Hond redt jongen met downsyndroom

Iedereen weet wat voor een speciale band honden en kinderen delen. We weten ook dat honden een sterk ontwikkeld zesde zintuig hebben, een soort superbewustzijn voor hun omgeving. Vandaag vertellen we je hoe een hond een jongen met downsyndroom heeft gered. Het is een ontroerend voorbeeld van de oprechte liefde die huisdieren voelen voor hun gezin.

Het verhaal van de hond die een jongen met downsyndroom redde

De familie Duffy woont in de Verenigde Staten. Ze beschouwen Teddy, hun hond, als een deel van het gezin. Teddy is echter ook de beschermengel van hun zoon, Riley. Deze jongen is vijf en lijdt aan het downsyndroom, wat soms gevaren met zich meebrengt. Maar dankzij Teddy is Riley nu nog in leven.

Het gebeurde allemaal in het huis van de familie Duffy. Riley speelde verstoppertje met zijn oudere broers. Op zoek naar de beste schuilplaats besloot Riley in de wasmachine te klimmen en de deur te sluiten. Voordat hij kon reageren was de deur vergrendeld, en begon de wasmachine te draaien, met de paniekerige jongen erin opgesloten!

Toen kwam Teddy in actie. Toen de viervoeter eenmaal besefte dat de jongen in gevaar was, rende hij naar Rileys moeder, die klusjes aan het afwerken was. Met zijn paniekerig geblaf kon hij de moeder op tijd waarschuwen, net als de andere broers, die tv aan het kijken waren.

Rileys moeder merkte dat Teddy zich bizar gedroeg, dus volgde ze hem naar de wasmachine. En daar hoorde ze de hysterische kreten van Riley.

Ze zette de wasmachine onmiddellijk uit en trok Riley eruit. Hij was zo goed als ongedeerd, op een paar blauwe plekken en enkele kleine brandwonden na. Dankzij de heldhaftige actie van Teddy bleef Riley gespaard van ernstiger gevolgen. Denk aan ernstige brandwonden als gevolg van de hoge temperaturen, of zelfs de dood.

Het harig vriendje van een jongen met downsyndroom in Argentinië

Er zijn nog meer wonderbaarlijke verhalen zoals dat van Teddy en Riley! Dit verhaal speelt zich af in Argentinië en gaat ook over een hond en een jongen met downsyndroom. De hond, een labrador, heet Himalaya en de jongen heet Herman. Het duo woont in de stad La Plata, in Buenos Aires.

Hermans moeder plaatste een video online om zijn verhaal met de wereld te delen. Toen Herman 5 jaar oud was, wilde hij niet aangeraakt worden. Niemand, behalve zijn moeder, mocht hem aanraken. Herman bracht dus veel tijd alleen door en speelde zonder vriendjes.

Dit alles veranderde toen Himalaya de labrador in zijn leven kwam. Het jongetje kon de lieve hond gewoon niet weerstaan. En nu zijn het de beste vrienden!

Alle eerdere pogingen van Hermans ouders, familie en artsen waren tevergeefs geweest. Maar deze prachtige labrador was het enige wat hij nodig had om uit zijn schulp te komen. Himalaya werd de beste vriendin, verpleegster en therapeute, eentje die Herman nooit in de steek zal laten.

Therapie met honden voor mensen met downsyndroom

Onlangs hebben organisaties die voor kinderen met downsyndroom en hun families zorgen ook honden gebruikt tijdens hun hulp- en socialisatieprogramma’s. Deze honden helpen de kinderen om zich mentaal beter aan te passen aan de maatschappij.

Op lange termijn kunnen mensen met downsyndroom hun kwaliteit van leven echt verbeteren. En dat is precies waar de stimulatie en spelletjes met de honden bij kunnen helpen. Zo leren deze mensen productiever om te gaan met de dagelijkse activiteiten van het leven. Het zal hen helpen om te wennen aan diverse situaties waarmee ze te maken kunnen krijgen.

Mensen met het downsyndroom hebben de neiging om zich te isoleren en zijn meestal erg verlegen. Ze spreken ook zachtjes en willen op geen enkele manier aangeraakt worden. Een van de eerste activiteiten is dus om samen met een hond naar een koffiebar te gaan. Het idee is dat ze koffie voor zichzelf halen en ook water voor de hond te vragen. Dit eenvoudig proefje kan hen helpen om beter en vrijer te communiceren.

In het begin zijn sommigen bang voor de honden en willen ze zelfs niet in de buurt komen. Maar als ze de dieren eenmaal beginnen te vertrouwen, is het onmogelijk om ze te scheiden. Het is een prachtige voor de familie en artsen om hen op zo’n positieve manier zien te veranderen!

Bron van de afbeeldingen: www.lahoradeandalucia.es en www.hoy.es