Kedi Yavrularını Taşımak
Genel olarak konuşursak, bir anne her zaman yavrularını yetiştirmek için güvenli bir yer arayacaktır. Genellikle sessiz, karanlık, kuru, sıcak ve yırtıcılardan, erkek kedilerden veya meraklı insanlardan uzakta, güvenli bir yer seçecektir.
Bir anne doğum yaptıktan sonra sakin ve sağlıklıysa, yavrularını hemen taşımanıza gerek yoktur. Y avru kediler iki haftalık olduğunda, onları yetiştirmede daha fazla rol oynamaya başlayabilirsiniz. Bazen anne, yavrularını doğurmak için en iyi yeri seçmez. Bunun nedeni, deneyimsiz olması ve ortamdaki değişiklikler ya da sadece kötü bir seçim olması olabilir.
Bu durumlarda, yavru kedileri daha iyi, daha korunan bir yere taşımaya karar vermeniz gerekebilir. Bununla birlikte, yavru kedileri çok erken hareket ettirirseniz, annelerini endişelendirebileceğinizi unutmayın. Aşırı durumlarda, bir anne yavrularını bir insan tarafından taşınırsa terk edebilir.
Bu makale, kedinizin yavrularını ne zaman taşıyacağınızı bilmenize yardımcı olacak birkaç önemli ipucu sağlayacaktır.
1. Kedinizin yavrularına nasıl davrandığını gözlemleyin
Umuyoruz ki, kediniz zaten etrafınızda oldukça rahattır ve ona bakmanız için size güvenecektir. Bu durumda, kediniz yavrularına yaklaştığınızda endişeli veya gergin hissetmemelidir. Yatağının etrafına yaklaştığınızda, yavrularından herhangi birini elinize almadan önce tepkisini izleyebilmek için yavaşça hareket edin.
2. Kedi yavrularını taşımak için doğru yeri seçin
Kedi yavrularını koymak için doğru yeri seçip seçmediğinizle ilgili kendinize sorabileceğiniz birkaç soru var:
- Annenin yavrularını taşımasını önlemek için bölgeyi kapatabilir misiniz?
- Alan, kum kabı bulundurmak ve annenin ihtiyaç duyduğu şeyleri yapmasına izin verecek kadar büyük mü?
- Yavru kutusundan uzağa su ve mama kaseleri koyabileceğiniz güvenli bir yer var mı?
Alan da çok sessiz olmalıdır. Bu, evin kalabalık alanlarından ve TV, telefon veya radyodan gelen gürültüden uzak olması gerektiği anlamına gelir.
Ayrıca rüzgardan korunmalı ve ılımlı bir sıcaklıkta, ideal olarak 25° C civarında olmalıdır.
Bir seçenek, misafir yatak odanızda veya sık kullanmadığınız başka bir yatak odasındaki gardırobu kullanmaktır. İşe yarayacak diğer alanlar, kuru ve sıcak olduğu sürece bir çamaşır odası veya vestiyer ya da bodrumun köşeleridir.
3. Kedi yavrularınız için yeni bir yatak hazırlayın
En iyi yeri seçtikten sonra, yavrularınızın yatağını hazırlayabilirsiniz. Kedinizle aynı uzunluk ve genişlikte sert bir karton kutu ideal bir yatak olacaktır.
Çamaşır sepetleri, herhangi bir açıklık bir santimlik genişlikten az olduğu sürece mükemmel bir yatak olabilir. Eğer daha büyüklerse, yavrular kayabilir ve sakatlanabilir veya soğuğa maruz kalabilir.
4. Yatağın rahat ve sıcak olmasını sağlayın
Yatağın altını kalın bir havlu, battaniye veya bir parça eski kıyafetle örtün ve ardından yatağı seçtiğiniz yere yerleştirin. Ayrıca kedinin kum kutusunu ve yiyecek veya su kaplarını hareket ettirdiğinizden de emin olun. Sonunda, yaratmak istediğiniz şey annenin kendini rahat hissedeceği ve kedi yavrularının güvenli ve sıcak tutabileceği bir yerdir.
5. Yavru ve annelerini birlikte hareket ettirin
Anneyi, lezzetli bir ödül ile cezbederek mevcut noktasından hareket etmeye teşvik edin. Küçük pişmiş tavuk parçaları veya bir kaşık konserve ton balığı işe yarayabilir. Fikir o nu yatağından uzaklaştırmak, ama bunu onu kovmadan veya korkutmadan yapmaktır. Ne yaptığınızı görebilmeli, ancak kısa bir mesafeden bunu yapabilmelidir. Yavruları eski yataklarından alın, ancak onları düşürmemek için dikkatli bir şekilde tuttuğunuzdan emin olun.
Yavrular, onları tuttuğunuzda dikkatini çekmeye çalışmak için annelerine çağrı yapabilirler, ancak miyavlamalarının sizi yeni güvenli yataklarına götürmekten vazgeçirmesine izin vermeyin.
6. Anneyi yeni yatağına yerleştirin
Anneyi sizi yeni yatağına kadar takip etmeye teşvik edin. Yataklarını ve yavru kedileri yeni evlerine yerleştirirken izlesin. Annenin yavrularını yeni yatağa kadar takip etmesine izin vermek önemlidir. Bazı anneler yavrularının zarar göreceğini düşünebilir ve agresif davranabilir.
Annenin yavrularını hareket ettirirken yavrularını korumaya çalışabileceğini düşünüyorsanız, korunma için uzun kollu kıyafet ve kalın eldivenler giymek iyi bir fikirdir.
7. Yeni yataklarında tutun ve uyum sağlamalarına izin verin
Tüm yavru kediler ve anneleri yeni yatağa girdikten sonra kapıyı kapatın. Gün içinde kontrol edin, ancak yeni evlerine alışmaları için aileyi yalnız bırakmaya çalışın.
Başlangıçta, anne muhtemelen yeni yatağını beğenmeyecek ve yavrularını tekrar taşımak ve gizlemek isteyecektir. Bunu akılda tutarak, annenin kolayca çıkamayacağı bir yer bulmaya çalışın.
Anneye, yeni evini kabul etmesini teşvik etmek adına birkaç gün boyunca günde bir veya iki kez bir ödül verin.
Başlarda rahatsız olabilir, ama yavaş yavaş sakinleşecektir. Annenin ve yavruların ihtiyaç duydukları her şeye sahip olduğundan ve annenin bebeklerine iyi baktığından emin olun.
8. Kedi yavrularını güvende tutmak için son adımlar
Yeni doğmuş yavru kediler tamamen gelişmiş bağışıklık sistemlerine sahip olmayacaklar, bu yüzden onları elinize almadan önce ellerinizi iyice yıkadığınızdan emin olun.
Evinizdeki diğer hayvanlarla doğrudan temas etmelerini önleyin. Bu, mikropların yayılmasını durduracaktır.
Yeni doğmuş yavruları okşamak veya kucağa almak tehlikeli olabilir. Tıpkı insan bebekler gibi, yavru kediler de son derece hassastır. Onları kabaca tutarsanız veya yanlışlıkla düşürürseniz, kemiklerine veya hayati organlarına zarar verebilirsiniz. Yenidoğanlara mümkün olduğunca nazik olmaya çalışın. Evde küçük çocuklarınız varsa, yavru kedileri ele aldıklarında yakından denetlendiklerinden emin olun.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Moelk, M. (1979). The development of friendly approach behavior in the cat: A study of kitten-mother relations and the cognitive development of the kitten from birth to eight weeks. Advances in the Study of Behavior, Vol. 10, pp. 163-224.
- Haskins, R. (1979). A causal analysis of kitten vocalization: an observational and experimental study. Animal Behaviour, 27, 726-736.
- Fica, A., Gaínza, D., & Ortigosa, P. (2017). Tétanos secundario a mordedura y arañazo de gato en una paciente previamente vacunada. Revista chilena de infectología, 34(2), 181-185.
- Sánchez, A. E. (1998). Algunos antecedentes sobre el origen y la reproducción del gato domestico (Felis catus). Tecnovet, 4(2).