9 ras kotów z najmniejszą liczbą chorób

Selekcja ludzka jest głównym winowajcą utrzymywania się pewnych chorób u kotów rasowych. W rezultacie mniej specjalne warianty są często najzdrowsze.

Napisane i zweryfikowane przez biologa Ana Díaz Maqueda.

Ostatnia aktualizacja: 27 grudnia, 2022

Ogólnie rzecz biorąc, rasy kotów z najmniejszą liczbą chorób to te, które przeszły najmniejszy proces selekcji genetycznej, czyli te, które są najbardziej zbliżone do zwykłego kota europejskiego. Selekcja antropogeniczna jest tym, co powoduje, że zwierzęta cierpią na wrodzone patologie, które w przeciwnym razie nie występowałyby w naturze lub nie rozmnażałyby się.

W przeciwieństwie do psów, selekcja kotów przy tworzeniu nowych ras zawsze miała cel estetyczny. Podczas gdy wiele psów ma problemy z kośćmi i stawami z powodu swojej budowy fizycznej, u kotów, poza rzadkimi wyjątkami, tak nie jest. W kolejnych liniach omówimy rasy kotów, które zazwyczaj nie posiadają genów wywołujących choroby.

Koty z mniejszą liczbą chorób

W większości przypadków rasy kotów z problemami wrodzonymi mają swoje źródło u hodowcy. Hodowcy czystej krwi mogą ulegać pokusie krzyżowania zwierząt ze znanymi patologiami, nie zważając na dobro zwierzęcia ani ludzi, którzy nabędą kota.

Dlatego wiele ras kotów często cierpi na choroby, takie jak kardiomiopatia przerostowa typowa dla kotów sfinksów, ragdoll czy syjamskich. W rzeczywistości kot syjamski może być rasą o największej liczbie chorób dziedzicznych, ponieważ jest to stara odmiana i silnie krzyżowana między członkami tej samej rodziny.

Dlatego kupując kota rodowodowego, trzeba koniecznie poznać hodowcę i jego reputację. Innym problemem hodowców jest to, że czasami rozmnażają koty z chorobami wirusowymi, które nie są wykrywane we wczesnym stadium, ale które prędzej czy później się ujawniają. Tak jest w przypadku zakaźnego zapalenia otrzewnej, kaliciwirusa czy herpeswirusa.

Na pierwszy rzut oka zwierzęta będące nosicielami wirusów są zupełnie zdrowe, ale z powodu stresu i innych czynników może dojść do rozwoju choroby. Można temu zaradzić, jeśli hodowcy będą unikać rozmnażania z chorymi zwierzętami. Oto rasy, które są najbardziej wolne od tych patologii.

1. Kot europejski krótkowłosy

Najbardziej odporną na choroby rasą kotów jest zwykły kot europejski. Chociaż te czworonogi mogą cierpieć na każdą chorobę, tak jak każdy inny kot, ponieważ nie podlegają ciągłej selekcji ludzkiej, są mniej narażone na nosicielstwo genów wywołujących choroby.

2. Kot brytyjski krótkowłosy

Inną dość zdrową rasą kotów jest brytyjski krótkowłosy. Ten jasnoszary kot ma więcej niż akceptowalną długość życia, wynoszącą ponad 15 lat. Może jednak być nosicielem genu, który powoduje hemofilię B, czyli rodzaj choroby krwi powodującej problemy z krzepliwością.

3. Chausie

Mało znana w Europie rasa kotów Chausi jest jedną z najsilniejszych. Według Międzynarodowego Stowarzyszenia Kotów (TICA) chausie jest naturalną krzyżówką kota dżungarskiego (Felis chaus) z kotami domowymi. Taka mieszanka zwiększa zmienność genetyczną, a wraz z nią odporność na choroby.

4. Kot Nebelung

Odmiana kota nebelung jest również rasą, która nie ma wielu problemów. Podobny do kota angorskiego, ale o szarej sierści, nebelung ma średnią długość życia od 15 do 18 lat.

5. Kot Bombajski (Bombay)

Kot bombajski jest jedną z najdłużej żyjących ras, więc jego zdrowie jest zazwyczaj doskonałe. Zazwyczaj żyją od 18 do 20 lat, ale mogą żyć nawet dłużej. Wynika to prawdopodobnie z dużej zmienności genetycznej tej rasy, ponieważ jest ona hybrydą kota amerykańskiego krótkowłosego i kota birmańskiego.

6. Habana brown

Koty rasy Habana brown są całkiem zdrowe i nie mają szczególnych skłonności do jakichkolwiek chorób. Jest produktem mieszanki różnych ras kotów, więc charakteryzuje się dużą zmiennością genetyczną. Jedynym zauważalnym problemem jest ich skłonność do nienawidzenia ćwiczeń.

7. Kot japoński bobtail

Ta rasa kotów zazwyczaj cierpi na kilka chorób wrodzonych. Są też dość aktywne i energiczne, co sprawia, że zachowują zdrowe nawyki, które zwiększają ich długowieczność. Większość kotów żyje średnio od 15 do 18 lat.

8. LaPerm

Rasa LaPerm powstała niedawno i nie jest jeszcze rozpowszechniona na świecie. Ta cecha obdarzyła je jednak dobrym zdrowiem, gdyż proces hodowlany nie trwał wystarczająco długo, by wytworzyły się u kotów wrodzone patologie.

9. Kot Balijski

Balijczyk jest krzyżówką rasy syjamskiej i różnych typów kotów długowłosych. Dzięki temu zachowują atrakcyjny wygląd syjamskich, ale cieszą się lepszym zdrowiem i mniejszą skłonnością do chorób wrodzonych. Zależy to jednak w dużej mierze od hodowcy.

Co sprawia, że te rasy są bardziej wytrzymałe?

Jak już wielokrotnie wspominano, tym, co sprawia, że gatunek jest silniejszy i bardziej odporny na choroby – a także mniej podatny na choroby dziedziczne – jest zmienność genetyczna.

Wszystkie rasy kotów, podobnie jak rasy psów, powstają w wyniku krzyżowania blisko spokrewnionych, czyli wsobnych osobników. Powoduje to zmniejszenie zmienności genetycznej i kumulowanie się negatywnych mutacji przez pokolenia.

Zwierzęta noszące szkodliwe allele recesywne – kopię genu, która ulega ekspresji tylko wtedy, gdy oba allele są recesywne – mogą pozostawić potomstwu takie dziedzictwo. Jeśli kojarzy się 2 rodzeństwa kotów, zwiększa się prawdopodobieństwo, że te allele znajdą się u tego samego osobnika.

Innymi słowy, nowy kot będzie miał tylko kopie recesywne, które będą ulegać ekspresji i jeśli spowodują patologię, on i jego potomstwo będą cierpieć lub nosić ten “szkodliwy” allel. Ta redukcja zmienności genetycznej prowadzi do depresji wsobnej, która drastycznie zmniejsza żywotność gatunku lub rasy.

Kiedy krzyżówki między kotami są przypadkowe, a prawdopodobieństwo rozmnożenia się z osobnikiem spokrewnionym jest bliskie zeru, genetyka gatunku poprawia się. Wzrasta też ich przeżywalność i ogólny stan zdrowia. Z tych wszystkich powodów, jeśli chcesz mieć zdrowego kota, najlepiej kup kota europejskiego.