Czy istnieją skrzydlate mrówki?

W określonych porach roku łatwo jest zobaczyć skrzydlate mrówki masowo szybujące po niebie. Z czego wynika to wydarzenie biologiczne? Tutaj powiemy ci wszystko.

Napisane i zweryfikowane przez biologa Samuel Sanchez.

Ostatnia aktualizacja: 27 grudnia, 2022

Z pewnością widziałeś kiedyś skrzydlate mrówki, prawda? Co dziwne, to wydarzenie nie jest błędem natury ani nietypowym zdarzeniem, ponieważ odpowiada mechanizmowi rozrodczemu ogromnej większości błonkoskrzydłych społecznych. Masowe pojawianie się skrzydlatych mrówek w idealnych czasach temperatury i wilgotności jest fascynujące i znane jako lot godowy.

Kolonie mrówek na ogół żyją pod ziemią lub na rozkładających się kłodach, ale od czasu do czasu musi się narodzić kilka skrzydlatych osobników, aby geny mogły rozprzestrzeniać się poza samo mrowisko. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na ten temat, zachęcamy do dalszej lektury.

Ogólna charakterystyka mrówek

Zanim powiemy, dlaczego istnieją mrówki ze skrzydłami, chcielibyśmy pokrótce przedstawić ich ogólną charakterystykę. Mrówki reprezentują grupę owadów eusocjalnych należących do rodziny Formicidae i rzędu Hymenoptera, czyli są bliskimi krewnymi pszczół i os.

Jak każdy owad, jego płaszczyzna ciała jest podzielona na 3 sekcje lub tagmy: głowa z narządami zmysłów, takimi jak złożone oczy, przyoczki i czułki; klatka piersiowa z 3 parami nóg (i skrzydłami w przypadku okazów reprodukcyjnych); brzuch z narządami rozrodczymi, tchawicą oddechową i układami wydalniczymi.

Opisano około 14 000 gatunków mrówek, ale szacuje się, że na całym świecie może ich być ponad 22 000. Stanowią do 25% biomasy zwierząt lądowych i skolonizowały całą powierzchnię planety, z wyjątkiem Antarktyki i niektórych odległych wysp.

System kastowy

Mrówki są euspołeczne (maksymalny stopień współpracy w królestwie zwierząt), co oznacza, że mrowisko jest jednostką funkcjonalną, która wykracza daleko poza sumę swoich części. Kolonia składa się z tysięcy okazów i dzieli się na następujące kasty:

• Królowa: to mrówka, która jest produktem rozmnażania płciowego, a więc jest diploidalna (ma podwójną liczbę chromosomów, połowę od ojca i połowę od matki). Jest jedyną zdolną do rozmnażania i cała kolonia kręci się wokół niej, ponieważ to ona jest odpowiedzialna za składanie jaj. Królowe mogą żyć 10 lat, niektóre nawet 30 lat.
• Robotnicy: Królowa jest centrum kolonii, ale robotnice wykonują wszystkie prace, od budowy chodników po karmienie larw. Ich średnia długość życia wynosi od kilku miesięcy do roku (najwyżej 2). Są liczone w tysiącach w obrębie każdego mrowiska. Ponadto są one również diploidalne, ponieważ jajeczka, z których się wylęgają, zostały zapłodnione przez plemniki przechowywane przez królową.
• Samce: samce pochodzą z rozmnażania bezpłciowego i są haploidalne (mają o połowę mniej chromosomów, ponieważ ich jajeczka nie zostały zapłodnione). Brakuje im funkcjonalnej biologii królowych i robotnic, więc żyją tylko po to, by się rozmnażać i umierać w ciągu kilku dni od narodzin.

Dlaczego istnieją skrzydlate mrówki?

Jak sugerowaliśmy w poprzedniej części tekstu, obecność lub brak skrzydeł zależy od roli reprodukcyjnej okazu kolonii. Samice hodowlane rodzą się w mrowisku jako skrzydlate księżniczki i wzbijają się w przestworza, by je zapłodnić. Ze swojej strony samce są również uskrzydlone. Robotnice i zapłodnione królowe nie posiadają tych struktur.

Gdy warunki są odpowiednie (zwykle gdy temperatura spada po lecie i wraz z deszczami), tysiące księżniczek i samców tego samego gatunku wylatuje synchronicznie z mrowisk w biologicznym wydarzeniu znanym jako lot godowy. Podczas lotów księżniczki rozmnażają się z więcej niż jednym samcem i przechowują spermę w spermatocytach.

Po zapłodnieniu, księżniczka, o której mowa, szuka odpowiedniego miejsca na założenie swojej kolonii. Schodzi pod ziemię i wyrywa sobie skrzydła, po czym zostaje królową nowej kolonii. Jak wskazuje Towarzystwo Królewskie, królowa jest w stanie przechowywać nasienie uzyskane podczas lotu godowego przez dziesięciolecia, dzięki czemu może produkować płodne jaja aż do śmierci.

Większość skrzydlatych mrówek umiera

Jednak cały proces nie jest tak piękny, jak się wydaje. Jak wskazują badania, do 45% osiadłych królowych wielu gatunków (takich jak Acromyrmex subterraneus ) umiera w ciągu kilku dni po zakopaniu pod ziemią. Należy również wziąć pod uwagę ogólną śmiertelność skrzydlatych zwierząt, ponieważ są one pokarmem dla ptaków, gadów, płazów i bezkręgowców.

Zdecydowana większość dziewiczych księżniczek ginie w ciągu kilku godzin od opuszczenia gniazda, nie rozmnażając się. Nie dość, że padają ofiarą większych zwierząt, to jeszcze są atakowane przez mrówki z innych kolonii (tego samego lub innego gatunku), toną, doznają szoku termicznego lub odwadniają się. Ze wszystkich księżniczek wyprodukowanych w kolonii, tylko 1 lub 2 pójdą dalej, by założyć nowe mrowisko.

Czy skrzydlate mrówki są niebezpieczne?

Ostatecznie chcemy podkreślić, jak ważne jest, aby nie zabijać żadnych skrzydlatych mrówek, które można napotkać. Nie są ani komarami, ani muchami, ani żadnym rodzajem owadów, które już się rozmnożyły, dlatego należy pozwolić im pójść własną drogą, aby mogły pozostawić potomstwo. Jeśli zakończysz ich życie, jeszcze bardziej zmniejszysz szanse na założenie nowych kolonii.

Jak widać, obecność skrzydlatych mrówek w środowisku jest odpowiedzią na fascynujące wydarzenie biologiczne. Lot godowy pokazuje nam, że nawet najprostsze z pozoru zwierzęta skrywają imponujące tajemnice, jeśli chodzi o ich zachowania reprodukcyjne. Jeśli obserwujesz lot w swojej okolicy, obserwuj go i udokumentuj, ale interweniuj jak najmniej.