Inflammatoire darmziekte bij katten: symptomen en behandeling

De diagnose inflammatoire darmziekte bij katten vereist het uitsluiten van vele andere aandoeningen. Leer hier meer over deze kwaal.
Inflammatoire darmziekte bij katten: symptomen en behandeling

Laatste update: 30 november, 2021

Een inflammatoire darmziekte bij katten vormt de belangrijkste oorzaak van spijsverteringsproblemen bij katachtigen.

Het is niet zozeer een ziekte op zich als wel een reeks idiopathische aandoeningen, dat wil zeggen een reeks medische gebeurtenissen waarvan het optreden geen welomschreven oorzaak heeft.

Daarom vereist deze ziekte een nauwkeurige diagnose en de aandacht van de eigenaars, want de symptomen laten voorbijgaan kan tot chronische aandoeningen leiden en het leven van de kat in gevaar brengen. In dit artikel heb je alle basisinformatie die je nodig hebt om te weten welke tekenen je niet mag negeren. Mis het niet.

Wat is inflammatoire darmziekte bij katten?

Inflammatoire darmziekte bij katten of IBD is een aandoening die gekenmerkt wordt door aanhoudende problemen met de spijsvertering die gepaard gaan met ontsteking van het maag-darmkanaal. Dit gebeurt doordat ontstekingscellen zich ophopen in het getroffen gebied, hetzij lymfocyten, macrofagen, of eosinofielen.

Het is een ziekte met perioden van verergering en verbetering. Bovendien tast deze ontsteking van het maag-darmkanaal het vermogen van het dier aan om voedingsstoffen op te nemen. Als men het laat voortschrijden, ontstaan er vroeg of laat voedingstekorten.

Het treft meestal katten van middelbare leeftijd (vanaf ongeveer 6-7 jaar). Het kan echter ook jongere exemplaren treffen.

Een etende kat

Oorzaken van de ziekte

De oorzaken zijn nog niet duidelijk vastgesteld, zelfs niet met al het onderzoek dat naar deze aandoening bij katten is gedaan. Men denkt dat het een abnormale wisselwerking is tussen het immuunsysteem en de darmflora. Het kan ook chronisch worden door inwendige parasietenplagen, bacteriële infecties en slechte voeding.

Genetische aanleg

Er is geen geslachtsverschil in de incidentie van IBD, waarbij zowel mannetjes als vrouwtjes er evenveel last van hebben. Hoewel het vaker lijkt voor te komen bij Siamese, Perzische en Himalaya katten, is er geen afdoend bewijs dat IBD met bepaalde rassen in verband brengt.

Symptomen van inflammatoire darmziekte bij katten

Het herkennen van de symptomen is essentieel om zo snel mogelijk naar een dierenarts te gaan, maar voor eigenaars die katten verzorgen die veel naar buiten gaan of in kolonies leven, kan IBD erg moeilijk op te merken zijn. Houd je ogen open voor de volgende tekenen:

  • Anorexia of verlies van eetlust. Sommige katten daarentegen kunnen juist meer eten dan normaal (bekend als polyfagie).
  • Gewichtsverlies.
  • Slijmerig of galachtig braken. dit is het meestvoorkomende teken bij katten.
  • Terugkerende diarree. als de dikke darm is aangetast kun je bloed in de ontlasting vinden.
  • Vergrote mesenteriale lymfeklieren.
  • Lethargie.

Afhankelijk van de symptomen die je kat vertoont, kun je raden – maar geen diagnose stellen – naar het gebied in het maag-darmkanaal waar de ontsteking zich voordoet. Terwijl braken en gewichtsverlies wijzen op ontsteking in het bovenste deel van het maagdarmkanaal, vertoont het onderste deel van het kanaal tekenen zoals diarree met bloed en slijm.

Diagnose van inflammatoire darmziekte bij katten

Zoals je hierboven gezien hebt, zijn de symptomen vrij aspecifiek en kunnen ze op andere aandoeningen wijzen. De diagnose wordt daarom meestal gesteld door andere pathologieën uit te sluiten met behulp van verschillende tests:

  • Bloedonderzoek. Er wordt een biochemische test gedaan en het T4 schildklierhormoon, waarvan de toename het gewichtsverlies door hyperthyreoïdie kan verklaren, wordt gemeten. Als de vitamine B12-waarden onder de optimale waarden liggen, kan het probleem zich in het laatste deel van de dunne darm (het ileum) voordoen.
  • Urineonderzoek. Met deze test kunnen ziekten met soortgelijke symptomen, zoals diabetes, worden uitgesloten.
  • Röntgenfoto van de buikholte. Deze test controleert de toestand van de maag, de nieren en de lever. Het kan ook mogelijke vreemde voorwerpen zien die in het spijsverteringskanaal vastzitten.
  • Abdominale echografie. Hiermee kan men de verdikking van de darmwand zien en opmeten.
  • Biopsie van de darmwand. Dit wordt uitgevoerd via laparoscopie of endoscopie. Deze test kan gebruikt worden om inflammatoire darmziekte te onderscheiden van intestinaal lymfoom.

Behandeling van inflammatoire darmziekte bij katten

Als de ziekte eenmaal goed gediagnosticeerd is, zal de dierenarts voor de kat een gepersonaliseerde behandeling bepalen. Bovendien worden, als er bijkomende ziekten gevonden zijn, ook die bijkomend behandeld.

De behandeling van IBD combineert geneesmiddelen die het immuunsysteem moduleren met een specifiek dieet. Deze 2 aspecten zullen we hieronder nader toelichten.

Medische behandeling

Inflammatoire darmziekte bij katten vereist een combinatie van medicijnen. Die moeten zorgvuldig door de dierenarts worden bepaald. De meestvoorkomende zijn de volgende:

  • Suppletie met vitamine B12. Als het dier een tekort aan deze vitamine heeft, moet dit subcutaan gegeven worden. De frequentie van de doses wordt teruggebracht tot een maandelijkse inname. Op die manier ontwikkelt het lichaam geen afhankelijkheid en kan het zichzelf reguleren.
  • Metronidazol. Dit is een antibacterieel en antiparasitisch geneesmiddel dat ook een immunomodulerende werking heeft. Het is heel belangrijk dat je het doseringsschema volgt dat je van je dierenarts krijgt, anders kan het bijwerkingen bij je kat veroorzaken.
  • Corticosteroïden. Prednisolon is meestal het meest voorgeschreven geneesmiddel in deze groep. Corticosteroïden zijn immunosuppressiva, dus ze helpen de ontstekingsreactie te verminderen.
  • Immunosuppressiva. Als de rest van de geneesmiddelentherapie niet voldoende is om de immuunrespons van het dier te moduleren, kunnen andere geneesmiddelen toegevoegd worden om de immuunrespons te moduleren. Denk hierbij aan medicijnen zoals chlorambucil of cyclosporines.

Dieetbehandeling

Een dierenarts moet een hypoallergeen dieet voor de kat vaststellen. Dit is omdat, net als bij voedselintoleranties en -allergieën, de kat misschien niet in staat is de voedingsstoffen op te nemen uit het voedsel dat hij normaal eet. Daarom krijgt ze nieuwe ingrediënten aangeboden – die ze nog nooit gegeten heeft – en gehydrolyseerd voer, dat de opname van voedingsstoffen bevordert.

Het bereiken van een grotere darmabsorptie is ook een manier om de kans op infecties te verkleinen, omdat bacteriën geen substraat meer hebben om te woekeren.

Om de darmflora van de kat te helpen herstellen, kun je een extra toevoer van vezels in de voeding geven of probiotica gebruiken. Er is ook een ruime keuze aan commerciële producten die geschikt zijn voor katten met darmproblemen. Raadpleeg je dierenarts over het gebruik ervan als je twijfelt.

Een zieke kat

Een ziekte die je niet over het hoofd mag zien

Inflammatoire darmziekte bij katten kan ernstige gevolgen hebben voor de gezondheid van het dier als je het niet behandelt. Bovendien zijn er zo veel ziekten en aandoeningen die dezelfde symptomen hebben, en je zult er niet achter kunnen komen welke het is door alleen maar de symptomen bij je huisdier waar te nemen.

Ga daarom, telkens als je terugkerende diarree of braken waarneemt en die van tijd tot tijd optreden, naar de dierenarts. Een vroege diagnose zal de beste garantie zijn om de ziekte onder controle te krijgen en je kat een goede kwaliteit van leven te kunnen geven.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • ZENTEK, J., & Freiche, V. (2006). Patologías digestivas en el gato: papel de la nutrición. Biourge V.; Elliott, D. Enciclopedia de la nutrición clínica felina. Royal Canin, 77-137.
  • Gómez-Rodulfo, J. M., Ortega, J. G., & Laparra, M. B. M. Utilidad de la endoscopia digestiva en el diagnóstico de la enfermedad inflamatoria intestinal (EII/IBD).
  • Arce Rosamén, C., & Pereyra Machado, F. B. (2012). Enfermedad inflamatoria intestinal: presentación de un caso.
  • Navarro, E. P., Fabián, M. D. C. A., & Gómez, O. S. Linfoma Intestinal: un estudio comparativo entre perros y gatos.

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.