7 hartverscheurende feiten over het achterlaten van honden in 2022

De gegevens en cijfers die door bepaalde organisaties worden verstrekt zijn helemaal niet positief. Hoewel het achterlaten van honden afneemt, blijft het een ernstig sociaal en ecosystemisch probleem.

Geschreven en geverifieerd door de bioloog Samuel Sanchez.

Laatste update: 21 december, 2022

Hondenverwaarlozing blijft een probleem dat we moeten bestrijden, en de 7 hartverscheurende feiten over het in de achterlaten laten van honden die we je hieronder laten zien bewijzen dat. Ondanks het feit dat het onethisch is en een daad die strafbaar is, zoeken vandaag de dag duizenden honden een thuis. Veel honden sterven jammer genoeg voor ze er een vinden.

Volgens de statistieken heeft 38 tot 53% van de Noord-Amerikaanse huishoudens een hond. In Europese streken zoals Spanje ligt dit cijfer rond de 26%, maar dit is nog steeds erg hoog, wat betekent dat minstens 2 op de 10 huishoudens in landen met hoge inkomens een hond geadopteerd of gekocht hebben. Hoe is het dan mogelijk dat de cijfers voor achterlating zo hoog zijn?

Wanneer een mens het misdrijf begaat een huisdier in de steek te laten, spelen veel factoren een rol. Hieronder tonen we je een reeks cijfers en verhelderende gegevens over het in de steek laten van honden en de mogelijke verklaringen daarvoor. Mis het niet.

1. 70% van de honden in de wereld leeft in achterlating

De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) en de Koninklijke Spaanse Kynologische Vereniging (RSCE) berekenden dat in 2020 70% van de honden in de wereld in een situatie van achterlating leeft. Dit vertaalt zich in ongeveer 500 miljoen dakloze honden.

Andere bronnen zijn iets voorzichtiger, maar schatten nog steeds een minimum van 200 miljoen in de steek gelaten honden wereldwijd.

2. 80% van de in de achterlaten honden sterft op straat

Zoals het Italiaanse portaal Pet Trend aangeeft, sterft 80% van de achterlaten gelaten honden die niet gered worden voor hun tijd door gebrek aan strategieën om te overleven. Huisdieren raken eraan gewend dat mensen voor hen zorgen en hen gezond houden. Het ontbreken van een referentiepunt leidt dus bijna in alle gevallen tot de dood.

Een zwerfhond moet vele uitdagingen het hoofd bieden: gebrek aan voedsel, overreden worden, parasieten, ontmoetingen met andere verwilderde dieren en vele andere dingen. Als een mens zijn hond in de steek laat, moet hij aanvaarden dat hij verantwoordelijk is voor de langzame dood van de hond.

3. Elk jaar komen in de V.S. 6,5 miljoen huisdieren in asielen terecht

Volgens de ASPCA (Engelse link), komen er elk jaar 6,5 miljoen huisdieren in asielen in de V.S. terecht, waarvan 3,3 miljoen honden en 3,2 miljoen katten. Gelukkig neemt dit aantal in de loop der jaren af, want in 2011 bedroeg het aantal geredde honden 3,9 miljoen.

Van alle dieren die hier binnenkomen, worden er slechts 710.000 door hun oorspronkelijke eigenaars (meestal honden) opgehaald. Hieruit kunnen we afleiden dat een groot aantal in achterlaten honden nooit meer naar hun oorspronkelijke thuis terugkeert.

4. Jaarlijks worden in de V.S. zo’n 670.000 achtergelaten honden geëuthanaseerd

Dit is ongetwijfeld een van de moeilijkst te verteren feiten over het achterlaten van honden. In de Verenigde Staten verliezen elk jaar 670.000 hondachtigen hun leven in asielen. De reden hiervoor is omdat ze door niemand geadopteerd worden. Sommige bronnen (Engelse link) zijn veel minder conservatief en schatten dat hier dagelijks 5.500 honden worden geëuthanaseerd.

Opnieuw is dit cijfer aan het dalen, want in 2020 werden in de Verenigde Staten 1,5 miljoen huisdieren geëuthanaseerd. In 2011 waren dat er nog zo’n 2,6 miljoen waren. Hoe dan ook, de situatie blijft onaanvaardbaar. Als ook maar één enkel dier het leven zou verliezen door achterlating, zouden we deze strijd nog moet strijden moeten worden.

5. Geldgebrek

De Affinity Foundation toont ons onthullende gegevens over het achterlaten van honden met haar Ze zouden het nooit doen 2021 rapport en video (Engelse link) . Voor het eerst in de geschiedenis van de monitoring was geldgebrek de eerste reden voor achterlating in landen als Spanje, met een toeschrijvingspercentage van 25%.

Het houden van een hond kost in deze regio ongeveer 1.250 euro per jaar. Geldgebrek is echter nog steeds geen excuus voor achterlating. Er zal altijd wel iemand bereid zijn een hond van een gezin op de armoedegrens te adopteren.

6. Het profiel van achtergelaten honden

55% van de door asielen opgehaalde honden zijn volwassen, terwijl 22% puppy’s zijn en 22% oudere honden. Slechts 30% van de honden die in de inrichtingen aankomen zijn raszuiver, want de overige 70% zijn bastaards. De overgrote meerderheid zijn middelgrote tot grote honden en slechts 28% heeft een identificatiemicrochip.

Met deze gegevens over achtergelaten honden is het dus gemakkelijk een profiel te maken van de potentiële zwerfhond. Deze dieren zijn ongechipt, bastaard, volwassen, en hebben een grote maat. Het lijkt erop dat de “exclusiviteit” van sommige rassen sommige honden van het dakloze leven redt.

7. In Spanje wordt 49% van de honden in asielen opgevangen

Gelukkig zijn niet alle verstrekte gegevens negatief. Volgens reeds geciteerde rapporten wordt tot 49% van de honden die in Spaanse asielen verblijven uiteindelijk geadopteerd. Pups brengen gemiddeld slechts 3,2 maanden in het asiel door tot ze een nieuwe familie vinden. Volwassen honden moeten bijna 10 maanden wachten.

Dit vertaalt zich in bemoedigende cijfers, maar we moeten deze vanuit een ander perspectief bekijken. In 2019 werd 53% van de honden die in Spanje in tehuizen verblijven geadopteerd.

Het percentage gekochte honden lag op 27%  en overname vertegenwoordigt 10% van de dieren. Hoewel meer dan de helft van de huisdieren uit adoptie komt, zijn we nog steeds erg geschokt dat tot 1 op de 3 honden uit dierenwinkels of soortgelijke inrichtingen komt.

Met al deze gegevens over het achterlaten laten van honden in de V.S., Spanje, en de wereld in het algemeen, is ons één feit heel duidelijk. Het is nodig om te blijven vechten om een eind te maken aan deze misdadige attitudes.

Behalve individuele steun moeten ook overheidsinstellingen zich bij ons aansluiten in de zaak. Ze moeten dit doen door de straffen en wetten tegen misdaden van dierenmishandeling aan te scherpen.