Köpeklerde Wobbler Sendromu: Nedenleri, Semptomları ve Tedavisi

Tüm tanıların yaklaşık % 50'si Doberman, Mastiff ve Büyük Danualarda gerçekleşiyor.
Köpeklerde Wobbler Sendromu: Nedenleri, Semptomları ve Tedavisi
Francisco María García

Yazan ve doğrulayan Aavukat Francisco María García.

Son Güncelleme: 21 Aralık, 2022

Wobbler sendromu ya da servikal spondilomyelopati (CSM), çoğunlukla büyük köpekleri etkileyen spinal bir hastalıktır. Erken tanı, engellilik ve nörolojik bozukluklar gibi durumları önlemek için önemlidir. Bu makalede, nedenlerini, semptomlarını ve nasıl tedavi edileceğini anlatacağız.

Wobbler sendromunun özellikleri ve semptomları

Wobbler sendromu nörolojik hasar veren ve uygun motor fonksiyonlarını önleyen çeşitli dejeneratif hastalıklar içerir. Omurilik ve boyun sinirleri çok fazla sıkıştığında gelişir (myelopati).

Sadece köpek sürekli boyun ağrısı çekmeye başladığında görünür hale gelir. Ne yazık ki, erken teşhis edilmesi zor olan belirsiz bir semptomdur. Bu nedenle çoğu tanı, titreme ve dengelerini kolayca kaybetme gibi daha yoğun nörolojik sorunlar ortaya çıktıktan sonra gerçekleşir. İşte Wobbler sendromunun ana belirtileri:

  • Kararsız, titrek yürüme. Genellikle kısa adımlar atma.
  • Boyunda ağrı ya da sertlik.
  • Omuzlarda ve ön ayaklarda kas kütlesi kaybı.
  • Yorgunluk ve halsizlik.
  • Kısmi ya da genel felç.
  • Ön ve arka bacaklarda şişlik.
  • Kalkarken ve dolaşırken sorun yaşama.

Wobbler sendromu: nedenleri ve genetik faktörler

Miyelopatinin, omuriliğin etrafındaki zayıf kemik yapısı nedeniyle geliştiği bilinmektedir. Genellikle kemik bozukluğunun ya da çıkık bir intervertebral diskin bir sonucudur. Bilmediğimiz şey, bunun Wobbler sendromunun kökeni olduğu. Ancak, şu anda klinik vakalardan edindiğimiz bilgilere göre, genetik yapı kilit bir faktördür.

Tüm tanıların yaklaşık % 50’si Doberman, Mastiff ve Büyük Danualarda gerçekleşiyor. Bu hastalığa yakalanma ihtimali olan diğer ırklar İrlanda kurt köpeği, Basset av köpekleri ve Rottweilerlar.

danua

Genellikle bu durumlarda ağrıyı azaltmak ve köpeğin yaşam kalitesini iyileştirmek için yürüme terapisi yaparlar.

Ameliyattan sonra iyileşme

Tamamen iyileşmeyi garanti etmek için köpeklerin 2-3 aylık bir dinlenme süresine ihtiyaçları vardır. Atlamadıklarından ya da koşmadıklarından emin olmalısınız, çünkü böyle hareketler kemiklerinin tekrar birleşmelerini engelleyebilir. Bu arada, ona yatacak yumuşak bir yer ve oynayabileceği bir şeyler verin. Köpeğinizin kas problemleri ya da başka yaralanmaları olmadığından emin olmak için gözlem altında tutulması genellikle en iyisidir.

Fizik tedavi, iyileşmeyi hızlandırmak ve vücutlarını güçlendirmek için harika bir yoldur. Ayrıca, hareket ve egzersiz eksikliğinden kaynaklı kas kütlesi kaybetme ya da atrofikasyonları engelleyebilir.

Wobbler sendromunu önlemek mümkün mü?

Wobbler sendromunun genetik bir kökeni olduğundan, bunu önlemenin belirli bir yolu yoktur. Yapabilecekleriniz, köpeğinizin vücudunu ve bağışıklık sistemini güçlendirerek sağlıklı kalmasını sağlamak. Bu, dengeli beslendiğinden emin olmak ve düzenli olarak fiziksel aktiviteler yaptırmaktan geçer. Ayrıca koruyucu ilaçlar kullanmanız ve köpeğinizi sıklıkla veterinere götürmeniz gerekir.


Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.


  • da Costa, R. C. (2010). Cervical spondylomyelopathy (Wobbler Syndrome) in dogs. Veterinary Clinics of North America – Small Animal Practice. https://doi.org/10.1016/j.cvsm.2010.06.003

  • De Decker, S., Bhatti, S. F. M., Duchateau, L., Martlé, V. A., Van Soens, I., Van Meervenne, S. A. E., … Van Ham, L. M. L. (2009). Clinical evaluation of 51 dogs treated conservatively for disc-associated wobbler syndrome. Journal of Small Animal Practice. https://doi.org/10.1111/j.1748-5827.2008.00705.x

  • Scott, H., Shihab, N., & Raimondi, F. (2013). Canine wobbler syndrome study. The Veterinary Record. https://doi.org/10.1136/vr.f6532


Bu metin yalnızca bilgilendirme amaçlı sunulmuştur ve bir profesyonelle görüşmeyi yerine geçmez. Şüpheleriniz varsa, uzmanınıza danışın.