli bir beslenme ihtiyacı olduğunu da hesaba katın. Çünkü dengesiz bir beslenme bu tarz bir hayvanın hastalanmasının arkasındaki sebeplerden biridir. Tümörle beraber sindirim sorunları evcil kemirgenler arasındaki en yaygın hastalıklardır.
Kemirgenlerde tümör türleri
Tümörler bu tarz hayvanlar belirli bir yaşa geldiğinde en sık görülen patolojilerden biridir. Aynı zamanda, yaşam süreleri, aynı ani tümörlerin belirmesi gibi türler arasında çokça farklılık gösterir. İşte çeşitli evcil kemirgenlerin ortalama yaşam süreleri:
- Sıçanlar iki ile üç buçuk yıl arası yaşayabilir
- Fareler sadece bir ile iki buçuk yıl arası yaşar
- Çöl fareleri iki ile üç yıl arası yaşar
- Hamsterlar bir ile iki yıl arası yaşayabilir
- Gine domuzları dört ile sekiz yıl arası yaşar
- Funda sıçanlarının daha uzun bir yaşam süresi vardır ve on yıl civarında yaşayabilirler
Benzer şekilde, tümörün görünme sıklığı da kemirgenin türüne göre değişiklik gösterir.
Örneğin, sıçanlar farelerden ve genel olarak diğer her evcil hayvandan daha sık bir şekilde tümör geliştirirler.
En sık görülen tümör tipleri
- Sıçanlar iyi huylu göğüs fibroadenomu, cilt fibromu ve fibrosarkom, lenfosarkom, rahim ağzı karsinomları ve iyi huylu timik tümör geliştirir. Hayvan aşağı yukarı iki yaşındayken ortaya çıkarlar.
- Farelerde kanser yaşı ilk senelerinin ikinci yarısında başlar ve genelde 16 aylık olduklarında tepe noktasına ulaşırlar. İki yaşına ulaşmış farelerin %10’unda tümör görülür ve göğüs adenokanseri en yaygınıdır.
- Çöl fareleri skuamöz hücreli kanser, melanoma ve dişi üreme sisteminde tümör geliştirir.
- Hamsterlar genelde yumru lenfosarkom, adrenal kortikal tümör ve rahim adenokanseri geliştirir. Tümörler nadiren yanaklarında ortaya çıkar ve bunlar da yanak kesesi ile alakalı olur.
- Gine domuzlarında trikofollkulom gelişim gösterebilir. Bunlar genellikle dorsal-lomber bölgede bulunan, saç döken ve irin toplayabilen kabuklar bırakan iyi huylu tümörlerdir. Aynı zamanda akciğer, üreme kanalı, meme bezi ve hematopoetik sistemlerinde de tümör gözlemlenebilir.
- Funda sıçanları sıklıkla hepatoselüler karsinom geliştirir.
Bir tedavisi var mı?
Akılda bulundurulması gereken ilk şey kemirgenlerde bulunan tümörlerin büyük bir çoğunluğunun sebebinin ileri yaş olduğudur. Yani, kötü huylu tümörü olan evcil hayvanınızı uyutmak en etik tercih olabilir – eğer durum bu ise veterineriniz bunu önerecektir.
Bununla birlikte, bu tümörler genellikle iyi huylu olur ve hayvanın hayatı için bir tehlike teşkil etmez. Ama onlara rahatsızlık verebilirler, özellikle de çok büyür ve normal hareketlerini kısıtlarsa.
Sonuç olarak, bir veteriner eğer kemirgenin yaşamı için bir risk teşkil etmiyor ise tümörü alabilir.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Brown, C., & Donnelly, T. M. (2012). Disease problems of small rodents. Ferrets, rabbits, and rodents, 354.
- Collins, B. R. (2008). Endocrine diseases of rodents. Veterinary Clinics of North America: Exotic Animal Practice, 11(1), 153-162.
- Daviau, J. (1999). Clinical evaluation of rodents. Veterinary clinics of North America: Exotic animal practice, 2(2), 429-445.
- McLaughlin, A., & Strunk, A. (2016). Common emergencies in small rodents, hedgehogs, and sugar gliders. Vet Clin North Am Exot Anim Pract, 19(2), 465-499.
- POPJRISTOVA, E., POPOV, E., & REQUEJO, C. C. (2019). Tumores espontáneos en roedores de laboratorio. Revista Cubana de Medicina, 11(5-6).