De blauwe reiger: habitat, kenmerken en rariteiten
De blauwe reiger is een grote langnekvogel die in de oude wereld leeft. Omdat hij aquatische gewoonten heeft, zie je hem vaak in het water of aan de waterkant. Hij verlaat echter ook zijn habitat om te migreren, op zoek naar warmere klimaten.
De wetenschappelijke naam van deze soort is Ardea cinerea. Hij behoort tot de familie Ardeidae, die verschillende soorten reigers, zilverreigers en nachtreigers omvat. Ze worden allemaal gekenmerkt door hun slanke, hoge lichaam en een lange, flexibele nek die hen onderscheidt van andere vogels. Lees verder om meer te ontdekken over dit fascinerende dier.
Habitat en verspreiding
De verspreiding van de blauwe reiger is zeer uitgestrekt in het oude continent, want hij beslaat van nature een groot deel van Eurazië en Afrika. Er zijn echter ook exemplaren gesignaleerd in Noord-Amerika (Engelse link), Australië en Groenland.
Zoals gezegd is deze vogel aquatisch en sterk afhankelijk van het bestaan van een watermassa (zoet of zout). Daarom is hij te vinden in estuaria, rivieren, meren, moerassen en bij de zee, hoewel hij de voorkeur geeft aan ondiepe gebieden, omdat hij dan gemakkelijker zijn voedsel kan vangen.
Fysieke kenmerken van de blauwe reiger
De blauwe reiger heeft een langgerekt lichaam dat tussen de 84 en 102 centimeter hoog is, met een spanwijdte van 155 tot 175 centimeter. Hij is echter slank gebouwd en weegt nauwelijks meer dan een kilo. Bovendien heeft hij een kleine snavel, zijn nek is flexibel, en hij kan hem verlengen of samentrekken om de omvang van zijn bewegingen te vergroten.
In tegenstelling tot andere watervogels drijft of zwemt de blauwe reiger meestal niet in de wateren die hij bewoont, maar stopt hij in ondiepe gebieden om zich te voeden. In feite helpen zijn lange poten hem om zichzelf te ondersteunen zonder dat zijn verenkleed nat wordt.
Wat zijn kleur betreft, deze vogel heeft een grijs verenkleed over zijn hele lichaam, met enkele zwarte en witte vlekken op zijn kop en op de omtrek van zijn ledematen. Ook is niet al zijn verenkleed glad; hij heeft enkele lange, pluizige veren op zijn kuif en nek, waardoor het lijkt alsof hij een kuif en baard heeft.
Gedrag
Een merkwaardig aspect van de blauwe reiger is dat de beschikbaarheid van middelen zijn gedrag beïnvloedt. Als er genoeg voedsel is voor iedereen, leven ze vreedzaam samen met andere vogels. Maar zodra het voedsel schaars wordt, worden ze agressief, zelfs binnen het nest. Dit kan leiden tot kindermoord, een van de belangrijkste oorzaken van sterfte (Engelse link) bij kuikens.
Reigers hebben ook een eigenaardige manier om hun ontevredenheid met soortgenoten te tonen: ze heffen hun kuiven op als teken van agressiviteit en territorialiteit. Sommige bewegen zelfs hun flexibele nek om het signaal nog duidelijker te maken en indringers zo snel mogelijk weg te krijgen.
Het dieet van de blauwe reiger
Het dieet van de blauwe reiger bestaat uit verschillende soorten vis, hoewel hij soms ook andere prooien eet, zoals insecten, schaaldieren, kikkers en sommige kleine zoogdieren. Zijn jachttechniek is gebaseerd op het wachten tot er een vis voorbij komt en deze met een snelle beweging te vangen. Daarom is het normaal om hem lange tijd in het midden van een watermassa te zien staan.
Voortplanting
Het broedseizoen van de blauwe reiger begint in februari en eindigt in juni. In het begin verspreiden de mannetjes zich over het hele territorium op zoek naar een goede nestplaats in de bomen. Zodra ze die gevonden hebben, beginnen ze verschillende vocalisaties uit te stoten om potentiële partners aan te trekken.
In tegenstelling tot wat bij andere vogels gebeurt, kunnen bij deze soort niet alleen de vrouwtjes kiezen, maar beslissen ook de mannetjes of ze hun partner accepteren of niet. Als beiden elkaar “accepteren”, begint het mannetje met zijn hele lichaam te “dansen” om te proberen het vrouwtje te laten instemmen met paren.
Als het paar elkaar begint te verzorgen, betekent dit dat ze hun relatie hebben geformaliseerd en niet uit elkaar zullen gaan, tenzij een van hen sterft (monogamie). Na de balts beginnen de twee met nestbouw (Engelse link) en het vrouwtje zal 3 tot 5 eieren per seizoen leggen. De jongen komen gemiddeld na 26 dagen uit. Ze worden door hun ouders verzorgd tot ze zelfstandig zijn (na ongeveer 14 weken).
Zoals je kunt zien is de blauwe reiger een veelvoorkomende en interessante oude-wereldsoort. Hoewel hij veel fysieke kenmerken deelt met andere reigers, valt deze op door zijn gedrag en zijn eigenaardige volumineuze verenkleed. Deze prachtige vogel is een krachtig voorbeeld van hoe wonderlijk en complex de natuur kan zijn.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Dimalexis, A., Pyrovetsi, M., & Sgardelis, S. (1997). Foraging ecology of the grey heron (Ardea cinerea), great egret (Ardea alba) and little egret (Egretta garzetta) in response to habitat, at 2 Greek wetlands. Colonial waterbirds, 261-272.
- Jakubas, D. (2005). Factors affecting the breeding success of the grey heron (Ardea cinerea) in northern Poland. Journal of Ornithology, 146(1), 27-33.
- Renner, M., & Linegar, P. D. (2007). The first specimen record of Gray Heron (Ardea cinerea) for North America. The Wilson Journal of Ornithology, 119(1), 134-136.
- Butler, R. W. (1991). Habitat selection and time of breeding in the great blue heron,(Ardea herodias) (Doctoral dissertation, University of British Columbia).
- Marion, L. (1989). Territorial feeding and colonial breeding are not mutually exclusive: the case of the Grey Heron (Ardea cinerea). The Journal of Animal Ecology, 693-710.
- Bower, J. and D. Rabago. (2012). “Ardea cinerea” (On-line), Animal Diversity Web. Recuperado el 19 de enero de 2023, disponible en: https://animaldiversity.org/accounts/Ardea_cinerea/