Grzechotnik: jadowity gatunek węża z Ameryki Północnej

Grzechotnik to gatunek węża, którego jad może być śmiertelny. Grzechotnik należy do rodziny żmijowatych, a konkretnie do rodzaju Crotalus. Są endemicznymi zwierzętami kontynentu amerykańskiego, a ich populacje pojawiają się od Kanady do północnej Argentyny.

Najbardziej charakterystyczną cechą grzechotników jest ich ogon, od którego pochodzi ich nazwa. Istnieje ponad 20 rozpoznanych gatunków grzechotników i są to najbardziej jadowite węże w Ameryce Północnej.

Różnice między żmijami i wężami

Jak już wspomnieliśmy, grzechotniki należą do rodziny żmijowatych. Żmije są zwykle jadowite, chociaż nie wszystkie są uważane za niebezpieczne. Natomiast węże na ogół nie są jadowite, a przynajmniej nie mogą nam wstrzyknąć jadu, która powoduje poważne uszkodzenia.

Aby odróżnić żmiję od węża musimy przyjrzeć się głównie jego pyskowi i łuskom. Żmije zwykle mają mniejsze, płowe łuski i spiczasty pysk. Węże są zwykle większe, mają większe łuski i nie mają spiczastego pyska.

Grzechotnik

Te węże są rozpoznawane w odległości kilku metrów przez dźwięk ich grzechotnika. Grzechotka jest strukturą krążków kostnych, które zderzają się podczas ruchu i wydają charakterystyczny dźwięk grzechotki.

Wiek tych węży można obliczyć na podstawie wyglądu grzechotki, która pojawia się wraz z jego wzrostem. Młode mogą nie mieć grzechotki.

Hałas, który wydają ogonem jest sygnałem ostrzegawczym, który ma na celu odstraszanie przeciwnika. Oczywiście każdy gatunek może być mniej lub bardziej agresywny, dlatego zaleca się ostrożność, jeśli spotkamy któregoś z tych węży.

Grzechotnik – gdzie możemy go spotkać?

Większość z nich woli klimat pustynny i rzadko występuje na mokrych glebach. Można je również znaleźć w opuszczonych kopcach termitów, na plantacjach zbożowych, kawowych lub w pobliżu gospodarstw.

Zwłaszcza w spichlerzach, w których przechowywane są zboża ze względu na obecność szczurów, którymi się żywią. To w szczególności tutaj łatwo zostać ugryzionym przez grzechotnika.

Niektóre gatunki zamieszkują obszary wilgotnej dżungli, a inne wychodzą tylko w nocy. Są również dobrymi pływakami i mogą ukąsić w wodzie.

Zasadniczo nie są to gatunki żyjące na drzewach i występują na ziemi, chociaż istnieją wyjątki między gatunkami. Jeśli pojawia się obfity deszcz mogą wspinać się na drzewa w poszukiwaniu bardziej suchych obszarów.

W obszarach, w których często występują grzechotniki zaleca się stosowanie długich spodni i zamkniętych butów. A także czujność przy stawianiu kroków na ziemi. Ponadto wiedza odnośnie najbliższej lokalizacji ratującej życie w przypadku ukąszenia jest jak najbardziej ważna.

Trucizna grzechotników

Ugryzienie grzechotnika budzi wielkie obawy o jego jad. Trucizna zawarta w jadzie służy do paraliżowania i zabijania dużych ofiar.

Jego jad jest bardzo toksyczny: może powodować paraliż, krwawienie wewnętrzne z powodu zniszczenia, układu krwionośnego i naczyń włosowatych, martwicę i zatrzymanie akcji serca.

Ukąszenia należy leczyć tak szybko, jak to możliwe. Istnieje antidotum, które odwraca działanie trucizny i należy je podać natychmiast. Jednak antidotum nie leczy skutków, które mogła wywołać trucizna.

Neutralizuje jedynie jej działanie, zapobiega śmiertelności, ale nie leczy możliwych obrażeń, takich jak martwica.

Odporność na truciznę

Wstrzyknięcie małych dawek jadu indukuje wytwarzanie przeciwciał, ale po zakończeniu podawania antidotum poziom przeciwciał spada do zera. Jeśli podróżujesz do kraju, w którym występują te węże powinieneś dowiedzieć się, jak ich unikać i jak sobie poradzić w razie ukąszenia.