Köpeklerde Kas Atrofisi Sebepleri

Köpeklerde kas atrofisi kas kütlesindeki zayıflama veya aşınma anlamına gelir. Hareket eksikliğinden veya ikincil hastalıklardan kaynaklanabilir.
Köpeklerde Kas Atrofisi Sebepleri
Luz Eduviges Thomas-Romero

Yazan ve doğrulayan biyokimya Luz Eduviges Thomas-Romero.

Son Güncelleme: 21 Aralık, 2022

Köpeklerde kas atrofisi, yani kas dokusu kaybı oldukça yaygın bir durumdur. Bu kas aşınması genellikle bir yaralanma veya hastalık sonucu oluşur. İlk başta fark edilmeyebilir, özellikle de köpeğiniz uzun tüylü ise.

Eğer köpeğiniz cerrahi bir müdahaleden geçtiyse, topallama fark edilir olacaktır. Bundan sonra da atrofi artacak ve daha gözle görülür bir hale gelecektir. Yani iyileşme yerine daha kötü bir durum meydana gelir. Bugün size kas atrofisinin en yaygın sebeplerinden bahsetmek istiyoruz.

Köpeklerde Kas Atrofisi Neden Erken Fark Edilemez?

Köpekler 4 bacakları ile hareket ettikleri için dengeleri çok hassastır. Bir bacakları zarar gördüğünde, bunu rahatlatmak için kendi ağırlıklarını diğer bacaklarına transfer ederler.

Erken aşamalarda fark edilmeyebilir. Fakat, eğer bacaklarına dokunursanız, kas yoğunluğunda bir fark olduğunu hissedersiniz. Bu, kas atrofisini anlama yöntemidir. Bu durum, köpek eğer aşırı acıdan dolayı bacağını kullanamıyorsa yaygın bir şekilde görülür.

Kas atrofisi genelde incelme, zayıflama ve güçsüzleşme şekilde kendini gösterir. Ayrıca çok çeşitli durumların ve hastalıkların bir işareti olabilir. Bu nedenle, eğer köpeğinizin bazı bölgelerde kas kütlesini kaybettiğini fark ederseniz, onu veterinere götürün.

Köpeklerin Normal Yaşlanma Süreci

koltukta yatan kahverengi beyaz köpek

Az miktarda görülmesi doğaldır fakat ilerleyen kas atrofisi köpek yaşlandıkça artmaya başlar. Bunun sebebi büyüme hormonlarının eksikliği ve metabolizmalarının yavaşlamasıdır.

Köpek yaşlandıkça, besin ihtiyaçları değişir ve proteinleri gençliğindeki gibi işleyemez. Bu yüzden, daha yaşlı köpekler eninde sonunda özel bir beslenmeye ihtiyaç duyacaktır. Bu beslenmede de işlenmesi daha kolay proteinler ve kas kütlesini korumalarına faydalı besin kaynakları olmalıdır.

Ek olarak, köpek yaşlandıkça enerji seviyesinin düşmesinden ötürü daha az aktif olur ve bu da kas kaybına yol açabilir. Bunun normal yaşlanma sürecinin bir parçası olduğunu unutmayın. Bu durum genelde kasların daha görünür olduğu kalça kısmında görülür.

Köpeklerde Kas Atrofisi ve Artrit

Kas kütlesindeki azalmanın başka bir sürü sebebi vardır. Atrofi, kronik ağrıdan muzdarip köpeklerin genelde görülen bir semptomudur.

Artrit esas olarak eklemleri etkilese de, kas atrofisine yol açması yaygındır. Artrit, genellikle kalça ve dizlerde osteoartrite yol açan enflamatuvar bir süreçtir. Şiddetli ağrı ve rahatsızlığa neden olur.

Sürekli ağrı bir hayvanın hareket kabiliyetini kısıtlar. Uzun vadede, aktivitedeki azalma kas atrofisine yol açar.

Ağrıyı kontrol altına almak için ilaçlar ve fizyoterapi artritin etkilerini en aza indirebilir ve hasta bir köpeğin aktivitesini iyileştirebilir. En uygun tedavi için veterinerinize danışın.

Benzer Rahatsızlıklara Genetik Yatkınlık

kas atrofisi

Bazı cinslerin yatkın olduğu durumlara karşı daha dikkatli olmalısınız. Örneğin, labrador retrieverler tip 2 kas lifi eksikliğine yatkındır. Genel olarak, ilk yaşlarından önce kas kaybına uğrarlar.

Aynı şekilde, Alman çoban köpeklerinin fibrotik miyopatiye yatkınlığı vardır. Bu, genellikle bir hayvanın uyluk kaslarında kendisini gösteren bir durumdur. Tazı gibi bazı cinsler, eğer kaslarını aşırı zorlamak zorunda kalırsa stres miyopatisinden muzdarip olabilir.

Dejeneratif miyelopati, bir köpeğin omuriliğini ve bacaklarını etkileyen başka bir hastalıktır. Bu durum Alman çoban köpeklerinde yaygındır, ancak diğer cinslerde de görülebilir.

Köpeklerde Kas Atrofisi ve Enflamatuvar Rahatsızlıklar

Kas atrofisi, enfeksiyöz veya otoimmün rahatsızlıklar gibi diğer enflamatuvar hastalıklarla aynı anda ortaya çıkabilir. Bu, tek bir kasta da olabilir, bir grup kasta da görülebilir. Genellikle, bu hastalıklar kendilerini başka diğer semptomlarla birlikte gösterir, böylelikle veteriner doğru teşhisi koyabilir.

Bilmeniz gereken başka bir şey miyozitin(kas enflamasyonu) zaman zaman kas atrofisine yol açabileceğidir. Miyozit, köpeğinizin bağışıklık sisteminin kendi kas dokularına gösterdiği anormal bir reaksiyonunun sonucudur.

Ayrıca bir de, eozinofilik miyozit olarak da adlandırılan, çiğneme kaslarında oluşan miyozit vardır. Otoimmün enflamatuvar bir hastalıktır ve tehlikeli bir durumdur. Köpek, çiğneme kaslarının M2 liflerini tanıyan ve bunlara saldıran antikorlar geliştirir, bu da atrofiye yol açar.

Köpeklerde Kas Atrofisi Semptomları

Aşağıdaki işaretlere ve semptomlara karşı teyakkuzda olun ki hayvan dostunuza zamanında yardım edebilin:

  • Letarji ve apati(uyuşukluk ve hissizlik): Hayvan dostunuz pek hareket etmiyordur.
  • Gevşekleşme: Köpeğinizde daha önceki sertliğini kaybetmiş kaslar var mı diye kontrol edin. Köpeğiniz aynı zamanda daha yumuşak ve zayıf da olabilir.

Bazen bu tipteki bir kas kaybı köpeklerin sadece bazı bölgelerini etkiler. Örneğin, eğer köpeğinizde artrit varsa veya arkadaki bacaklarından birinde bir yaralanma varsa, arkadakilerin inceldiğini, öndekilerin de açığı kapatmak için geliştiğini fark edebilirsiniz. Eğer köpeğinizin bir bacağında kas kaybı olduğundan şüpheleniyorsanız, diğerleri ile karşılaştırın.


Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.


  • Prandi Chevalier, D., Eros Roncone, R., García Guasch, L., & García Arnas, F. (1997). Miopatía del complejo muscular Gracilis-Semitendinoso. Clínica veterinaria de pequeños animales, 17(3), 0143-150.
  • Santelices Iglesias, O. A., & Del Amo, A. Miopatía inflamatoria generalizada asociada a hepatozoonosis en un canino: reporte de un caso.
  • Amieva Garza, D. (2016). Manual de rehabilitación y fisioterapia del miembro pelviano en perros (con pérdida de masa muscular).
  • San Román Ascaso, F., Llorens Pena, M. P., Prandi Chevalier, D., Peña Giménez, M., García Arnas, F., & Franch Serracanta, J. (1988). Miositis eosinofílica en el perro: caso clínico. Clínica veterinaria de pequeños animales, 8(1), 0042-48.
  • Duan, D. (2018). CRISPR alleviates muscular dystrophy in dogs. Nature biomedical engineering, 2(11), 795-796.

Bu metin yalnızca bilgilendirme amaçlı sunulmuştur ve bir profesyonelle görüşmeyi yerine geçmez. Şüpheleriniz varsa, uzmanınıza danışın.