Interessante feiten over insectenetende microzoogdieren
Insectenetende microzoogdieren voeden zich niet beslist uitsluitend met insecten. In plaats daarvan kunnen ze ook wormen, vis of groenten consumeren. Veel van deze kleine zoogdieren zijn echter afhankelijk van insecten als fundamenteel onderdeel van hun dieet.
Er zijn echter andere dieren die een gevarieerder dieet volgen en dit met eiwitten van insecten aanvullen. Dit geldt vooral tijdens het broedseizoen en het paarseizoen.
Deze dieren vormen een van de meest talrijke zoogdiergroepen ter wereld. Door hun kleine formaat en hun vruchtbare karakter vermenigvuldigen ze zich met groot gemak.
Insectenetende microzoogdieren: algemene informatie
Bijna alle insectenetende microzoogdieren zijn nachtdieren, wat betekent dat ze ‘s nachts het meest actief zijn. Hun zicht is daarom meestal niet erg scherp.
Ze beschikken echter over bepaalde afweermechanismen die hun slechte zicht goedmaken. Ze hebben bijvoorbeeld stekels of klieren die onaangename stoffen afscheiden, die beide in het donker van pas komen.
Welke insectenetende microzoogdieren kunnen we in de natuur vinden?
De talrijke soorten spitsmuizen
Van de gewone spitsmuis, tot de grotere huisspitsmuis (Crocidura russula), tot de dwergspitsmuis (Sorex minutus), en vele andere soorten… Deze kleine zoogdieren vormen een zeer diverse groep dieren.
Een van de meest interessante feiten over spitsmuizen heeft met hun jongen te maken. Wanneer babyspitsmuizen hun ogen openen en vacht krijgen, dan verlaten ze hun nest en lopen ze in één front. Met andere woorden, babyspitsmuizen grijpen zich vast aan de staart van de spitsmuis ervoor.
De familie Talpidae: een andere groep insectenetende zoogdieren
De meest populaire vertegenwoordiger van deze familie van zoogdieren is de mol. We herkennen deze dieren aan hun tanden, hun robuuste en halfcilindrische lichamen en de krachtige klauwen die ze gebruiken om te graven.
Mollen leven in volledige duisternis en hebben daarom zeer kleine en soms zelfs niet-bestaande ogen. Mollen zijn zo vraatzuchtig dat ze sterven als ze meer dan 12 uur niet eten. In feite moeten ze elke dag driemaal hun gewicht aan voedsel eten.
Een van de vreemdste soorten in de familie Talpidae is de stermol (Condylura cristata) die in Noord-Amerika voorkomt. Hun lange snuiten eindigen in een schijf omgeven door vleeskleurige tentakels.
Deze vreemde en ietwat groteske aanhangsel opent, sluit, krult en schudt. Deze mollen gebruiken hun unieke snuit om zich een weg te banen en de aanwezigheid van wormen en larven te detecteren die ze als voedsel kunnen gebruiken.
Het zijn uitstekende zwemmers, ze leven in de buurt van rivieren en moerassen en gebruiken hun brede voeten als roeispanen.
Het eigenaardige geval van egels
Egels hebben een lichaam dat door lange en dichte stekels wordt beschermd. Wanneer deze dieren zich opkrullen, dan veranderen ze dus in een bal van stekels die de meest kwetsbare delen van hun lichaam tegen roofdieren beschermen.
Aangezien ze hierdoor gemakkelijk op weerloze kleine dieren kunnen lijken, staat dit in schril contrast met het feit dat ze een schrik zijn voor slangen:
- Egels zijn immuun voor slangengif.
- Ze zijn sneller en wendbaarder dan slangen.
- Egels hebben zeer effectieve instincten voor de reacties van hun vijand.
- Ze kunnen hun hoofd plat maken en slangen volledig verslinden, zelfs voordat die met kronkelen stoppen.
De agouta, een van de meest interessante insectenetende microzoogdieren
De agouta, Solenodon paradoxus, is inheems in de Dominicaanse Republiek en Haïti en wordt met uitsterven bedreigd. Hij ziet er heel vreemd uit, want hij lijkt qua grootte en uiterlijk op een dikke rat, maar hij heeft een snuit die erg lang is voor zo’n kort lichaam.
De vacht van de agouta is geel aan de voorkant en zwart aan de achterkant. Dit dier slaapt overdag verborgen en komt bij zonsondergang naar buiten om op wormen, insecten, amfibieën, weekdieren, enz. te jagen. Hij vernietigt zijn prooi met zijn klauwen voordat hij ze in zijn mond steekt en angstaanjagende krijsen laat horen.
Insectenetende microzoogdieren van het Iberisch schiereiland
De Pyreneese desman (Galemys pyrenaicus) ziet eruit als een muis maar behoort eigenlijk tot de mollenfamilie. Deze kleine zoogdieren hebben echter bepaalde anatomische kenmerken waardoor ze zich van mollen onderscheiden. Hun voeten hebben bijvoorbeeld gedeeltelijk zwemvliezen.
De Pyreneese desman is een waterinsecteneter die langs rivieren en stromen en aan de oevers van meren en vijvers van het Iberisch schiereiland leeft leeft. Het gebruikt de holen van andere dieren, omdat hij niet zelf kan graven.
Kunnen insectenetende microzoogdieren plagen worden?
De vijf groepen insectenetende microzoogdieren die we in het artikel van vandaag noemden, zijn zeer wijdverspreid van aard. Ze zijn bovendien erg belangrijk op ecologisch niveau, omdat ze deel uitmaken van de biodiversiteit van de planeet. Ze helpen daarnaast ook om insectenplagen onder controle te houden.
Het probleem is echter dat ze gezien hun grote vermogen om zich voort te planten zelf ook de potentie hebben om een plaag te worden.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Insectívoro [Internet]. Es.wikipedia.org. [cited 15 February 2020]. Available from: https://es.wikipedia.org/wiki/Insect%C3%ADvoro
- Pérez Más E. Mamíferos. [Barcelona]: Bruguera; 1978.