5 interesujących faktów na temat chrząkania świń

Komunikacja głosowa odgrywa ważną rolę u zwierząt, ponieważ służy do utrzymywania relacji z innymi członkami grupy. Przedstawiamy 5 ciekawostek o świńskim chrząkaniu, których nie możesz przegapić.

Napisane i zweryfikowane przez biologa Georgelin Espinoza Medina.

Ostatnia aktualizacja: 21 grudnia, 2022

Jednym ze sposobów, w jaki zwierzęta się komunikują, są wydawane przez nie dźwięki. Są one różne dla różnych gatunków. Chociaż wiemy, jak odróżnić szczekanie, miauczenie, klekotanie i inne nawoływania, to normalne jest, że nie znamy prawdziwego znaczenia każdej wokalizacji. Dziś nauka poczyniła postępy w rozszyfrowywaniu chrząkania świń domowych.

Świnie domowe (Sus Scrofa Domestica) są bardzo towarzyskimi i komunikatywnymi zwierzętami. Kilka eksperymentów przeprowadzonych w ostatnich latach pokazało interesujące aspekty ich komunikacji głosowej. Poniżej przedstawiamy wszystkie szczegóły na ten temat oraz niesamowite ciekawostki na temat chrząkania i dźwięków wydawanych przez te ssaki.

Ciekawostki na temat chrząkania

Wszyscy słyszeliśmy w pewnym momencie typowe “chrum, chrum “, które wydają świnie i może nam się wydawać, że nie ma to większego znaczenia. Ich chrząknięcia ujawniają jednak więcej, niż wiedzieliśmy. Oto 5 interesujących faktów i ciekawostek, które to potwierdzają.

1. Odzwierciedlają osobowość

Więcej niż tylko przypadkowa wokalizacja, chrząkanie świń jest bezpośrednim odzwierciedleniem ich osobowości. Intensywność zmienia się więc w zależności od tego, czy osobniki są bardziej proaktywne, czy nie. Wykazano to w badaniu przeprowadzonym na 72 młodych zwierzętach na Uniwersytecie w Lincoln i Queen’s University (Wielka Brytania).

Osobowość zwierząt charakteryzuje się tym, że wpływa na zachowania, które są one w stanie nabyć w różnych sytuacjach. Świnie zostały umieszczone w różnych środowiskach, by ocenić reakcję. Bardziej proaktywne świnie wykazywały wyższe wskaźniki wokalizacji na nowe wydarzenia. W ten sposób ustala się związek między ich dźwiękami a osobowością.

Istnieją dowody na to, że u ptaków, takich jak zeberka zwyczajna, samice wybierają partnerów na podstawie osobowości. Może to być istotne w takich relacjach, a wokalizacje służą jako podstawa do tego.

2. Zmienność chrząkania świń

Nawet jeśli wydaje nam się, że proste “chrum” definiuje odgłosy tych uroczych ssaków, to tak nie jest. Świnie wydają od 25 do 30 dźwięków, takich jak chrząknięcia i piski, o różnej częstotliwości i natężeniu nie większym niż 115 decybeli. Najbardziej imponujące jest to, że każdy z nich ma swoje własne znaczenie. Tak więc na przykład piski o wysokiej częstotliwości kojarzą się ze strachem.

3. Przekazują ważne informacje

Jak widzimy, oprócz zmienności, różne rodzaje wokalizacji mają swoje powody. Dają one obraz stanu emocjonalnego, fizjologicznego i motywacyjnego. Krótko mówiąc, pełny obraz tego, co dzieje się ze świniami.

Delikatne chrząknięcia, na przykład podczas jedzenia, są powszechne i uważa się, że służą do przywoływania innych członków grupy, czyli umożliwiają lokalizację. Piski o wysokiej częstotliwości są związane z sytuacjami zagrożenia, więc służą do ostrzegania.

4. Są one różne w zależności od płci i sytuacji

W trakcie badań świnie domowe podzielono na grupy i umieszczono w różnych środowiskach. Jedną, w której miały więcej miejsca i komfortu, a drugą mniejszą i gorszej jakości. W każdym przypadku ich wokalizacje były różne. W szczególności dotyczyło to samców przebywających w złych środowiskach, a ich nawoływania były zredukowane, co sugeruje większą wrażliwość tej płci w niekorzystnych sytuacjach.

5. Pozwalają one na pomiar dobrostanu zwierząt

Wszystkie zebrane informacje i poczynione obserwacje pozwalają lepiej zrozumieć zachowanie świń. Co więcej, pozwalają one wnioskować o stanie dobrostanu zwierzęcia, co może być bardzo przydatne dla hodowców.

Tak więc inne badanie dotyczące tych społecznych ssaków, opublikowane w czasopiśmie Scientific Report w tym roku, w którym przeanalizowano 7414 rozmów 411 świń w różnym wieku i w różnych kontekstach, ujawniło ten pouczający trend.

Chodziło o to, by uzyskać charakterystykę dźwięków w celu stworzenia bazy danych. W ten sposób można stworzyć podstawy narzędzia do oceny dobrostanu zwierząt w gospodarstwach w czasie rzeczywistym.

Uzyskane wyniki pozwoliły na sklasyfikowanie rozmów w kontekście pozytywnym i negatywnym dla świń. Gdy ssaki te znajdują się w korzystnych lub neutralnych sytuacjach (zbieranie, ssanie, bieganie, karmienie), ich dźwięki charakteryzują się niską częstotliwością, zwłaszcza chrząkanie. W przeciwnym razie, w niekorzystnych okolicznościach (walka, odsadzenie od matki, izolacja), wokalizacje są krzykami lub wrzaskami o wysokiej częstotliwości.

Jak widzimy, komunikacja akustyczna zwierząt społecznych dostarcza ważnego repertuaru danych, w tym emocji w czasie rzeczywistym. Na pewno dzięki tym informacjom będziesz zwracał większą uwagę na piski i chrząknięcia świnek i spróbujesz rozszyfrować, co to słodkie małe zwierzątko ma na myśli, kiedy próbuje się wyrazić.