Mijn hond heeft plastic gegeten: wat moet ik doen?

Soms eist de nieuwsgierigheid van een hond zijn tol. Als je hond plastic heeft opgegeten en je weet niet wat je moet doen, lees dan verder.
Mijn hond heeft plastic gegeten: wat moet ik doen?
Samuel Sanchez

Geschreven en geverifieerd door de bioloog Samuel Sanchez.

Laatste update: 04 oktober, 2022

Als je vermoedt dat je hond plastic heeft gegeten en je weet niet wat je moet doen, dan is een bezoek aan de dierenarts de eerste stap die elke eigenaar zou moeten nemen. Het is echter soms moeilijk om dit soort onregelmatigheden bij honden te ontdekken. Dat komt omdat ze hun pijn of ongemak verbergen totdat er zichtbare en zeer verontrustende symptomen verschijnen.

Het inslikken van vreemde voorwerpen is iets waar bijna elke eigenaar minstens één keer in zijn leven mee te maken krijgt, vooral als hij met een puppy leeft. Hier lees je wat je moet doen als je hond besluit te snoepen van een stuk plastic. Mis het niet!

Waarom heeft mijn hond plastic gegeten?

De term “plastic” verwijst naar een materiaal dat bestaat uit organische of synthetische verbindingen die de eigenschap hebben kneedbaar te zijn. Het kan dus op verschillende manieren tot vaste voorwerpen worden gevormd. Dit materiaal is in elke kamer van het huis aanwezig: waterflessen, bakjes, tupperware, buizen, bloempotten en vele andere dingen.

Plastic is niet verteerbaar en kan na inname darmverstoppingen veroorzaken. Honden die ijverig voorwerpen eten die geen voedingswaarde hebben, krijgen de diagnose pica syndroom (Engelse link), en plastic kan behoren tot de items op hun nieuwe menu. Een hond ontwikkelt deze aandoening meestal om de volgende redenen:

  • Voedingstekorten en andere medische problemen. Sommige dieren eten inerte materie (zoals stenen en aarde) om voedingstekorten op te heffen. Soms, als de hond extreme honger heeft, neemt hij het eerste wat hij in zijn bek vindt.
  • Verveling en gebrek aan omgevingsverrijking. Honden hebben zeer scherpe zintuigen voor horen en ruiken, naast een lichaam dat dagelijks grote energie-uitgaven vereist. Als de hond de hele dag thuis is en niet gestimuleerd wordt, kan hij zijn angst loslaten door op vaste dingen te kauwen, ook die van plastic.
  • Tandgroei. Honden bijten (bijna) alles op hun pad terwijl ze hun gebit ontwikkelen. Het is belangrijk om hun aandacht te verleggen naar veilige materialen waarop ze kunnen bijten, die altijd voor deze ontwikkelingsfase ontworpen zijn.
  • Angst: Zoals studies (Engelse link) aantonen heeft tot 72,5% van de honden angstgerelateerde trekken. Angst kan gekanaliseerd worden door het eten van vreemde voorwerpen.

Je bent misschien ook geïnteresseerd in:
10 geneesmiddelen om angst bij honden te behandelen

Uiteindelijk, als je hond plastic heeft gegeten en dat voortdurend doet, kan hij lijden aan een obsessief-compulsieve stoornis (OCS) of een soortgelijke emotionele stoornis. Dit kan gepaard gaan met andere handelingen, zoals het herhaaldelijk uitvoeren van betekenisloze bewegingen (stereotypieën).

Hond met plastic fles

De gevolgen van plasticinname bij honden

Als je hond plastic heeft gegeten, kan dat verschillende aandoeningen veroorzaken (of meer dan één tegelijk). Van de mogelijke gevolgen van het inslikken van een onoplosbaar materiaal benadrukken we de volgende:

  • Als het stuk plastic groot is, kan het verstikking bij de hond veroorzaken, omdat het vast komt te zitten in zijn bek of slokdarmkanaal. Soms kan het dier door hoesten en regurgiteren het probleem zelf oplossen.
  • Als het lukt om het plastic door de slokdarm en de maag te krijgen, is het mogelijk dat het vast komt te zitten in de darmen. Dit veroorzaakt een darmverstopping die de doorgang van voedsel en water door het spijsverteringsstelsel van de hond verhindert.
  • Als het stuk scherp is of punten heeft, kan het kloven en laesies veroorzaken in de mond, slokdarm, maag, darmen of endeldarm van het dier.
  • Het plastic kan chemische resten van andere stoffen bevatten, waardoor vergiftiging ontstaat.

Zoals je kunt zien, zijn alle effecten die het inslikken van plastic op je hond kan hebben gastro-intestinaal van aard. Hoewel het in eerste instantie goed lijkt te gaan na het inslikken van een stuk plastic, is het in alle gevallen het beste om een dierenarts te bezoeken om toekomstige complicaties te voorkomen.

Soorten plastic die een hond zou kunnen inslikken

In onze huizen zijn gemakkelijk veel verschillende soorten plastic te vinden, waarvan sommige gevaarlijker zijn dan andere als ze worden ingeslikt. Enkele waarop de hond zou kunnen kauwen, of die hij per ongeluk zou kunnen inslikken, zijn:

1. Plastic zakken

Deze zijn aantrekkelijk omdat ze meestal voedsel bevatten, wat de hond aanmoedigt ze op te eten. Hoewel het ogenschijnlijk “zachte” voorwerpen zijn die zonder problemen door het spijsverteringsstelsel van de hond zouden kunnen gaan, is het ook mogelijk dat ze darmverstoppingen veroorzaken.

2. Plastic pennen

Dit voorwerp is gemaakt van een soort hard plastic, dat de darm zou kunnen versplinteren en perforeren. Bovendien kan de simpele handeling van het kauwen op de pen ertoe leiden dat de hond enkele gevaarlijke fragmenten binnenkrijgt, dus voorzichtigheid is geboden met dit voorwerp.

Opgemerkt moet worden dat de inkt in plastic pennen geen risico vormt, tenzij in overmaat geconsumeerd. Toch is het belangrijk om ervoor te zorgen dat symptomen als voortdurend kokhalzen, overmatig speekselen of buikpijn niet optreden. Doen ze dat wel, ga dan zo snel mogelijk naar de dierenarts.

3. Harde kunststoffen (speelgoed, lego, of plastic figuren)

Sommige harde plastic figuren zijn klein genoeg voor een hond om per ongeluk in te slikken. In deze gevallen zal de ernst sterk afhangen van de vorm en textuur van de voorwerpen, want als ze een punt hebben, kunnen ze de darm perforeren.

Hoewel het waar is dat kleine figuurtjes zonder problemen uit het lichaam van een hond kunnen worden uitgescheiden, is het niet altijd mogelijk om de resultaten te voorspellen. Ga dus voor de zekerheid naar een specialist om de situatie van je huisdier na te gaan.

Welke symptomen kan je hond vertonen als hij plastic eet?

Zoals je misschien hebt gemerkt, zijn er verschillende medische aandoeningen die het gevolg kunnen zijn van het inslikken van plastic bij honden. Als het plastic in de bek of slokdarm terechtkomt, zullen de symptomen vooral ademhalingssymptomen zijn:

  • moeite met het sluiten van de bek.
  • klinische tekenen van verstikking.
  • strekken van de nek.
  • hoesten.
  • uiteindelijk bewustzijnsverlies.

Als het plastic in de maag of darm terechtkomt, zijn de verwachte symptomen als volgt:

  • Braken
  • Diarree
  • Buikzwelling
  • Verlies van eetlust
  • Constipatie
  • Lethargie
  • Gedragsveranderingen
  • Algemeen ongemak
  • Constant tranen

Als de ontlasting en het braaksel van de hond bloed vertonen, heeft het plastic hoogstwaarschijnlijk enige schade aan interne weefsels toegebracht. In dat geval kun je je huisdier het beste onmiddellijk naar een dierenarts brengen.

Soms zullen honden het stukje plastic uitspugen of uitscheiden met hun ontlasting als het erg klein is. Controleer de hond altijd om er zeker van te zijn dat dit het geval is.

Is het mogelijk dat een hond zonder problemen plastic uitscheidt?

Zoals hierboven vermeld, is het in sommige gevallen mogelijk dat het plastic voorwerp uit het lichaam van de hond komt zonder problemen te veroorzaken.

Het kan echter enkele dagen duren voordat het lichaam de brokstukken via de ontlasting heeft verwijderd. Je kunt de uitkomst van deze situatie niet voorspellen. Daarom is het altijd aan te raden om naar een dierenarts te gaan om de situatie te controleren.

Moet ik mijn hond laten braken?

In het algemeen is het nooit een goed idee om te proberen je hond te laten braken als hij plastic (of een ander vreemd voorwerp) heeft gegeten. Als het plastic vastzit in de slokdarm, kunnen de door deze actie veroorzaakte spiersamentrekkingen ervoor zorgen dat het voorwerp het slokdarmweefsel verder scheurt. Bovendien is er een risico op aspiratiepneumonie.

Als het braaksel naar de longen reist, verergert de situatie dramatisch.

Zijn er huismiddeltjes voor deze gevallen?

Het is belangrijk om te benadrukken dat als je hond wat voor plastic dan ook eet, je nooit huismiddeltjes moet gebruiken. Houd er rekening mee dat het voorwerp vast kan komen te zitten of een deel van het spijsverteringsstelsel kan perforeren. Daarnaast kan de inname van enig voedsel kan de situatie verergeren.

Natuurlijk weet je in sommige gevallen niet of het huisdier plastic heeft gegeten. Bij het geringste vermoeden kun je echter het beste een dierenarts bezoeken om deze situatie uit te sluiten of te bevestigen. Het leven van je huisdier kan in gevaar zijn, dus beknibbel niet op de kosten.

De enige mogelijke oplossing: ga naar de dierenarts

Als je hond plastic heeft gegeten en het niet onmiddellijk heeft kunnen uitspugen, kun je het beste naar de dierenarts gaan. Zodra je bij de kliniek bent aangekomen, vertel je de professional welk soort materiaal de hond heeft gegeten (vorm en samenstelling indien mogelijk). Ook moet je melden welke symptomen hij tot nu toe heeft gehad.

Om te begrijpen hoe ernstig het geval is, zal het nodig zijn om tests uit te voeren om te ontdekken waar het plastic voorwerp zich bevindt, zoals:

  • Röntgenfoto’s
  • Echografie van de buik
  • Röntgenfoto’s met contrast
  • Endoscopieën
  • Computertomografie (CT)

Als het vreemde voorwerp eenmaal is opgespoord, is het misschien mogelijk om het uit het lichaam van de hond te verwijderen door middel van een endoscoop, oraal of rectaal. Als de situatie bijzonder delicaat is, is volledige chirurgische verwijdering nodig, met algemene verdoving en opening van de aangetaste weefsels.

Na de procedure is het meestal nodig om antibiotica voor te schrijven om infecties te voorkomen.

Een hond wordt geopereerd

Prognose

In het beste geval heeft je hond geen enkele vorm van extractie nodig en zal hij het stuk plastic dat hij gegeten heeft via zijn ontlasting uitdrijven. Dit zal echter alleen gebeuren als het voorwerp niet scherp is, en als het klein genoeg is. Het leven van je huisdier is niet in gevaar en het zal volledig herstellen.

De ernstigste gevallen zijn echter die waarin het plastic een deel van het spijsverteringsstelsel perforeert of beschadigt. Dit kan verschillende risiconiveaus hebben, afhankelijk van het getroffen gebied en eventuele vertragingen voordat de hond werd behandeld. Dus zal de dierenarts de juiste maatregelen nemen.

De beste behandeling is preventie

Als je hond plastic heeft gegeten en je hebt de hele procedure om dit aan te pakken al doorlopen, dan heb je een waardevolle les geleerd. Let goed op je hond, en houd hem uit de buurt van voorwerpen die hij in één hap zou kunnen opslokken. Dit geldt vooral voor pups. Die zullen eerder dingen eten die niet verteerbaar zijn.

Als je hond dit soort gedrag vertoont dat niet vanuit voedingsoogpunt te verklaren is, dan heb je misschien de hulp van een hondentrainer nodig. Gelukkig kunnen pica en dwangstoornissen worden opgelost met de juiste behandeling.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Torre, D. M., Labato, M. A., Rossi, T., Foley, C., & O’Toole, T. E. (2008). Treatment of a dog with severe baclofen intoxication using hemodialysis and mechanical ventilation. Journal of Veterinary Emergency and Critical Care, 18(3), 312-318.
  • Salonen, M., Sulkama, S., Mikkola, S., Puurunen, J., Hakanen, E., Tiira, K., … & Lohi, H. (2020). Prevalence, comorbidity, and breed differences in canine anxiety in 13,700 Finnish pet dogs. Scientific reports, 10(1), 1-11.
  • Help – My Dog Ate Plastic! What Should I Do?, K9 of mine. Recogido a 9 de agosto en https://www.k9ofmine.com/dog-ate-plastic/#:~:text=Plastic%20can%20cause%20a%20few,for%20dogs%20who%20eat%20it.&text=Plastic%20can%20cause%20an%20intestinal,%2C%20stomach%2C%20intestines%20or%20rectum.

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.