Köpeğim Çocuğum Değil Ama Onun Ebeveyniyim
Köpek eğitimi konusundaki uzmanlar, evcil hayvanlarımızı insancıllaştırmanın tehlikeleri hakkında uyarıyorlar. Aşağıda, “Köpeğim benim çocuğum değil” söyleminin sebeplerini inceleyeceğiz.
Duyarlılığın kökeni
Bazı uzmanlar, hayvan duyarlılığı kavramının romantizm esnasında ortaya çıktığını iddia ederler. Aslında, giderek artan haklarının kabulü ve diğer bir unsur olan daha az ayrıcalıklı etik değerlere zemin hazırlaması ile ilgili olması gerekirdi.
Diğerleri ise, evcil hayvanların insanileştirilmesinin aile kavramının dönüşümünün açık bir göstergesi olduğunu iddia ediyor. Diğer yandan, bir evcil hayvanın aileyi bir araya getiren ortak bir nokta olması bakımından günümüzün bireyselciliğini ilan ediyor.
Öte yandan, insanların duygularını ifade ederken ve birbirleri ile iletişim kurarken zorlandıkları noktaları ortaya çıkartıyor. Etik krizler bağlamında, insanlar arasındaki güven duygusunun azalması, köpekleri insanlardan daha saf varlıklar olarak görmeye yol açıyor.
Birçok tutkulu uzmanlar için bu, şairane bir durum. Fakat, “köpek benim çocuğum değil” sözünün ne zaman söylenmesi gerektiğinin bilinmemesi hayvanlara eziyet edilmesine yol açabilir.
Neden köpeğimin çocuğum olmadığını düşünmeliyim?
İlk olarak, bir köpeğin insanlaştırılmasının, bunun kendine has karakteristik özelliklerine uygun olmadığı kabul edilmelidir. Her türün kendi ihtiyaçları vardır, çünkü bedeni insan bedeni ile aynı değildir. Kötü alışkanlıklara ek olarak, bu sağlık sorunlarına yol açabilir.
Mesela, yiyecek, buna iyi bir örnektir. Pek çok evcil hayvan sahibi, hayvanları ile yemeklerini paylaşmayı onların iyiliği için yaptıklarını düşünürler. Ama gerçekte, pişmiş, terbiyeli ve / veya işlenmiş gıdaların tüketimi, evcil hayvanın midesinde ciddi rahatsızlıklara neden olur.
Kıyafetler & evcil hayvan aksesuarları
Diğer bir örnek ise, evcil hayvan kıyafetleri ve ayakkabılarının çok fazla çeşitlilikte mevcut olması. Çok sevimli görünebilirler, ama hayvanın bedeni için tavsiye edilmez. Köpeğinizin ayaklarına ayakkabı giydirerek onun ter bezlerinin tıkanmasına ve yer ile temasının önlenmesine sebebiyet veriyorsunuz. Temel olarak bu alanda doğuştan gelen dürtülerinin doğalarını değiştiriyorsunuz.
Aşırı insancıllaştırma davranışsal ve / veya mizaç problemlerine de neden olma eğilimindedir. Utangaçlık, saldırganlık, aşırı havlama, hiperaktivite ve “şantaj” davranışları – hepsi insanlaştırılmış köpeğe ait istenmeyen davranışların açık birer örnekleridir.
Öte yandan, insan ve hayvan arasındaki sınırların yokluğu, insanın psikolojik dengesinin kaybına işaret edebilir.
Eğitim ve disiplin
Köpeğinize vereceğiniz i yi eğitim ve disiplin , insanlar ve diğer hayvanlar ile birlikte daha iyi hayat sürmelerini öğretir. Sosyalleşme süreci, köpeklerin, özellikle kendi alanları ile ilgili meydana gelebilecek bir anlaşmazlık durumunda, saldırgan davranışlarda bulunma olsalıklarını azaltır.
Tam tersine, insancıllaştırma ve sorumsuz yetiştirilme, sahip olma duygusularını besleme eğilimlidir ki, bu durum eve davet edilen insanlar ve / veya hayvanlar ile bazı çatışmalara yol açar. Sosyalleştirilmemiş bir köpek, kendisini ve sahibini, kendi alanının sınırları dahilinde kontrol altında tutmak için izole etme eğilimindedir.
Bununla birlikte, akranlarıyla bir arada olma eksikliği, köpek ya da onun sahibi için olumlu değildir. İnsanlar ve hayvanlar arasında bir etkileşim kurmak mümkün olsa da, bu, diyaloğun ve rasyonel öğrenmenin yerini tutamaz.
Köpekler ile sağlıklı ilişkiler
İl olarak şu ifadeyi anlamanız ve kendinize tekrar etmeniz gerekir: “Köpeğim benim çocuğum değil.” Bu onu daha az seviyorsunuz ya da onu sevginizden mahrum ediyorsunuz anlamına gelmez. Ancak, kendi alanınız ile onun alanı arasına sınırlar koyun.
Köpeğiniz, aile “bütünlüğünüzün” bir parçası olarak entegre edilmelidir, ama asla ailenin lideri olarak değil. Aksi halde, iradesini kanıtlamak için mümkün olan her şeyi yapacaktır. Ev eşyalarına zarar vermek ve / veya şiddetlenmek gibi.
Erken eğitim
Bu nedenle, köpeğiniz en masum ifadesini takınsa da, hayır demeyi öğrenmesi önemlidir. Reddetmek, eğitim için gerekli olan bir tutumdur. İlk 4 ve 20 hafta arası, köpeklerin eğitim ve sosyalleşme süreçlerinin başlaması için ideal bir dönemdir. Bu dönem yavruların en kolay işlenebilir dönemi olduğu için belirli bir disipline sokulmaları da kolaydır.
Oturmak, kalmak, beklemek, adı söylendiğinde tepki vermek ve yatağa gitmek gibi temel komutları öğretmek önemlidir. Ayrıca çeşitli oyunlar öğretebilir ve profesyonel olarak eğitebilirsiniz.
Öte yandan, köpeğinizin yatağa çıkması ya da masadan yiyecek istemesinin öğretilmesi tavsiye edilmez. Hayvan, insanlar için ayrılmış alanlara saygı duymayı öğrenmelidir. Evcil hayvanların da dahil olduğu her türlü ilişkide mahremiyetin korunması şarttır.
İyi davranışların onaylanması için olumlu pekiştirme gereklidir. Tam aksine, şiddet tüm varlıklarda öğrenmeyi engelleyen bir unsurdur. Çünkü köpeğim benim çocuğum değil, ama o benim sorumluluğum altında.