Możliwe urazy ogona u psów

Anatomiczne różnice w ogonach psów sprawiają, że niektóre rasy są bardziej narażone na różne problemy. Bez względu na to, jak małe obrażenia, manifestacja bólu może być bardzo wysoka.

Napisane i zweryfikowane przez weterynarza Daniel Aguilar.

Ostatnia aktualizacja: 27 grudnia, 2022

Większość psów charakteryzuje się dużą energią i wielką miłością do zabawy. Niestety, są one narażone na ryzyko wypadków podczas wykonywania tych czynności. Urazy ogona u psów stanowią jedną z najczęstszych i najbardziej bolesnych sytuacji, na jakie może cierpieć pies.

Powszechnie wiadomo, że stan umysłu psów można określić po prostu obserwując ich postawę ciała i niektóre ruchy, które wykonują. Jego ogon jest istotną częścią tego typu komunikacji, a w przypadku wystąpienia nieprawidłowości, ta i inne funkcje mogą być zaburzone. Zapraszamy do lektury i zapoznania się z informacjami na temat tego typu kontuzji.

Urazy ogona u psów

Ogon psa składa się z mięśni, nerwów i do 20 kości połączonych z odbytem. Uważany jest za przedłużenie kręgosłupa i jako taki ma bardzo ważne zadania. Ze względu na lokalizację i ciągły ruch, poziom narażenia na urazy ogona u psów i kontuzje może być bardzo wysoki w tej strukturze.

Poza tym, że jest wskaźnikiem jego nastroju, ogon Twojego psa działa również jako doskonałe narzędzie zapewniające równowagę podczas chodzenia, biegania, skakania i pływania. Urazy tej struktury zależą (wśród wielu czynników) od rasy i kształtu anatomicznego, który charakteryzuje danego psa. Przyjrzyjmy się kilku przykładom.

Syndrom zimnego lub rozszczepionego ogona

Jak sama nazwa wskazuje, psy dotknięte tym syndromem to te, które narażone są na ekstremalne warunki pogodowe. W tych przypadkach niskie temperatury i wilgotność zmieniają skład strukturalny tkanek. Nie są to jednak jedyne sytuacje, które mogą wywołać tego typu uraz ogona u psów.

Psy narażone na intensywny wysiłek fizyczny bez wcześniejszego treningu i odpowiedniego odpoczynku są podatne na zimne ogony. Również przeludnienie, kąpiele i pływanie w zimnej wodzie mogą sprzyjać temu schorzeniu. Rasy myśliwskie i sportowe, takie jak wyżeł, seter, beagle, golden retriever i labrador retriever zostały uznane za najbardziej dotknięte chorobą.

Objawy i leczenie syndrom zimnego ogona

Rozpoznanie tego typu uszkodzenia ogona u psów często myli się ze złamaniem, ale w rzeczywistości obraz przypomina bardziej skręcenie (ze względu na uszkodzenia mięśni, jakie powoduje). Najbardziej oczywistą oznaką tej patologii jest wiotki ogon, sztywny u nasady i nieruchomy w pozostałej części.

Ogon Twojego zwierzaka będzie wyglądał tak, jakby rzeczywiście był złamany, ale rzeczywistość jest inna. Ponadto, manifestacja bólu często staje się stała i bardzo intensywna. Unikaj gwałtownych ruchów, które mogą zwiększyć dyskomfort i rozważ zabranie swojego futrzanego przyjaciela do kliniki weterynaryjnej na szczegółowe badanie.

Idealnym rozwiązaniem dla jego leczenia jest wykonanie następujących trzech punktów:

1. Ścisły odpoczynek.
2. Podawanie leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych.
3. Przykładanie gorących okładów do podstawy ogona.

Krwawienie z ogona

Ten rodzaj urazu ogona u psów może zacząć się jako mały uraz i może stać się poważnym problemem. Wtórne infekcje i powodowany przez nie dyskomfort mogą potencjalnie poważnie pogorszyć Twoje nastawienie, apetyt i ogólną jakość życia.

Psy dużych ras (te z długimi, grubymi ogonami) często mają trudności z wykonywaniem normalnych ruchów tej struktury. Z tego powodu nierzadko zdarza się, że podczas chodzenia wpadają na przedmioty, powodując rany i krwawiące wrzody.

Wszystkie rany przechodzą proces gojenia, w którym prawie zawsze występuje świąd (swędzenie). Aby zapobiec pogarszaniu się stanu rany przez zwierzę, które próbuje się wylizywać, doskonałe efekty przyniesie zastosowanie obroży elżbietańskiej.

Aby uzyskać korzystne rokowania w tego typu urazach, konieczna jest wczesna pomoc lekarska. Od czyszczenia i dezynfekcji dotkniętego obszaru do zastosowania odpowiedniego opatrunku (w razie potrzeby), lekarz weterynarii zajmie się wszystkim.

Złamania

Złamanie ogona uważa się za najczęstszy uraz u psów. Główne przyczyny takiej sytuacji są bardzo zróżnicowane:

• Potrącenie.
• Tupanie.
• Zatrzaśnięcia drzwiami i ciężkimi przedmiotami.
• Uderzając ogonem o twarde powierzchnie.

Wszystkie urazy ogona u psów niosą ze sobą duży dyskomfort. Jednakże, złamania ogona uważa się za jedną z najbardziej uciążliwych sytuacji fizycznych, ponieważ ból spowodowany jest bardzo wysoki. W konsekwencji, podstawowe czynności fizjologiczne, takie jak oddawanie moczu i kału, stają się dla dotkniętego chorobą psa trudne do wykonania.

Obszary obrażeń na ogonie psów

Ogon psa może się złamać na każdym odcinku. Obrzęk tego obszaru będzie zależał od wysokości, na której doszło do urazu. Powrót do zdrowia jest zwykle opóźniony, gdy złamanie znajduje się blisko podstawy, ponieważ tam spoczywa ciężar reszty ogona.

Rzadziej, końcówka ogona jest również kandydatem do złamania. Ból generuje się przez ten uraz będzie zachęcał Twojego zwierzaka do prób przegryzienia tego miejsca. Aby tego uniknąć, należy ograniczyć ruchy jego głowy za pomocą obroży elżbietańskiej.

Rasy bardziej podatne na złamania

Wszystkie rasy psów narażone są na złamanie ogona. Mimo to psy, które najprawdopodobniej doznają tego rodzaju obrażeń w wyniku ich cech morfologicznych, to:

• Chart.
• Springer spaniel angielski.
• Lurcher.
• Whippet.
• Cocker spaniel.

Co mam zrobić, jeśli mój pies złamie ogon?

Pierwszą rzeczą, którą musisz zrobić, to zabrać swojego zwierzaka z każdego ryzykownego miejsca, w którym może dalej robić sobie krzywdę. Następnie, bardzo ostrożnie spróbuj sprawdzić mu ogon, aby zgłosić wszelkie nieprawidłowości fizyczne. W przypadku odsłoniętego urazu spróbuj oczyścić dotknięty obszar i szybko udaj się do specjalisty.

W celu sklasyfikowania złamań wśród innych urazów ogona u psów można zastosować różne testy diagnostyczne. Niezależnie od tego, czy zrobi się zdjęcie rentgenowskie czy tomografia komputerowa, cel zawsze będzie ten sam: znalezienie miejsca urazu i rodzaju złamania obecnego w psim ogonie.

W wielu przypadkach złamania ogona nie wymagają specjalnego leczenia. Mimo to zaleca się podawać leki przeciwbólowe i przeciwzapalne w celu obniżenia poziomu stresu pacjenta. Ogon ma zdolność samoistnego leczenia (naturalnie), o ile stan nie jest poważny.

Amputacja ogona psa

Amputacja ogonów i uszu u psów w celach estetycznych budzi wiele kontrowersji w społeczeństwie. Chociaż wspomnieliśmy w tym artykule niektóre z funkcji, że ogon zapewnia w funkcjonowaniu i równowadze ciała Twojego zwierzaka, nadal istnieją pewne miejsca, gdzie (nielegalnie) ten rodzaj praktyki jest nadal wykonywana.

Kiedy dochodzi do jednego z urazów ogona psa, który zagraża ich życiu, jedyną osobą mającą prawo do podjęcia decyzji o jego amputacji jest weterynarz. Tylko w rzadkich przypadkach decyduje się na tę drogę i zawsze zgodnie z wcześniej ustalonym protokołem anestezjologicznym i chirurgicznym.