Grzybica u kotów: przyczyny, objawy i leczenie

Ze względu na wysokie ryzyko infekcji, grzybica jest chorobą, która wymaga szybkiej uwagi - dowiedz się, co musisz wiedzieć o jednej z najczęstszych infekcji grzybiczych u kotów!

Napisane i zweryfikowane przez lekarza weterynarii i zootechniki Sebastian Ramirez Ocampo.

Ostatnia aktualizacja: 13 sierpnia, 2023

Grzybica u kotów – znana również jako dermatofitoza – to stan, w którym różnego rodzaju grzyby atakują komórki skóry, włosów i paznokci kotów. Uważa się, że jest to najczęstsza infekcja grzybicza u kotów na całym świecie. Ponadto, ze względu na swój odzwierzęcy charakter, istnieje wysokie ryzyko przeniesienia choroby ze zwierząt domowych na ich opiekunów.

Ponieważ jest to poważny problem dla właścicieli, ważne jest, aby znać przyczyny, objawy, diagnozę, a także najlepsze strategie zarządzania i zapobiegania tej ważnej chorobie u kotów. Nie przegap tych linii i przygotuj się w najlepszy sposób na wypadek, gdyby Twój kot ją złapał.

Co powoduje grzybicę u kotów?

Choroba zaczyna się od zakażenia kota grzybami zwanymi dermatofitami. Te mikroorganizmy, mające silne powinowactwo do keratyny, przyczepiają się do kolejnych części ciała żywiciela i wykorzystują je jako źródło pożywienia i rozmnażania:

• skóra
• włosy,
• paznokcie.

Według artykułu w Journal of Feline Medicine and Surgery grzyb Microsporum canis powoduje 90% przypadków grzybicy u kotów , chociaż inne rodzaje, takie jak Microsporum gypseum lub Trichophyton mentagrophytes mogą być również zaangażowane.

Transmisja może nastąpić poprzez bezpośredni kontakt z zakażonym kotem lub z przedmiotami zanieczyszczonymi zarodnikami grzybów. Należą do nich

• obcinacz do paznokci
• szczoteczki,
• ręczniki,
• pościel.

Chociaż może wystąpić u kotów w każdym wieku, każdej rasy i płci, według autorów tego dokumentu istnieją pewne czynniki ryzyka jego wystąpienia.

Należą do nich:

• Zmiany skórne: jako pierwsza bariera obronna organizmu, rana w skórze jest idealnym punktem wejścia dla grzybów. Należy zwrócić uwagę na koty z agresywnymi zachowaniami podczas zabawy lub mające dostęp do środowiska zewnętrznego. Są one bowiem bardziej podatne na urazy spowodowane zadrapaniami lub ugryzieniami.
• Immunosupresja: Jedną z głównych przyczyn tego stanu jest długotrwałe leczenie lekami immunosupresyjnymi, takimi jak kortykosteroidy. Podobnie, niektóre badania sugerują, że koty z chorobami takimi jak wirus białaczki kotów (FLEV) i wirus niedoboru odporności kotów (FIV) są bardziej narażone na nabycie tej choroby.
• Ektopasożyty: w szczególności pchły mogą powodować małe rany na skórze. Ponadto, z powodu swędzenia, które powodują, kot może zranić się podczas drapania.
• Zła higiena: nieodpowiednia pielęgnacja kota może prowadzić do łatwej kolonizacji przez grzyby. Ponadto ich zwalczanie będzie trudniejsze, ponieważ zarodniki mogą być rozprzestrzeniane przez przedmioty używane przez zwierzę.
• Nadmierna populacja: w dużych grupach stres społeczny może predysponować koty do grzybicy. Ponadto bliski kontakt między zwierzętami ułatwia przenoszenie choroby. W związku z tym osoby przebywające na ulicy lub w schroniskach są narażone na wysokie ryzyko zakażenia.
• Niedobory żywieniowe: w szczególności diety o niskim poziomie białka i witaminy A. Elementy te odgrywają kluczową rolę w utrzymaniu dobrego układu odpornościowego.
• Młody wiek: młode zwierzęta – zwłaszcza te poniżej 1 roku życia – mają niedojrzały układ odpornościowy. Z tego powodu ich zdolność do opierania się infekcjom jest bardziej ograniczona. Rzeczywiście, badanie przeprowadzone w Journal of Feline Medicine and Surgerydonosi, że szczenięta są 8 razy bardziej narażone na grzybicę niż osoby dorosłe.

Jakie są objawy zakażenia grzybicą u kotów?

Jak opisano powyżej, dermatofity atakują najbardziej zrogowaciałe obszary ciała, więc objawy są zwykle widoczne w naskórku, mieszkach włosowych i paznokciach. Jak stwierdzono w artykule w The Canadian Veterinary Journal można wyróżnić następujące objawy

• pojedyncze lub wieloogniskowe okrągłe plamy z utratą włosów i łuszczeniem;
• całkowite obszary łysienia;
• chrupiące zmiany;
• zaczerwienienie skóry;
• ciemnienie skóry właściwej;
• łojotok;
• silny zapach wydobywający się z ciała kota;
• grzybica paznokci, charakteryzująca się słabymi i łamliwymi paznokciami;
• drapanie.

Podobnie, jak wyjaśniono w niniejszej publikacji, zmiany najczęściej występują na twarzy, uszach i pysku . Mogą one jednak rozprzestrzenić się na kończyny i inne miejsca, takie jak podbródek.

Czy grzybica może być przenoszona na ludzi?

Odpowiedź na to pytanie brzmi: tak. W rzeczywistości grzybica jest szybko rozprzestrzeniającym się patogenem o wysokim ryzyku zarażenia ludzi. Ponadto, podobnie jak w przypadku zwierząt domowych, osoby młode i z obniżoną odpornością są bardziej podatne na zakażenie tymi grzybami. Jest to zgodne z artykułem opublikowanym w Journal of Exotic Pet Medicine.

Ponadto, badanie z 2022 roku, opublikowane w czasopiśmie Veterinary Worldwykazało, że osoby z historią COVID-19 mają zwiększone ryzyko zachorowania.

Podobnie, choroba rozprzestrzenia się poprzez kontakt z chorym zwierzęciem lub przedmiotami używanymi przez kota. W przypadku zmian podobnych do opisanych powyżej – takich jak okrągłe plamy na skórze – należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem.

Skąd mam wiedzieć, czy mój kot ma grzybicę?

Ponieważ kilka z tych objawów klinicznych występuje w innych rodzajach chorób skóry, diagnozę należy postawić na podstawie badań laboratoryjnych. Dlatego przy jakichkolwiek oznakach choroby u Twojego kota, właściwą rzeczą jest natychmiastowa wizyta u przeszkolonego lekarza weterynarii.

Artykuł z czasopisma Veterinary Dermatology stwierdza, że do identyfikacji grzyba wywołującego grzybicę u kotów stosuje się różne techniki. Poniżej znajduje się przegląd niektórych z tych technik.

Lampa Wooda

Jest to obiekt, który emituje i odbiera fale światła ultrafioletowego. Jego skuteczność polega na tym, że w przypadku zakażeń dermatofitami, takimi jak Microsporum canis, wytwarza zieloną luminescencję w wyniku chemicznej interakcji grzyba z metabolitem obecnym we włosach.

W ten sposób, gdy zbliży się go do ciała kota na odległość od 2 do 4 centymetrów, mieszki włosowe nabierają błyszczącego odcienia.

Należy jednak pamiętać, że brak tej fluorescencji nie wyklucza zakażenia dermatofitami, dlatego w celu potwierdzenia diagnozy należy wykonać inne testy.

Dermatoskopia i trichografia

Jest to powiększony widok stanu skóry i sierści chorego zwierzęcia. Dzięki tej technice można zobaczyć zmiany, takie jak ciemnienie skóry właściwej, złuszczanie, matowe i lekko zakrzywione włosy w kształcie przecinka, a także zarodniki grzybów.

Hodowla dermatofitów

Jest to dokładniejsza metoda diagnozy. Po zidentyfikowaniu zainfekowanej skóry lub włosów, próbki są pobierane przez depilację i izolowane na podłożach hodowlanych w celu obserwacji ich wzrostu w laboratorium.

Należy zauważyć, że można uzyskać fałszywie ujemne wyniki, jeśli uzyskana próbka nie pochodzi z zainfekowanych włosów. Również jeśli warunki przechowywania i inkubacji są nieodpowiednie lub jeśli hodowla jest zanieczyszczona bakteriami lub innymi grzybami.

Grzybica i jej leczenie

W przypadku pozytywnego wyniku testu na grzybicę, pierwszym krokiem jest odizolowanie zarażonego kota. Zapobiegnie to rozprzestrzenianiu się grzyba na inne zwierzęta, ludzi lub środowisko. Następnie, w zależności od ciężkości przypadku, lekarz weterynarii może zalecić terapię miejscową lub doustną, lub połączenie obu.

W pierwszym przypadku, jak opisano w artykule Leczenie grzybicy skóry u psów i kotówW pierwszym przypadku stosuje się preparaty w kremie zawierające mikonazol lub ketokonazol oraz szampony na bazie mikonazolu i 2% chlorheksydyny.

Aby uniknąć zakażenia, leki te należy stosować w rękawiczkach ochronnych.

Z drugiej strony, zgodnie z tą publikacją, leki stosowane w terapii doustnej lub ogólnoustrojowej obejmują następujące:

• gryzeofulwina
• itrakonazol,
• terbinafina.

Leczenie to jest zwykle długotrwałe: co najmniej 1 do 2 miesięcy. Powodem tego jest fakt, że dermatofity są mikroorganizmami opornymi, a jeśli leczenie zostanie przerwane wcześnie, mogą nawrócić.

Między innymi badanie opublikowane w czasopiśmie BMC Veterinary Research opisano skuteczność leczenia kotów cierpiących na grzybicę, które miały również białaczkę i koci wirus niedoboru odporności. W terapii wykorzystano “inteligentny mikroorganizm” o nazwie Pythium oligandrum.

Wreszcie, wszystkie przedmioty używane przez kota powinny zostać wyrzucone lub zdezynfekowane. Należą do nich m.in:

• szczotki,
• drapaki,
• legowiska,
• miski na jedzenie i wodę.

Grzybica – Jak można jej zapobiegać u kotów?

Jak widzisz, istnieje kilka czynników, które wpływają na rozprzestrzenianie się grzybicy u kotów. Dlatego poniższe wskazówki pomogą Ci zapobiec tej niechcianej infekcji u Twojego zwierzaka:

• Oferuj swojemu pupilowi wysokiej jakości, zbilansowaną karmę: dzięki temu jego układ odpornościowy pozostanie w optymalnym stanie.
• Utrzymuj ścisłą kontrolę nad harmonogramem odrobaczania i szczepień: w ten sposób możesz uniknąć chorób, które są bramą dla dermatofitów.
• Unikaj ucieczek na zewnątrz: będą miały kontakt z bezpańskimi kotami, które mogą być zakażone.
• Zabierz adoptowanego kota do weterynarza: ważne jest również, aby unikać kontaktu z innymi kotami przez co najmniej 3 dni.
• Podejmij środki ostrożności (używanie rękawiczek i izolacja): celem jest zapobieganie rozprzestrzenianiu się grzybicy, na wypadek gdyby Twój kot zaraził się grzybem.

Uważaj na objawy

Teraz, gdy wiesz już wszystko o grzybicy u kotów, Twoim obowiązkiem jest dbanie o dobre samopoczucie swojego małego kota. Pamiętaj, że grzybica może wskazywać na to, że organizm Twojego kota lub warunki środowiskowe nie działają prawidłowo.