Kenmerken van de gewone zeehond

Hij is nogal onhandig op het land, het lichaam van gewone zeehonden is dan ook van nature ontworpen om te zwemmen.

De gewone zeehond bewoont de gematigde en koudwaterkusten, en is de meest verspreide soort vinpotigen ter wereld. Lees verder om er meer over te weten te komen.

Uiterlijke kenmerken van de gewone zeehond

Zijn wetenschappelijke naam is Phoca vitulina en zijn lichaam kan grijs, kaneelbruin of gewoon bruin zijn. Elk exemplaar heeft een uniek patroon van donkere vlekken over het hele lichaam. Deze vlekken kunnen zwart of bruin zijn, maar de buik is altijd licht.

Een van de belangrijkste kenmerken van een gewone zeehond zijn de v-vormige neusgaten. Bovendien hebben ze geen oren en ook geen oorschelpen.

Volwassen dieren kunnen tot 130 kilo wegen en zijn bijna 2 meter lang. De vrouwtjes zijn kleiner dan de mannetjes, maar ze kunnen langer leven. Zeehonden kunnen 25 tot 35 jaar worden. De levensduur van de mannetjes is korter door de stress die ze elk jaar moeten doorstaan voor de voortplanting.

Ook al lijken ze een beetje onhandig als ze zich op het droge voortbewegen, met hun kleine, flexibele voorpoten met vijf tenen kunnen ze heel snel zwemmen.

Zijn pels is kort, maar hij vervult zijn functie van bescherming van de huid van de gewone zeehond tegen de zon. Het houdt ook hun lichaam vochtig, dank ze de afscheiding van hun talgklieren. Dit is een perfect systeem om hen in staat te stellen makkelijker te zwemmen en door het water te glijden.

Habitat en voeding

De populatie van de gewone zeehond wordt geschat op 500.000, en is dus geen bedreigde diersoort. Uitzondering hierop zijn de zeehonden die leven in de Oostzee, Hokkaido en Groenland, waar velen van hen sterven ten gevolge van illegale visserij en commerciële jacht.

Er zijn momenteel vijf ondersoorten gevlekte zeehonden of gewone zeehonden:

• West-Atlantische gewone zeehond (leeft in Noord-Amerika)
• Ungava-robben (komen oorspronkelijk uit Oost-Canada)
• Gewone zeehonden van de Stille Oceaan (van westelijk Noord-Amerika)
• Gewone zeehond (Noordelijke Atlantische en Grote Oceaan)
• Oost-Atlantische gewone zeehonden (komen voor in Europa en Azië, en zijn de bekendste)

Wanneer het tijd is om te eten, is de gewone zeehond bekend om zijn vermogen om zijn prooi te vangen terwijl hij met hoge snelheid zwemt. De soorten die deel uitmaken van hun dieet zijn onder andere:

• ansjovis
• haring
• zeebaars
• kabeljauw
• garnalen
• inktvis

De zeehonden kunnen tot 10 minuten duiken zonder naar de oppervlakte te komen om adem te halen, waarbij ze in die tijd tot een halve kilometer onder water kunnen komen. Het is voor hen ook een fluitje van een cent om tot 20 meter onder water te duiken om te vissen.

Het gedrag van de gewone zeehond

Gewone zeehonden zijn zeer gehecht aan hun familie, en worden altijd in groepen gezien. Hierdoor zijn ze beter beschermd tegen roofdieren. Het is ook een kuddedier en polygame soort, waarvan de vrouwtjes geslachtsrijp zijn als ze twee jaar oud zijn. De mannetjes zijn er pas klaar voor als ze vijf jaar oud zijn.

Om te paren, vechten de mannetjes met elkaar in het water, en de “winnaars” hebben het recht om met de vrouwtjes te paren. De vrouwtjes verkiezen enkel de sterkste exemplaren.

De moeders – die één keer per jaar bevallen na een draagtijd van 11 maanden – zijn de enigen die voor de jongen moeten zorgen. De zeehondenbaby’s wegen ongeveer 1,5 kilo en enkele uren na hun geboorte zwemmen en duiken ze al in het water. In slechts vier weken verdrievoudigen ze in omvang, dank ze hun inname van vetrijke melk.

Tijdens de ruiperiode brengen ze veel tijd aan de kust door, rondhangend. Hoewel ze zich tot 30 kilometer van hun thuisbasis kunnen verwijderen en verscheidene dagen op zee kunnen doorbrengen, keren ze na het eten altijd naar dezelfde plaats terug.

De gebieden die deze vinpotigen uitkiezen om hun gezin te stichten zijn rotsachtige en ruwe kusten, maar ook zandstranden. Hun gewoonten kunnen veranderen door de aanwezigheid van de mens in hun omgeving. Wanneer ze gevaar bespeuren duiken ze snel het water in.

De gewone zeehond is een verbazingwekkend dier. Bovendien heeft hij sensorachtige snorharen die onder water trillingen waarnemen. Een ander interessant feit is dat elk van hen tot 20 pond voedsel per dag kan eten!