Depresja inbredowa: jak wpływa na psy

Depresja inbredowa jest jedną z wielu konsekwencji selektywnej hodowli psów rasowych.

Depresja inbredowa to termin, którego używamy do określenia obniżonego wskaźnika dostosowania populacji w wyniku parowania blisko spokrewnionych psów. Tego typu selekcja jest powszechnie stosowana w hodowli psów rasowych.

Silne kojarzenie krewniacze zmniejsza wielkość miotu, co wykazano u Golden Retrieverów. Tym samym depresja inbredowa powoduje, że sukces rozrodczy tych psów jest zagrożony przez kojarzenie krewniacze, a znajomość tego zjawiska jest niezbędna do poprawy zachowania rasy. W tym celu hodowcy muszą starać się zapewniać różnorodność w rodowodach psów.

Znaczenie różnorodności w rasie

Kojarzenie krewniacze ma wiele konsekwencji w rodowodzie gatunku zwierząt; częstość występowania chorób dziedzicznych, zmiany tempa reprodukcji, cechy morfologiczne i trwałość chorób rzadkich to tylko niektóre z nich.

Ponieważ większość psów rasowych pochodzi od wspólnych przodków, oczekiwany stopień pokrewieństwa już jest dość wysoki. Z tego powodu selekcja genetyczna tylko zaostrza tę sytuację, która nie miałaby miejsca w naturze.

Następnie, jeśli dodamy do tego krzyżówki między spokrewnionymi osobnikami, aby otrzymać psy o pożądanych cechach do sprzedaży, tj. krótszy pysk, więcej zmarszczek itp., okaże się, że selektywna hodowla skutkuje dość wysokim współczynnikiem inbredu.

Inne problemy pojawiają się, gdy ludzie wybierają cechy u psów.

Depresja inbredowa – im bliżej spokrewnione są dwa psy, tym mniej będą mieć szczeniąt

Stopień pokrewieństwa wpływa na liczbę szczeniąt, jakie suka urodzi. Najnowsze badanie przeprowadzone przez Morris Animal Foundation wykazało, że samica Golden Retriever, która jest o 10% bardziej zinbredowana, rodzi średnio o jedno szczenię mniej na miot.

Selekcja w rasach psów

Wybór różnych ras psów opierał się na cechach. takich jak: zachowanie, temperament, kolor, długość i rodzaj sierści, wielkość i cechy morfologiczne. Wszystko po to, aby dojść do odmian psów, które znamy dzisiaj.

Selekcja ta, z wyjątkiem prac wykonywanych przy selekcji psów pracujących lub psów przewodników, została przeprowadzona przez hodowców na całym świecie. Hodowcy zrobili to bez określonej organizacji lub struktury selekcji, ale raczej w oparciu o informacje indywidualne, zgodnie z wyglądem lub zachowaniem każdego psa.

Z reguły wartość fenotypowa przeważa nad genotypem zwierzęcia. Jednak informacje przekazane przez rodziców – genealogia czy rodowód zwierzęcia – mogą być ważnym czynnikiem przy wyborze osobników do krzyżowania.

W wielu przypadkach uwzględnienie tego może zapobiec problemom dla przyszłych właścicieli zwierząt domowych.

Nowy cel w hodowli psów

Ze względu na obecnie znaną liczbę chorób związanych z rasami, organizacje takie jak Fédération Cynologique Internationale ustalają następujące cele hodowli selektywnej:

Jak widać, dobór gatunków pod kątem użyteczności czy urody został odłożony na bok. Teraz poszukiwane są zwierzęta, które zapewniają jak najlepsze towarzystwo dla człowieka. Konieczne jest podniesienie ich dobrostanu i jakości życia oraz ograniczenie występowania chorób typowych dla niektórych ras.

Środki mające zmniejszyć depresję inbredową

Cel ograniczenia kojarzenia krewniaczego u psów może wydawać się dość trudny do osiągnięcia. Jednak badaczom udało się opracować szereg zaleceń, aby to osiągnąć. Są to między innymi:

• Zatrudnianie niezależnych konsultantów doradzających w zakresie hodowli w stowarzyszeniach kynologicznych
• Przeprowadzenie oceny standardów wszystkich ras psów pod kątem dobrostanu i zdrowia zwierząt
• Promowanie tworzenia rzeczywistego rejestru informacji epidemiologicznych
• Nakładanie ograniczeń na kojarzenie bliskich krewnych, takich jak liczba niezarejestrowanego przez hodowcę potomstwa
• Dokonywanie oceny stanu zdrowia obejmującej wartości genetyczne i badania DNA zwierząt wykorzystywanych w hodowli
• Opracowanie przepisów dotyczących praktyk hodowlanych psów
• Tworzenie programów akredytacyjnych dla hodowców
• Promowanie programów uświadamiających dla hodowców i nabywców
• Opracowanie szczegółowych strategii hodowlanych dla każdej odmiany

Depresja inbredowa odnosi się do niższego wskaźnika reprodukcji u psów. Kojarzenie krewniacze wywołuje również inne poważne konsekwencje, takie jak utrzymywanie się chorób dziedzicznych na przestrzeni pokoleń. Dlatego ważne jest, aby hodowcy, badacze i właściciele działali na rzecz zmiany obecnej sytuacji niektórych ras psów na lepsze.