Zwakte van de achterpoten bij honden
Soms ontstaat bij oudere honden zwakte van de achterpoten, dit kan echter ook bij jongere honden gebeuren. Hier zijn verschillende redenen voor, dus het is belangrijk om ze te leren herkennen en te weten hoe je ze voorkomt. In het artikel van vandaag kun je te weten komen wat de oorzaken zijn van zwakte van de achterpoten bij honden.
Oorzaken van zwakte van de achterpoten bij honden
Wanneer een hond zwakker begint te worden – of zelfs verlamd raakt – in zijn achterpoten, zijn er drie belangrijke oorzaken: neurologisch, orthopedisch of symptomatisch. Wanneer de oorzaken neurologisch zijn treedt er iets op dat paraparese of acute paraplegie wordt genoemd.
Deze meest voorkomende oorzaak van deze vorm van verlamming (die begint met zwakte van het achterlijf) is meestal een degeneratieve wervelschijfziekte. Die komt zeer vaak voor bij honden maar is zeer zeldzaam bij katten.
Deze aandoening staat bekend als een Hansen type I hernia. Er is ook een Hansen type II dat een meer chronische progressie kent, waardoor het minder agressief is.
Hansen I hernia’s treffen vooral teckels, cockerspaniëls, beagles, pekingezen en shih tzu onder andere. Denk je dat je hond een rughernia heeft of heeft een dierenarts de diagnose hernia gesteld? Aarzel dan niet om naar een neurologisch specialist te gaan.
Hoe langer je hond met een onbehandelde hernia rondloopt, hoe ernstiger de nasleep kan zijn. Maar als je dit op tijd opmerkt kan het probleem door middel van een operatie worden aangepakt.
Chirurgie bij Hansen I
Hoewel wij je niet kunnen adviseren of een operatie een goed idee is, kunnen wij je wel de nodige informatie verstrekken. Op die manier kun je een weloverwogen beslissing nemen. Allereerst is het belangrijk om te begrijpen dat niet alle operaties helpen.
Er is echter een relatief hoog slagingspercentage wanneer de ziekte op tijd wordt gediagnosticeerd.
Het hangt allemaal af van wat de neuroloog zegt. De operatie kan meestal worden vermeden als het dier ondanks een hernia nog steeds kan lopen. Meestal ook als de chirurg zegt dat de schijf alleen maar uitsteekt.
In dat geval zal je hond een zes weken durend behandelplan met een strikte rustperiode moeten doorlopen. Daarnaast zal hij een supplement met corticoïden en een maagbeschermer moeten innemen.
Mocht je besluiten de operatie te laten doen, dan moet je weten dat het dier een paar weken totale rust nodig heeft. De kans op het terugdraaien van de zwakte van het achterlijf is dan erg groot.
Andere oorzaken van zwakte van de achterpoten
Ruggenmergletsel is een van de belangrijkste oorzaken van paraparese of acute paraplegie. In dat geval moet je het dier laten onderzoeken om andere kwetsuren uit te sluiten. Een operatie is misschien wel de beste optie voor herstel.
Er bestaan enkele behandelingsmogelijkheden waar geen agressieve operatie voor nodig is. Maar vaak hebben ze slechte resultaten. Ze produceren microbreuken in de schijf, waardoor de aandoening nog erger wordt.
Een vasculair probleem, of een infectie die het ruggenmerg aantast, kan ook zwakte van het achterlijf of paraplegie veroorzaken.
Veel eigenaren realiseren zich niet dat zoiets alledaags als hondenziekte kan leiden tot zwakte van het achterlijf bij honden. Distemper of ziekte van Carré zijn andere namen voor deze aandoening. Hondeziekte kan moeilijk onmiddellijk te identificeren zijn vanwege de overvloed aan symptomen en signalen.
Zwakte van het achterlijf valt hier ook onder.
Honden tussen de drie en zes maanden zijn het meest kwetsbaar voor deze aandoening. Je moet het echter nooit bij oudere honden uitsluiten als je denkt dat ze symptomen vertonen. Daarom moet je je hond altijd laten vaccineren en contact met andere honden die mogelijk hondenziekte hebben, vermijden.
Vergeet niet dat je hond aan deze aandoening kan overlijden. Hoe erg het ook klinkt, je hond is beter af als hij de diagnose verlamming krijgt.