Dysplazja stawu biodrowego u kota

Dysplazja stawu biodrowego u kota

Ostatnia aktualizacja: 30 czerwca, 2020

W tym artykule powiemy Ci, jak wygląda dysplazja stawu biodrowego u kotów. Jest to choroba, która może nie być tak powszechna, ale ma bardzo negatywne konsekwencje.

Chociaż jest dosyć rzadkie i ma związek z genetyką ważne jest, aby znać to zaburzenie, które wpływa na naturalny chód zwierząt. W tym artykule powiemy Ci wszystko, co musisz wiedzieć o chorobie, jaką jest dysplazja stawu biodrowego u kota.

Dysplazja stawu biodrowego u kota

Jest to rzadki problem u kotów i zwykle występuje częściej u psów. Zasadniczo dysplazja stawu biodrowego powoduje nieprawidłowy rozwój i zwyrodnienie w stawach tego obszaru.

Istnieją pewne dziedziczne predyspozycje do tej choroby. U rasy Maine Coon i samic pojawia się częściej, a w ciężkich przypadkach może prowadzić do nieregularnego ułożenia kości, uszkodzenia chrząstki przez nienaturalne ruchy, zapalenia kości i stawów, a nawet paraliżującego bólu.

kot z weterynarzem


Dysplazja stawu biodrowego u kotów zaczyna się, gdy zwierzę jest małe. To znaczy, gdy jego kości nie są jeszcze w pełni rozwinięte, ale z czasem stan staje się coraz bardziej poważniejszy. Zwichnięcia i uszkodzenia chrząstki generują mikropęknięcia, które uniemożliwiają zwierzęciu chodzenie, wspinanie się, skakanie lub zabawę.

Jakie są objawy dysplazji stawów biodrowych u kotów?

Chociaż diagnoza musi zostać postawiona przez weterynarza, jako właściciele zwierząt domowych mamy „obowiązek” zwrócenia uwagi na niektóre objawy lub oznaki, które mogą ostrzegać o pojawieniu się choroby u naszego zwierzaka:

1. Mniejsza aktywność

Spadek aktywności u kotów jest często przypisywany wiekowi, ale zdrowe dorosłe i starsze osobniki również biegają, skaczą i wspinają się na drzewa. Dlatego jeśli Twoje zwierzę przestanie się bawić lub wykonywać pewne czynności jak wcześniej konieczne jest zabranie go na konsultację.

2. Bóle

Dysplazja stawu biodrowego u kotów jest bardzo bolesna, więc normalnym jest, że zwierzę narzeka w niektórych pozycjach, wykonując określone ruchy lub stawiając kroki. Jeśli dotkniesz go w dolnej części pleców, może głośno miauczeć. Nie dlatego, że nie lubi pieszczot, ale dlatego, że odczuwa silny ból.

3. Odgłosy trzasków

Zwróć szczególną uwagę na dźwięki wydawane przez kota podczas chodzenia, spania lub poruszania się. W przypadku dysplazji normalną są odgłosy kliknięć lub trzasków w biodrach. Dzieje się tak głównie wtedy, gdy kot próbuje wstać po kilku godzinach leżenia lub odpoczynku na posłaniu lub kocu.

dysplazja

4. Szerokie rozstawione ramiona

Innym objawem dysplazji stawów biodrowych u kotów jest poszerzenie lub powiększenie przedniej części ciała. Czemu tak się dzieje? Ponieważ zwierzę zmodyfikowało swoje ruchy i cały ciężar ciała przenosi na przód. Tak, jakbyśmy chodzili na siłownię i trenowali tylko tułów.

5. Zaokrąglony grzbiet

W związku z powyższym dysplazja powoduje zmiany w kręgosłupie. Podczas chodzenia kot pochyla się do przodu i, aby nie pozostawiać ciężaru na tylnych łapach, wygina plecy w łuk. Możesz zauważyć się, że praktycznie nie opiera poduszek tylnych łap na ziemi. Możesz również zauważyć, że zwierzę kuleje.

Dysplazja stawu biodrowego – leczenie

Ponieważ istnieją inne choroby, które również powodują podobne objawy dysplazja stawu biodrowego u kotów nie zawsze jest odpowiednio diagnozowana. W wielu przypadkach ciężka kulawizna – z jednej lub dwóch stron – jest wiarygodnym dowodem na to, że zwierzę cierpi na to zaburzenie.

Weterynarz będzie odpowiedzialny za zbadanie stawów biodrowych, a badanie rentgenowskie w okolicy miednicy pozwoli zidentyfikować problem. Po zdiagnozowaniu istnieją różne metody leczenia w celu złagodzenia objawów i zapobiegania dalszemu postępowi. Jak dotąd nie ma lekarstwa na dysplazję stawu biodrowego u kotów.

Leczenie może obejmować fizykoterapię, ograniczenie aktywności, stosowanie doustnych lub wstrzykiwanych leków przeciwzapalnych, kontrolę masy ciała. A w bardziej zaawansowanych przypadkach operację, która może nawet obejmować wymianę całego stawu biodrowego.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Moraleda, L., Albiñana, J., Salcedo, M., & Gonzalez-Moran, G. (2013). Displasia del desarrollo de la cadera. Revista Espanola de Cirugia Ortopedica y Traumatologia. https://doi.org/10.1016/j.recot.2012.10.005
  • Elices Mínguez, R., & Morán Cuesta, M. (2007). Feline hip dysplasia: nutritional factors. Canis et Felis (España).
  • Patsikas, M. N., Papazoglou, L. G., Komninou, A., Dessiris, A. K., & Tsimopoulos, G. (1998). Hip dysplasia in the cat: a report of three cases. Journal of small animal practice, 39(6), 290-294.
  • Perry, K. (2016). Feline hip dysplasia: A challenge to recognise and treat. Journal of feline medicine and surgery, 18(3), 203-218.
  • Loder, R. T., & Todhunter, R. J. (2018). Demographics of hip dysplasia in the Maine Coon cat. Journal of feline medicine and surgery, 20(4), 302-307.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.