Twój pies zjadł grzyba? poznaj 7 wskazówek, których koniecznie należy przestrzegać!

Jeśli twój pies zje grzyba, stajesz w obliczu zagrożenia weterynaryjnego. To może być dla niego nieszkodliwe, ale także śmiertelne, więc nie ryzykuj.
Twój pies zjadł grzyba? poznaj 7 wskazówek, których koniecznie należy przestrzegać!
Sara González Juárez

Napisane i zweryfikowane przez psychologa Sara González Juárez.

Ostatnia aktualizacja: 02 sierpnia, 2022

Wycieczki w teren w poszukiwaniu grzybów to jedne z najlepszych rozrywek dla miłośników mikologii. Wiele z nich zabiera ze sobą również psa, ponieważ jest to również dzień pełen urozmaicenia i zabawy dla czworonogów. Ale co, jeśli w tym czasie pies zjadł grzyba?

Powszechnie wiadomo, że niektóre grzyby są bardzo toksyczne i mogą nawet spowodować śmierć zwierzęcia. Ponadto wiele z nich przypomina swoją jadalną wersję, przez co trudno je odróżnić. Dlatego w tym miejscu znajdziesz porady, których należy przestrzegać, gdy pojawi się ta wpadka. Nie przegap niczego, bo życie Twojego psa może być zagrożone.

Oznaki zatrucia u psów

Zanim przejdziemy do wskazówek, pierwszą rzeczą, którą należy wiedzieć, jest poznanie najbardziej typowych objawów zatrucia u psów. Przydadzą się one nie tylko wtedy, gdy pies towarzyszy Ci podczas grzybobrania, ale także ostrzegą Cię przed tym niebezpieczeństwem w przypadku wielu innych substancji. Są one następujące:

  • Wymioty.
  • Biegunka.
  • Nadmierne ślinienie się.
  • Osłabienie.
  • Zażółcenie błon śluzowych (żółtaczka).
  • Napady.
  • Utrata przytomności.
  • Nieskoordynowane ruchy.
Pies grzyby

Jeśli zauważysz, że Twój pies nagle w jakiejkolwiek sytuacji wykazuje te objawy, natychmiast udaj się do weterynarza. Jest to nagły wypadek, ponieważ w zależności od ilości spożytej trucizny, życie psa może być w niebezpieczeństwie.

7 wskazówek, których należy przestrzegać, jeśli Twój pies zjada grzyby

Nawet najlepiej wychowanego psa kusi, by zjeść wszystko, co znajdzie na ziemi. Możesz więc znaleźć się w sytuacji, o której mówimy, albo nawet nie wiedzieć, co zjadł. W takim przypadku należy postępować zgodnie z poniższymi zaleceniami.

1. Naucz się rozpoznawać objawy

Jeśli pies wykazuje oznaki zatrucia, takie jak te opisane w poprzednim rozdziale, nie zastanawiaj się dłużej: biegnij do najbliższego weterynarza. Tam wykonają płukanie żołądka i ustabilizują stan pacjenta, jeśli jest on w ciężkim stanie. W obliczu zatrucia liczy się każda sekunda.

2. Jeśli zobaczysz nadjedzony grzyb, weź próbkę do weterynarza

Będzie to bardzo przydatne, jeśli chodzi o poznanie wpływu tego grzyba na organizm psa. Nie ufaj sobie, nawet jeśli znasz gatunek: niektóre grzyby nie są trujące dla ludzi, ale są dla psów. Tak jest w przypadku kurek (Lactarius deliciosus), które stanowią jeden z głównych powodów pilnych działań weterynaryjnych w czasie zbierania grzybów.

Pies może się również zatruć liżąc koszyk z grzybami lub rękawiczki, którymi są zbierane.

3. Nie uciekaj się do domowych środków zaradczych

Chociaż domowe środki zaradcze są przydatne w przypadku niektórych dolegliwości, nie daj się skusić pomysłowi, że może być tak samo, gdy pies zje grzyba. To zatrucie jest powodem do pilnego działania, a stosowanie tymczasowych środków doraźnych może pogorszyć sytuację, zagrażając przeżyciu zwierzęcia.

4. Nie zmuszaj psa do wymiotów

Chociaż intuicyjnie uważa się, że wywołanie wymiotów u psa zapobiegnie postępowi zatrucia, jest to technika, którą należy wykonywać pod nadzorem lekarza weterynarii. Jeśli zrobisz to sam, możesz pozostać część grzyba w żołądku lub wywołać u zwierzęcia zachłystowe zapalenie płuc.

5. Noś przy sobie przewodnik po grzybach

Noszenie przewodnika mikologicznego, gdy wychodzisz w teren, będzie bardzo pomocne w diagnostyce lekarza weterynarii, gdy idziesz na konsultację. Chociaż często uważa się, że niebezpieczne grzyby to te o jasnych i uderzających kolorach, nie zawsze tak jest w przypadku pieczarek.

Przykładem takiego grzyba jest Amanita phalloides, znany również jako muchomor zielonawy lub muchomor sromotnikowy. Ten grzyb ma całkowicie nieszkodliwy wygląd, a ponadto bardzo dobry smak. Jest to jednak jeden z najniebezpieczniejszych grzybów na Ziemi i jakby tego było mało, objawy jego zatrucia zauważa się dopiero po około 48 godzinach od spożycia.

6. Dowiedz się, jakie grzyby są toksyczne dla Twojego psa

Skoro już masz poradnik o grzybach, warto poszukać tych gatunków, którymi może zatruć się Twój pies. Zagłębienie się w informacje na ten temat jest nie tylko przydatne dla Ciebie, ale da Ci wyobrażenie o niebezpieczeństwach, które otaczają Twoje zwierzę, gdy wychodzisz na grzybobranie.

7. Stosuj środki zapobiegawcze

Najlepszą radą, jaką należy zastosować, gdy pies zjada grzyby, jest paradoksalnie uniemożliwienie mu włożenia ich do pyska. Wszyscy opiekunowie wiedzą, że wypadki się zdarzają, ale zdarzają się rzadziej, jeśli podejmie się odpowiednie środki ostrożności.

Jeśli chcesz uniemożliwić swojemu psu zjedzenie czegoś niebezpiecznego, gdy wychodzi w teren, możesz podjąć w tym celu kilka środków. Oto kilka przydatnych:

  1. Wytresuj swojego psa, aby nie zbierał niczego z ziemi: niektóre psy mają łatwiej niż inne, jeśli chodzi o ten proces uczenia się, ale jeśli na twoje polecenie pies wypluje grzyb, może to stanowić różnicę między poważnym zatruciem a niewielkim.
  2. Załóż mu kaganiec, gdy wybierasz się na wycieczkę: to dobra opcja dla najbardziej żarłocznych psów. Istnieje wiele wygodnych kagańców, które pozwalają psu bez problemu oddychać, dyszeć i wąchać, ale uniemożliwiają mu podnoszenie czegokolwiek z ziemi.
  3. Nakarm go przed wyjściem na spacer: chociaż nie jest wskazane, aby pies był aktywny zaraz po jedzeniu, jest to dobry sposób na zmniejszenie skłonności do łaknienia.
Pies w lesie i koszyk z grzybami

Wycieczki z psem to zawsze wyjątkowe chwile, które warto cenić, ale nigdy nie zapominaj, że na wsi istnieje wiele niebezpieczeństw. Te zagrożenia muszą być znane i należy im zapobiegać, ponieważ zależą od tego, aby najbardziej sielankowa wycieczka nie zamieniła się w pilną wizytę u najbliższego lekarza weterynarii.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Franco, R. R. (2006). Intoxicaciones por hongos en animales domésticos. Recursos Rurais, 29.
  • Garcia, J., Costa, V. M., Carvalho, A., Baptista, P., de Pinho, P. G., de Lourdes Bastos, M., & Carvalho, F. (2015). Amanita phalloides poisoning: Mechanisms of toxicity and treatment. Food and chemical toxicology86, 41-55.
  • Puschner, B., & Wegenast, C. (2012). Mushroom poisoning cases in dogs and cats: diagnosis and treatment of hepatotoxic, neurotoxic, gastroenterotoxic, nephrotoxic, and muscarinic mushrooms. Veterinary Clinics: Small Animal Practice42(2), 375-387.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.