Zapalenie krtani u psów
Krtań jest narządem układu oddechowego znajdującym się pomiędzy tchawicą a gardłem. Struktura ta jest odpowiedzialna za ochronę dróg oddechowych, ale zawiera również struny głosowe, które wytwarzają głos. U psów, różne infekcje lub wdychanie substancji drażniących może powodować zapalenie, prowadzące do stanu znanego jako zapalenie krtani.
Szczekanie jest wytwarzane przez struny głosowe w krtani psa, więc zapalenie tego narządu ma tendencję do powodowania utraty wokalizacji. Ponadto, jeśli ten stan nie jest prawidłowo kontrolowany, może zacząć blokować drogi oddechowe zwierzęcia. Czytaj dalej to miejsce, aby dowiedzieć się więcej o zapaleniu krtani u psów.
Czym jest krtań?
Krtań jest strukturą, która działa jak zastawka i zapobiega przedostawaniu się ciał obcych do dróg oddechowych. Ponadto zawiera szereg chrząstek, które umożliwiają jej poruszanie się lub restrukturyzację w zależności od potrzeb organizmu. Ta zmiana jest również konieczna, aby pies zaszczekał. Z tego powodu ten narząd pełni 2 główne funkcje: ochronę dróg oddechowych i wokalizację.
Krtań znajduje się pomiędzy gardłem a tchawicą, gdzie blokuje przedostawanie się do płuc czegokolwiek innego niż powietrze. Z tego powodu, praca tego narządu przypomina raczej pracę zastawki, która zapobiega powstawaniu niedrożności w drogach oddechowych.
Co to jest zapalenie krtani u psów?
Zapalenie krtani to termin używany w odniesieniu do zapalenia błony śluzowej lub chrząstki krtani. Głównym problemem w tej patologii jest schorzenie dróg oddechowych, gdyż obrzęk uniemożliwia psu prawidłowe oddychanie. Ponadto, ponieważ powietrze stale napływa i wypływa, region staje się jeszcze bardziej podrażniony, jeśli nie zachowa się ostrożności.
Jakie są objawy zapalenia krtani u psów?
Ta patologia ma zwykle bardzo oczywiste i rozpoznawalne objawy dla opiekuna, ponieważ zapalenie krtani dotyka jednego z najbardziej niezbędnych regionów życia psa. Niektóre z objawów klinicznych, które mogą być znalezione są następujące:
- Utrata lub zmiana tonu szczekania: ruchy krtani są odpowiedzialne za wytwarzanie kory, dlatego stan zapalny może uniemożliwić wokalizację lub wysokość kory może ulec drastycznej zmianie.
- Kaszel: krtań, jako część układu oddechowego, jest stale podrażniona, co prowadzi do suchego kaszlu.
- Trudności w oddychaniu: drogi oddechowe stają się niedrożne, jeśli stan zapalny zbytnio się nasila, co utrudnia psom prawidłowe oddychanie.
- Odgłosy podczas oddychania: lekka niedrożność dróg oddechowych może generować dziwne odgłosy podczas oddychania psa.
- Dyszenie: psy mogą odczuwać dyskomfort w gardle (jakby coś „utknęło”), co spowoduje częste dyszenie, aby poczuć się lepiej.
- Utrata apetytu: patologia może również powodować trudności przy próbie przepuszczania pokarmu przez przełyk. W rezultacie zwierzę będzie jeść mniej lub całkowicie go unikać.
- Gorączka: powstaje, gdy infekcja powoduje zapalenie krtani.
- Obfity płyn nosowy: tej chorobie zwykle towarzyszą inne patologie, takie jak nosówka, więc można zaobserwować bardzo wodniste wydzieliny z nosa lub inny niż zwykle kolor.
- Letarg: ciągły dyskomfort i złe odżywianie powodują, że zwierzę czuje się zmęczone lub pozbawione energii.
- Fioletowy kolor błon śluzowych: jest oznaką niedotlenienia w ciężkim zapaleniu krtani.
Co powoduje zapalenie krtani?
Przyczyny zapalenia krtani są zazwyczaj proste do wyleczenia w krótkim okresie czasu. Należy jednak uważać, aby sytuacja nie stała się bardziej skomplikowana, a zwierzę musi być w porę wyleczone. Niektóre z czynników, które mogą powodować zapalenie krtani obejmują następujące:
- Nadmierne lub bardzo wylewne szczekanie.
- Wdychanie substancji drażniących (drażniący dym, pył lub gaz).
- Trauma (uderzenia lub pociągnięcie za kołnierz).
- Narażenie na zimne powietrze.
- Bezpośrednie uszkodzenie krtani (od próby podania choremu psu tabletek lub zjedzenia zbyt dużego posiłku).
- Spożycie ciał obcych.
- Infekcja (wirus lub bakteria).
Chociaż większość schorzeń jest spowodowana czynnikami zewnętrznymi, niektóre są spowodowane istniejącą wcześniej patologią. Są one zatem efektem ubocznym innych chorób lub interwencji klinicznych. Najczęstszymi czynnikami wyzwalającymi są następujące czynniki:
- Alergie
- Zapalenie tchawicy i oskrzeli
- Nosówka.
- Operacje (uszkodzenia po intubacji).
- Otyłość (z powodu wymuszonego oddychania).
- Paraliż krtani.
- Zakażenia górnych dróg oddechowych (gardło, usta lub nos).
Jakby tego było mało, niektóre rasy psów, takie jak mopsy (które są brachiocefaliczne) mają większą szansę na rozwój zapalenia krtani. Wynika to z kształtu czaszki, który utrudnia przepływ powietrza i utrudnia oddychanie. W konsekwencji, jeśli pies oddycha zbyt szybko, pojawia się ciągłe podrażnienie.
Jak diagnozuje się zapalenie krtani?
Wstępną diagnozę można postawić na podstawie objawów klinicznych. Jednak, aby mieć pewność, weterynarz może wykonać endoskopię, która pozwoli mu na obserwację krtani psa. W ten sposób potwierdza się lub wyklucza zapalenie krtani. W tym momencie, jeśli stan zapalny w tej okolicy całkowicie utrudnia oddychanie, lekarz może wykonać intubację w trybie nagłym.
Należy zauważyć, że diagnoza koncentruje się również na ustaleniu przyczyny zapalenia. Osiąga się to dzięki historii klinicznej i testom uzupełniającym. Jednak lekarz weterynarii będzie odpowiedzialny za zlecanie badań odpowiednich dla każdego przypadku.
Jak leczy się zapalenie krtani u psa?
Leczenie zapalenia krtani skupia się na poprawie oddychania psa. Odbywa się to za pomocą leków przeciwzapalnych (kortykosteroidów), chociaż w najcięższych przypadkach może być potrzebna natychmiastowa tracheostomia. Oprócz tego, jeśli pies ma zbyt niskie natlenienie, zwykle zalecana jest tlenoterapia.
Gdy pies wyzdrowieje z początkowych objawów, przystępuje do radzenia sobie z wtórnymi chorobami, które mogą powodować zapalenie krtani. Według artykułu naukowego w Bulgarian Journal of Veterinay Medicine najczęstszą przyczyną tego stanu są oportunistyczne infekcje bakteryjne. W większości przypadków konieczne będzie leczenie antybiotykami.
Czy zapalenie krtani jest niebezpieczne dla mojego psa?
Zapalenie krtani jest zwykle łagodne i samo w sobie nie prowadzi do zgonu. Zależy to jednak od czynnika sprawczego, który to spowodował, ponieważ w niektórych przypadkach niebezpieczeństwo tkwi w patologii wtórnej. Na przykład samo zapalenie nie może spowodować uduszenia zwierzęcia, ale w połączeniu z paraliżem krtani powoduje uduszenie zwierzęcia.
Jak widać, zapalenie krtani jest powszechną patologią, która wymaga jedynie pewnej opieki, aby uniknąć powikłań. Nie oznacza to, że można uniknąć pójścia do weterynarza, ponieważ potrzebna jest profesjonalna ocena. W przeciwnym razie narażasz swojego zwierzaka na poważne ryzyko, nie znając przyczyn choroby. Pamiętaj, że diagnoza na czas może uratować życie Twojego psa.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Uzunova, K. I., & Koleva, K. A. (2005). Importance of microclimate, floor type and floor bedding for the incidence of catarrhal rhinitis and laryngitis in dogs. Bulgarian Journal of Veterinary Medicine, 8(2), 135-139.
- ITOH, T., NISHI, A., KUSHIMA, K., UCHIDA, K., CHAMBERS, J., & SHII, H. (2016). Obstructive Pyogranulomatous Laryngitis in A Dog Treated with Permanent Tracheostomy. Jpn J Vet Anesth Surg, 47(1), 1-5.
- Aravena, L. A., Rico, B., Flores, E., & Cattaneo, G. (2004). Laringe canina y humana: um estudio para establecer homologia. Arquivos de Ciências Veterinárias e Zoologia da UNIPAR, 7(2).
- Mateo, A. G., Silva, L. B., & Sánchez, H. L. (2016). Anatomía e histología de las articulaciones de la laringe canina. Un modelo experimental. Revista Argentina de Anatomía Online, 7(2), 64-69.
- Pérez, B., Gómez, M., Mieres, M., Galecio, J. S., Yefi, C., & Aburto, P. (2010). Tomografía computarizada de la laringe en perros mesocefálicos. Archivos de medicina veterinaria, 42(1), 91-99.
- Eguren Silva, J. M. (2019). Síndrome del perro braquicefálico: actualización en su fisiopatología, diagnóstico y tratamiento.
- Baschar, H. A. (2017) CAPÍTULO 4: Laringoscopía y faringoscopía en Aprea, A. y Giordano, A., (Eds) Manual de endoscopía veterinaria, 46. Universidad Nacional de La Plata.