Enkele fascinerende omnivore reptielen!

De meeste reptielen kiezen voor een carnivoor dieet, omdat vlees gemakkelijker te metaboliseren is dan plantaardig materiaal. Toch zijn er enkele omnivore en zelfs herbivore soorten die het vermogen hebben ontwikkeld om planten te eten.
Enkele fascinerende omnivore reptielen!
Cesar Paul Gonzalez Gonzalez

Geschreven en geverifieerd door de bioloog Cesar Paul Gonzalez Gonzalez.

Laatste update: 11 december, 2022

Reptielen behoren tot de meest merkwaardige en bizarre gewervelde dieren die er bestaan. In feite is hun uiterlijk vaak opvallend en sommige worden zelfs thuis als huisdier gehouden, Toch stuiten we vaak op problemen met hun dieet, omdat we niet al te goed weten wat ze eten. Net als andere dieren kunnen reptielen herbivoren, frugivoren, carnivoren of zelfs omnivoren zijn. En in dit artikel hebben we 6 fascinerende omnivore reptielen voor je verzameld om je over te verwonderen!

De groep reptielen is nogal divers, en het is niet verwonderlijk dat elk lid een ander dieet heeft naargelang zijn voedingsbehoeften. Lees verder en ontdek enkele prachtige omnivore reptielen!

Welke soorten diëten hebben reptielen?

Het metabolisme van reptielen is heel anders dan dat van andere gewervelde dieren, omdat ze een juiste omgevingstemperatuur nodig hebben om het verteringsproces te kunnen uitvoeren. Dit is op zich niet genoeg om hun voedselkeuze volledig te beperken, maar het beïnvloedt wel hun voedselvoorkeuren. In het algemeen kunnen reptielen, afhankelijk van hun dieet, als volgt worden ingedeeld.

  • Herbivoren. Deze voeden zich alleen met plantaardig materiaal zoals bloemen, bladeren, stengels en wortels.
  • Carnivoren. Deze voeden zich alleen met alle soorten vlees.
  • Insecteneters. Deze worden meestal beschouwd als een subtype van carnivoren die voornamelijk kleine ongewervelde dieren, zoals insecten, eten.
  • Frugivoren. Deze worden ook beschouwd als een subtype van herbivoren, omdat ze vruchten eten.
  • Alleseters. Een classificatie die dieren groepeert die elk soort voedsel kunnen consumeren, van vlees en plantaardig materiaal tot aas (ontbindend organisch materiaal).

Omnivore reptielen

Bladeren, grassen en stengels zijn meestal een van de moeilijkst te verteren voedselbronnen, omdat ze bestaan uit vezels die zeer resistent zijn tegen vertering. Daarom zijn reptielen zelden herbivoor of omnivoor. Toch zijn er verschillende soorten die graag plantaardig materiaal aan hun dieet toevoegen, zoals de volgende.

1. Baardagame (Pogona vitticeps)

De baardagame is een reptielensoort die bekend staat om zijn puntige schubben op zijn nek, die sterk lijken op een “baard.” In het wild voeden ze zich met een breed scala aan middelen, waaronder bloemen, stengels, bladeren, vruchten, insecten en kleine knaagdieren.

Omdat de baardagaam een eigenaardig uiterlijk heeft en vrij klein is in vergelijking met andere reptielen, is het logisch dat hij als een goed exotisch huisdier wordt beschouwd. Het enige probleem is dat zijn dieet zeer zorgvuldig beheerd moet worden, omdat een overmaat aan bepaald voedsel schadelijk kan zijn voor zijn gezondheid.

Baardagame
Pogona vitticeps.

2. Balearenhagedis (Podarcis lilfordi)

De Balearenhagedis is een bekend reptiel van de eilanden Mallorca en Menorca. Hoewel zijn dieet voornamelijk gebaseerd is op insecten en andere geleedpotigen, wordt hij meer beschouwd als een opportunistische soort. Hij eet namelijk ook stuifmeel, nectar, planten en zelfs aas.

3. Korsthagedis (Timon lepidus)

De korsthagedis is een van de langste reptielen van Europa en kan 80 tot 90 centimeter lang worden. Hoewel hij zich bij voorkeur voedt met insecten, kan hij ook bessen, vruchten en andere grote prooien zoals knaagdieren en zelfs hagedissen eten.

Enkele fascinerende omnivore reptielen
Timon lepidus.

4. Doornstaartagamen (Uromastyx geyri) 

Ook wel  Sahara doornstaartagame genoemd, naast andere namen, wordt deze hagedissensoort gekenmerkt door een breed lichaam en uitstekende, stekelige schubben op de staart.

Het dieet van de exemplaren varieert enigszins afhankelijk van het ontwikkelingsstadium van de exemplaren, als ze jong zijn hebben ze een voorkeur voor het eten van insecten, terwijl ze op volwassen leeftijd bladeren, granen, vruchten en bloemen eten. Dit beperkt hen niet, want ze voeden zich met alle middelen die op dat moment beschikbaar zijn.

5. Schildpadden (Testudines)

Het dieet van schildpadden varieert enigszins afhankelijk van de soort. Als algemene regel geldt echter dat landschildpadden (landschildpadden) herbivoor zijn en waterschildpadden omnivoor. Natuurlijk hebben de meeste een voorkeur voor een bepaald voedsel, maar voor zover het in het water levende schildpadden betreft, eten ze meestal algen, weekdieren, schaaldieren en vissen.

Enkele fascinerende omnivore reptielen
Testudines.

6. Groene leguaan (Iguana iguana)

De groene leguaan is een van de bekendste soorten van de familie Iguanidae. Deze familie bestaat uit grote hagedissen met semi-arboreale of semi-aquatische gewoonten. Hoewel velen deze dieren als herbivoor beschouwen, eten ze soms enkele ongewervelde dieren om hun voedingsbehoeften aan te vullen.

Zoals te zien is, verandert het dieet van reptielen al naargelang de omstandigheden van hun habitat en de beschikbaarheid van hun hulpbronnen. In feite is omnivoor een extra strategie om het voortbestaan van de soort te garanderen, omdat hij zich daardoor niet beperkt tot slechts één soort voedsel. Zo hebben soorten meer alternatieven om tijden van voedselschaarste het hoofd te bieden.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Hirth, H. F. (1963). Some apects of the natural history of Iguana iguana on a tropical strand. Ecology, 44(3), 613-615.
  • Salem, S. B., Miles, D. B., Alm-Eldeen, A. A., & Kandyel, R. M. (2017). Comparative histological characterization of the tongue in two reptiles, Scincus scincus (Scincidae) and Uromastyx ornata (Agamidae) in relation to diet. Egypt. J. Exp. Biol.(Zool.), 13(2), 319-327.
  • Oonincx, D. G. A. B., Van Leeuwen, J. P., Hendriks, W. H., & Van der Poel, A. F. B. (2015). The diet of free‐roaming Australian central bearded dragons (Pogona vitticeps). Zoo Biology, 34(3), 271-277.
  • Perez-Cembranos, A., Leon, A., & Perez-Mellado, V. (2016). Omnivory of an insular lizard: sources of variation in the diet of Podarcis lilfordi (Squamata, Lacertidae). PloS one, 11(2), e0148947.

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.